کلید روحانی و اصولگرایان
محمد علی خالق نژاد
گروه سیاسی: شاه بیت سخنرانی‌های دکتر حسن روحانی در دوران تبلیغات انتخاباتی این جمله بود که »من با کلید آمده‌ام نه با داس« که بعد از آن، کلید به نماد انتخاباتی وی نیز مبدل گشت. روحانی با این جمله کوتاه پیام مهمی را به جامعه ملتهب آن روزها اعلام داشت تا دولت وی به عنوان دولت »تدبیر وامید« لقب گرفته و شور وامید در دل‌های پرشروشور ایرانیان زنده گردد.
انتخاب این شعار یعنی اینکه از هر تدبیری برای گشودن قفل مشکلات ایران زمین بهره جسته و از تصمیمات لحظه ای و بحران زا و فاقد پشتوانه کارشناسی پرهیز و سیاست و اصول استفاده از کلید تدبیر و عقلانیت را سرلوحه کار خود قرار می‌دهد و این شعار را نه در حرف بلکه در عمل نشان داده و اقدامات صورت گرفته در طول کمتر از سه ماه از عمر دولت یازدهم از چینش وزیران کابینه تا تغییرات در سطح مدیران ارشد و میانی قوه مجریه صحت مدعای ایشان را اثبات و مبین صداقت در عمل به وعده و نه خلف وعده می‌باشد. اصولگرایان مدعی اما در برابر کلید روحانی داس به دست گرفته و مترصد فرصتی هستند تا با ترجیح دادن منافع خطی و سیاسی به منافع ملی هرروز بخشی از تصمیمات مدبرانه و توأم با تدبیر و عقلانیت دولت یازدهم را از بیخ و بن بزنند و تاکنون نشان داده‌اند در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند. جهت تنویر افکار عمومی و روشن‌تر شدن موضوع ذیلا به مواردی به عنوان شاهد مثال و به قول ضرب‌المثل معروف »مشتی از خروار« اشارتی می‌رود:
۱- رأی عدم اعتماد به سه وزیر پیشنهادی در آغاز به کار دولت و باز ماندن دکتر نجفی از راهیابی به کابینه یازدهم با اختلاف تنها چند رأی.
۲- سنگ اندازی و کارشکنی در راه به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای و تلاش برای عدم موفقیت تیم مذاکره کننده که اظهارات غیر کارشناسانه افراد غیر مسئول و یا نصب بیلبوردهای ضد منافع ملی تحت عنوان »صداقت آمریکایی« در سطح شهر تهران که جز ضربه زدن به دیپلماسی موفق دولت عنوان دیگری بر آن نمی‌توان گذاشت.
۳- اقدام خلاف عرف و اخلاق عده ای افراد غیر همسو با دولت و بعضاٌ سازماندهی شده به بهانه دفاع از ارزش‌ها در فرودگاه مهرآباد به هنگام بازگشت رئیس جمهور از سفر موفقیت آمیز نیویورک.
۴- رأی عدم اعتماد نمایندگان مجلس نهم به وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان علیرغم همراهی و تعامل دولت با مجلس در عدم معرفی دکتر توفیقی و جایگزینی دکتر فرجی دانا به عنوان وزیر علوم به مجلس در دقیقه ۹۰ و در نتیجه بازماندن دکتر صالحی امیری از قطار دولت و تکمیل نشدن کابینه پس از ۳ ماه.
۵- شنیدن زمزمه‌هایی مبنی بر استیضاح وزیر کشور از سوی برخی نمایندگان و بعضا تندرو مجلس به خاطر بهانه های واهی عدم تعامل در عزل و نصب‌ها.
۶- فعالیت شدید توپخانه رسانه ای اصولگرایان برعلیه دولت تازه از گرد راه رسیده و تکمیل نشده.این‌ها و موارد دیگری از این قبیل نشانگر آنست که برخی نمایندگان و طیف‌های سیاسی داسی همچون شمشیر داموکلس به دست گرفته و نه تنها دولت را با آن درو می‌کنند بلکه به خاطر منافع شخصی و گروهی مصالح عالیه نظام را با داس تمامیت خواهی قربانی می‌کنند. به نظر می‌آید این اقدام در شرایط کنونی در راستای منافع ملی نبوده و با منویات حکیمانه رهبر معظم انقلاب که در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری دکتر روحانی فرمودند: »همه باید رئیس جمهور منتخب را کمک کنند« در تناقض و تباین آشکارمی باشد.
این‌گونه اقدامات نه تنها با آداب مروت و جوانمردی هم‌خوانی نداشته شاید بتوان گفت مانع تراشی و چوب لای چرخ دولت گذاشتن نیز از آن تلقی می‌گردد. البته هیچ کس مدعی بری بودن دولت از خطا و اشتباه و یا انتقاد از دولت نمی‌باشد لیکن باید بین انتقاد مشفقانه با تخریب حد و مرزی قائل شد؛ لذا امر مستحسن و ستوده آن است بهارستان نشینان محترم که خود همچون رئیس جمهور برآمده و منبعث از آرای مردم می‌باشند صدای ملت در ۲۴ خرداد ۹۲ را شنیده و با الهام گرفتن از رهنمودها و حمایت‌های مقام معظم رهبری از دولت تدبیر وامید، به ویژه در بعد دیپلماسی دولتمردان را در راستای موفقیت در عملیاتی نمودن وعده های داده شده و گام برداشتن جهت عزت و سربلندی کشور یاری_رسان بوده و یقین داشته باشند که کلید تدبیر روحانی گره گشای قفل مشکلات خواهد بود نه داس اصولگرایان. ?
نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۰۸ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۴:۵۳ ق.ظ
