فرهنگ پهلوانی از دیروز تا امروزِ
غفار میرزایی
گروه گزارش: ورزش های زورخانه ای این ویژگی را دارد که به بهترین شکل ممکن در جامعه گسترش پیدا کند زیرا این ورزش، ورزش آباء و اجدادی ما ایرانیان است و از همان لحظه که وارد می‌شوی رسم مردانگی و مروت به تو می‌آموزد.
و از ابتدا با نام‌الله آغاز می‌شود و با ۳۰جزء کلام‌الله مجید ختم می‌شود. اما با این شرایط این ورزش که از آن به عنوان یکی از میراث های معنوی کشور یاد می شود مدت هاست در حاشیه قرار گرفته و برخلاف ادعای برخی از مسوولان این ورزش به دلیل جهانی نبودن و عدم حضور در المپیک در اولویت های سوم و چهارم ورزش کشور قرار گرفته است.
در گذشته ها کسب عنوان پهلوانی توسط ورزشکار هر استانی می توانست تا سال های سال نام آن ورزشکار و دیار وی بر سرزبان ها جاری کند و مردم همواره از فتوت و مردانگی آن فرد به نیکی یاد می کردند.
پهلوان در مدت یک سال تمام که عنوان بازوبند پهلوانی بر دست داشت در شهرهای مختلف کشور از احترام بالایی برخوردار بود. اما در شرایط کنونی کشتی پهلوانی، نه تنها از شور و هیجان های گذشته خالی شده است بلکه در هیاهوی ورزش های جهانی و مدال آوران المپیک گم یا به شکل محسوسی کمرنگ شده است.
تغییر قوانین کشتی پهلوانی و تشابه های فراوان آن با کشتی آزاد و فرنگی یکی از آسیب های کشتی پهلوانی است. بینندگانی که روز گذشته مسابقه های کشتی پهلوانی را از گیرنده های خود مشاهده کردند به درستی متوجه تفاوت این سبک از کشتی ایرانی با کشتی آزاد و فرنگی نشدند زیرا تمام قوانینی که فدراسیون جهانی کشتی (فیلا) برای کشتی ازاد نوشته بود در این مسابقه ها اجرا شد و تا حدودی فن های زیبای کشتی ملی کشورمان به دست فراموشی سپردند.یکی دیگر از آسیب هایی که می رود تا فرهنگ پهلوانی و پهلوان منشی را از جامعه ایرانی دور کند فراموشی پهلوانان در هیاهوی بازی های بین المللی است. در حالی که ورزشکاری مانند جابر صادق زاده در ۲ سال گذشته عنوان پهلوانی کشور را کسب کرده است کمتر کسی بعد از پایان این مسابقات نام از وی در رسانه یا محافل عمومی در سطح کشور می برد.
این در حالی است که بنا بر نوشته ها و داستان سرایی هایی که از کشتی پهلوانی در دوره هایی گذشته به جا مانده است، قهرمان این مسابقه ها دارای مقامی بس والا در جامعه بود پهلوان کشور همواره در ذهن مردمی باقی می ماند و مردم از وی به نیکی یاد می کردند و جشن های متعددی به افتخار وی در جامعه برگزار می شد.لازم است مسوولان فدراسیون کشتی برای اعتلای ورزشی پهلوانی و بازیابی هویت این ورزش ملی باید اقدام هایی در خور توجه انجام دهند.
اگر قرار است که کشتی پهلوانی ایران به عنوان یکی از ورزش ها در سطح ملی به صورت گسترده تر رواج پیدا کند باید جذابیت های لازم را داشته باشد زیرا کمیته بین المللی المپیک احتمال حذف رشته های کشتی آزاد و فرنگی را از المپیک داده است. برای جایگزینی احتمالی این ورزش ها ما می توانیم با فنون ناب ایرانی و ایجاد هیجان در کشتی پهلوانی به نوعی از اضمحلال کشتی در سطح جهانی جلوگیری کنیم.یکی دیگر از اقدام های شایسته برای اعتلای این ورزش تکریم پهلوانان کشور است. هر چند که بعد از قهرمانی فدراسیون کشتی جوایز نقدی به این پهلوانان اهدا می کند اما باید بگوییم تنها این اقدام کافی نیست بلکه تکریم شایسته و اقدام هایی در جهت شناساندن بزرگان و پهلوان باشی های این رشته به نسل جوان در سطح گسترده تری باید انجام شود. حمایت از پیشکسوتان ورزشی این رشته شاید یکی از مهمترین این اقدام ها باشد. بهتر است ایران به عنوان یکی از کشورهای مهد کشتی پهلوانی به کمک بزرگان این کشتی و پهلوان باشی های کشورمان به دنبال تدوین قوانینی باشد که جذابیت و تنوع فن در این بازی_ها را به نمایش بگذارد زیرا کشتی پهلوانی که این روزها بر روی تشک سالن ها برگزار می_شود کسب حداقل امتیاز و گاهی تنها راندن حریف به بیرون از تشک است. اگر این روند و تنها کسب نتیجه در کشتی پهلوانی رواج پیدا کند به یقین شور و هیجان از این بازی ها رخت برخواهد بست.
دیگر عاملی که می تواند زمینه را برای برگزاری پرشور کشتی پهلوانی فراهم کند حضور مقام های رسمی کشور در زمان برگزاری این بازی ها است. هر چند که در چند دوره اخیر فدراسیون کشتی برای اهدای بازوبند پهلوانی سنت نیکویی مانند دعوت از پدر و مادر شهدای عزیز بنا نهاده، اما حضور رییس جمهوری در مراسم اهدای بازوبند پهلوانی می تواند هیجان این مسابقات را بیشتر کند.
نوشته شده توسط admin در سه شنبه, ۱۴ دی ۱۳۹۵ ساعت ۸:۳۱ ق.ظ
