وکیل مدافع ثروتمندان و حساسیت مردم!
وحید حاج سعیدی
در اوضاع اسف بار اقتصادی سال ها و روزهای اخیر که صدای خرد شدن استخوان اقشار ضعیف و آسیب پذیر گوش فلک را کر کرده است، عده ای از مسئولان دانسته یا نا دانسته در قامت وکیل مدافع ثروتمندان، نمک بر زخم مردم دردمندی می پاشند که هویت و شناسنامه نظام و حکومت بر دوش های زخمی آنها استوار است!
اینکه یک مقام بلند پایه از حساسیت نادرست مردم در خصوص ثروتمند شدن عده ای سخن براند و آن را ماحصل تفکرات سوسیالیستی بداند، زیبنده این نظام نیست و جز پاشیدن بذر نا امیدی در جامعه ، عایدی دیگری نخواهد داشت! ثروتمندانی که عده ای کثیری از آنها با زد و بند و فرار مالیاتی و اختلاس و ارتشاء و …. کاخ های ثروت خود را بر گوشت و پوست و استخوان های کارگرانی بنا کرده اند که قرار است امسال با یک میلیون و هشتصد هزار تومان حقوق مصوب، به مصاف غول گرانی، تورم، اجاره بها، و سایر آمار هایی بروند که اکثر آنها با توجه با توجه به مقتضیات و صلاحدید دولتی ها به صورت دستوری کم و زیاد می شوند!
شکاف یا به عبارتی دره اختلاف طبقاتی بین فقیر و غنی این روزها چنان عمیق و وحشتناک شده است که کسی را یارای چاره اندیشی برای آن نیست. ارزش پول ملی تا حدی ناچیز شده است که برای خرید خودرویی که استحکام آن کمتر از یک فرغون بنایی است باید ۷۰ میلیون تومان پرداخت و همانطور که تیراژ و سرانه مطالعه روز به روز در جامعه پائین تر می آیند، متراژ خانه ها نیز به فرموده معاون شهردار تهران به ۲۵ متر تقلیل پیدا کرده است و گور خوابی و کانال خوابی و ماشین خوابی در حال گسترش است!اما در این بین آنچه هضمش برای مردم ناگوار است و می خواهند بدانند این است که در این دوران طاقت فرسا که عده ای در خرج یومیه در مانده اند و برای سیر کردن شکم خود و اطرافیان تا کمر در سطل های زباله خم می شوند و حتی اقشار دارای حقوق ثابت با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته اند، چگونه عده ای به راحتی ثروت اندوزی کرده و یک شبه میلیادر به دلار می شوند؟!آیا به جز زد و بند و اختلاس و نپرداختن مالیات و واردات کالا به دلار ۴۲۰۰ و ارائه با دلار آزاد و قاچاق و کالا و … راه قانونی دیگری هست؟! آیا به جز وصل شدن به باند های ثروت و قدرت، مسیر قانونی دیگری یافت می شود؟! اگر هست بفرمائید تا مردم عادی از این خوان گسترده بهره ببرند! و اگر نیست لطفا نمک به زخم مردم نپاشید و این یک مقدار حساسیت مردم را تحمل و درک بفرمائید!هر چند جناب آقای جهانگیری باید بداند که حساسیت مردم بابت دستگیری متعدد مسئولان فاسد و نزدیکان آنها در این دوران است… حساسیت مردم بایت دلارهایی است که گم شده اند ولی عده ای اعتقاد دارند گم نشده ولی تخلف شده است! حساسیت مردم بابت مسئولانی است که در عوض چاره اندیشی برای اوضاع معیشت مردم، در فکر تطهیر و کاهش میزان وثایق عده ای از مجرمین و اخذ مرخصی برای آنان هستند! حساسیت مردم بابت وعده هایی است که در باب اشتغال و یارانه و اوضاع معیشت مردم داده شد و به باد فراموشی سپرده شد! حساسیت مردم بایت نامه نگاری سینما چی ها به منظور آزادی یک مفسد اقتصادی است!
و چه نیکو فرمود آیت‌الله جوادی‌آملی: بدانیم که اگر با وجود این مشکلات ملت قیام کند همه ما را به دریا خواهد ریخت به همین جهت حواس‌تان باشد. البته بسیاری از کشور فرار کردند یا جای فرار خود را فراهم آوردند اما ما جای فرار نداریم. این بی‌عدالتی‌ها و بی‌عرضگی‌های برخی مسوولان قابل تحمل نیست. کشوری که این همه منابع و آب و خاک دارد چرا باید این همه گرسنه داشته باشد؟! راستی چرا ؟!
نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۲۰ ق.ظ
