چرا رسانه ها از مارپیچ سکوت استفاده می کنند

گروه فرهنگی: معاون مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال گفت: تکنیک مارپیچ سکوت یعنی اینکه فردی را دوست داشته باشیم اما به خاطر اینکه کسی به او رای ندهد ما هم به او رای نمی دهیم.
»محمدصادق افراسیابی« معاون مرکز فناوری اطلاعات و رسانه‌های دیجیتال که به عنوان کارشناس رسانه در پایان هر قسمت از سریال چای نت حضور دارد، در قسمت ۱۸ این سریال درباره مهارت تجزیه و تحلیل تبلیغات در فضای مجازی، گفت: دوستی دارم که به شدت اهل تحقیق است. یکبار می‌گفت در انتخابات‌های مختلف درباره کاندیدا تحقیق می کنم و به نتیجه مثبت درباره‌ او می رسم، همان فرد خیلی کم رای می آورد.
واقعیت این است که این موضوع ریشه در جریانی دارد و آن این است که از نظر روانشناسی اکثر مردم علاقه دارند جزو اکثریت باشند به همین خاطر خیلی اوقات ما بررسی نمی کنیم که چه کسی واقعاً شایسته است.
وی ادامه داد:از طرفی خیلی اوقات در انتخابات ها دیده اید گفته می شود که ما به فلان فرد رای نمی دهیم چون او رای نمی آورد این تفکر ناشی از یک خصلت اجتماعی است که مردم دوست دارند در دسته بندی اکثریت قرار بگیرند.
افراسیابی در ادامه با بیات توضیحاتی درباره تکنیک مارپیچ سکوت، نیز بیان داشت: همین میل باعث می‌شود مارپیچ سکوت ایجاد شود یعنی این که ممکن است فردی را واقعا دوست داشته باشیم، اما به این خاطر که تصور می کنیم بقیه به او رای نمی دهند ما هم به او رای نمی دهیم. بحث مارپیچ سکوت همین موضوع است حالا در جوامع کوچک که همه از همدیگر اطلاع دارند این تکنیک ها جواب نمی دهد.
چون مردم همدیگر را می شناسند اما در جامعه بزرگ رسانه‌ای امروز رسانه‌ها هستند که تصور ما را از جهان اطرافمان شکل می‌دهند.
وی همچنین ادامه داد: این رسانه‌ها هستند که می‌گویند یک فرد ویژگی‌های مثبتی دارد و احتمالا هم به او رای می دهند. اینجا خیلی از مردم زحمت تحقیق را به خودشان نمی‌دهند. گروه زیادی از مردم که دنبال این هستند تا جزو اکثریت باشند به دنبال آنچه که رسانه ها القا می_کنند می روند و وقتی برداشت شان از شبکه‌های اجتماعی یا فضای مجازی این می شود که یک گروه یا حزب رای می‌آورد آنها هم به همان طیف و گروه رای می دهند.
افراسیابی افزود: جمع کردن کارت های یک دست هم تکنیک دیگری است که آن ها هم بر همین اساس استوار شده است. یعنی افرادی که مایلند رای بیاورند یا حتی بعضی وقت ها یک شرکت تبلیغاتی برای فروش کالای خود تلاش می کند به سراغ این تکنیک ‌رود.
به این معنی که کسانی که رای دهی به این فرد و خرید این کالا را توصیه می‌کنند نظراتشان را جمع می‌کنند و این‌ها را در فضای مجازی منتشر می کنند.
وی در همین زمینه افزود: به این شکل فرد کارت های یکدست با نظر خودش را رو می کند و مردم تصورشان این می‌شود که این کالا کالای محبوبی است و به سراغ آن می‌روند. خیلی از برندسازی ها این طور شکل می‌گیرد.
فردی هم که در حوزه تبلیغات سیاسی تلاش می کند رای بیاورد این حس را به مردم القا می‌کند که من رای می آورم پس به من رای دهید تا شما هم جزو افراد پیروز در انتخابات باشید و در پیروزی من سهیم باشید.
افراسیابی ادامه داد:جالب این است که اکثر ماها رو دست خورده و از این تکنیک تبعیت می‌کنیم.وی با بیان راهکاری در این زمینه نیز گفت: راهکار این است که ما به عنوان مخاطب فعال با رسانه ها مواجه شویم و واقعا به این کاری نداشته باشیم آیا فردی که من به او رای می دهم رای می آورد یا نه؟
و این فردی که من به او رای می دهم آیا جزو لیست یک گروه سیاسی برای انتخابات هست یا نه؟ در صورتیکه باید به کسی رای دهیم که شایستگی دارد.
در مورد خرید هم همین است وقتی می خواهیم کالایی را بخریم به این توجه نکنیم که آن کالا چقدر محبوبیت دارد، به این فکر کنیم که آیا این کالا متناسب با نیاز من هست یا نه، آیا خرید من از این کالا متناسب با هویت ملی من هست یا نه؟
اگر این اتفاق بیفتد و ما در مواجهه با رسانه ها کاری نداشته باشیم که کارت های یک دست فراهم شده است یا نه و بیشتر به این موضوع نگاه کنیم که عمل درست چه هست خیلی معادلات عوض می شود و آن وقت کالایی که واقعاً کالای مرغوب است بین مردم رواج پیدا می کند.
به گزارش آراز آذربایجان به نقل از فارس، وی ادامه داد: در نتیجه کالای ایرانی که خیلی اوقات کالای خوبی است بین مردم رواج پیدا می کند و خیلی اوقات در رای دهی شخصی رای می آورد که شایستگی دارد.
تصور می‌کنم اگر به این تکنیک ها اشراف داشته باشیم و خودمان را وفادار به عمل صحیح بدانیم می توانیم زندگی بهتری داشته و از زندگی ما لذت بیشتری ببریم، چون هم رفتار مصرفی ما متناسب با نیاز ما است و می توانیم کالاهای مرغوب تری را خریداری کنیم و هم رفتار سیاسی ما متناسب با جایگاهی است که انتظارش را داریم‌. وقتی شایستگان در راس امور باشند، اتفاقات بهتری خواهد افتاد.