وضعیت ورزش ما در المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو

نرگس موذنی حبشی
گروه تحلیل: بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ به عنوان بزرگ‌ ترین رویداد ورزشی در حالی مردادماه سال آینده در شهر ریودوژانیروی برزیل برگزار می‌شود که ورزشکاران سراسر جهان از ابتدای سال جاری حضور در میادین مختلف را برای کسب سهمیه آغاز کرده‌اند.
کارشناس ارشد مدیریت ورزش و کارشناس ورزش قهرمانی اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان غربی در تحلیلی به وضعیت ورزش ایران در یکسال مانده به المپیک ۲۰۱۶ ریو پرداخته است.
امید فتح اللهی می گوید: کاروان ورزش ایران که در دوره گذشته المپیک ۲۰۱۲ لندن، با کسب ۱۲ مدال (چهار طلا، پنج نقره و سه برنز) بهترین نتیجه تاریخ حضور خود را در این بازی‌ها از لحاظ تعداد مدال‌آوری و رتبه به دست آورد امیدوار است در این دوره نیز بتوانند به موفقیت‌های چشمگیری برسد. تا المپیک زمان زیادی نداریم و الان مقطع حساس کسب سهمیه است چرا المپیک بزرگ ‌ترین رویدادی است که عملکرد ورزش هر کشور در آن مشخص می‌شود.
برای کسب مدال در بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان باید ورزشکاران از هر لحاظ در بالاترین نقطه ی اوج خود باشند و شعار سریع تر، قوی تر و بالاتر را آنجا به نمایش بگذارند.
این‌ طور نیست که هر مدالی را در دوره قبل گرفتیم بتوانیم الان نیز به دست بیاوریم چرا که این ‌کار سال‌ به ‌سال و دوره به دوره سخت‌ تر می‌شود بنابراین تمام تلاش کمیته ملی المپیک، فدراسیون‌ها و مجموعه ورزش کشور باید این باشد که امسال بهترین عملکرد را داشته باشند.
فتح اللهی اظهار کرد: بنابراین کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون های المپیکی بایستی به طوری هماهنگ برنامه‌ریزی کنند که هم بتوانیم سهمیه بیشتر و مدال‌های خوش‌ رنگ‌تر کسب کنیم.
در المپیک ۲۰۱۲ لندن هم از لحاظ تعداد مدال‌آوری و هم رتبه کسب شده بهترین حضور ایران در تاریخ بازی‌های المپیک بود ولی برخلاف لندن در المپیک ۲۰۰۸ پکن به ‌لحاظ کسب سهمیه بیشترین آمار را در طول همه دوره‌ها داشتیم اما با قرار گرفتن در جایگاه پنجاه و یکمی بدترین نتیجه را هم گرفتیم.
این امر سختی کار را بیش از بیش نمایان می‌سازد و حال با توجه به نتایج چند دوره اخیر ورزشکاران و سهمیه های کسب شده تا حدود زیادی می توان مشخص نمود که کدام مسابقات و رشته ها در اولویت حمایت های مالی و معنوی قرار گیرند.
این کارشناس ارشد مدیریت ورزش گفت: با توجه به مطالب ذکر شده می توان فدراسیون‌ها را به پنج گروه یا سطح تقسیم بندی کرد اول فدراسیون‌هایی که قطعاً در آن رشته‌ها مدال می‌گیریم که شامل رشته های وزنه‌ برداری، تکواندو و کشتی می باشد که همیشه سهم مدال‌های ما در المپیک‌ها از این سه رشته بوده است.
البته در دوومیدانی هم احسان حدادی در المپیک لندن نایب‌ قهرمان شد و توانست این سه ضلع مدال آوری را به مربع تبدیل کند و احتمال دارد در این رشته نیز برای دومین‌ بار روی سکو برویم.
احسان حدادی یکی از استثناهای ورزش دوومیدانی است و از مسئولان ورزش و فدراسیون انتظار داریم در مدت زمان باقی مانده حمایت های لازم را برای کسب آمادگی این ورزشکار انجام دهند.
رشته کشتی امید اول مدال آوری ایران در تاریخ ادوار المپیک ها بوده و بیشترین مدال ها را نیز کسب کرده و در این دوره نیز مسلماً حرف اول را خواهد زد و ما در هر دو رشته آزاد و فرنگی شانس های زیادی داریم.
در تکواندو به نظر می رسد در بهترین شرایط ممکن برای کسب مدال در این دوره باشیم چرا که به تازگی در مسابقات جهانی روسیه عنوان قهرمانی را به دست آورده ایم و در رنکینگ چهار وزن المپیکی فرزان عاشورزاده و مهدی خدابخشی در صدر اوزان خود قرار دارند.
در وزنه برداری نیز با وجود کیانوش رستمی و بهداد سلیمی که در دوره قبل نیز موفق به کسب مدال شدند شانس زیادی برای کسب مدال داریم. بنابراین بالای ۹۰ درصد شانس مدال را باید در این رشته ها جستجو کرد و به یقینا بخش اعظم توجه و رسیدگی نیز باید در این دسته گذاشته شود چرا که با توجه به نتیجه دوره قبل کاروان ورزشی ایران کار بسیار سخت و دشواری را حداقل برای تکرار نتیجه دارد. فتح اللهی گفت: در سطح دوم رشته‌هایی هستند که امکان کسب مدال در آن وجود دارد و این احتمال ۵ یا ۱۰ درصد می باشد و شامل رشته های بوکس، تیراندازی و دومیدانی می باشد.
در بوکس احسان روزبهانی را داریم که اولین سهمیه ریو را برای کشورمان به دست آورده و در دوره قبل تا یک قدمی مدال پیش رفت و اگر این انگیزه‌ای که الان دارد ادامه پیدا کند و مشکلی هم تا المپیک برای او پیش نیاید، این احتمال وجود دارد روی سکو برود.تیراندازی نیز تنها رشته ای است که خانم های ایرانی در آن شانس کسب مدال دارند در دوره قبل الهه احمدی به فینال مسابقات راه یافت و در نهایت به مقام ارزشمند ششمی دست پیدا کرد.
البته وضعیتی که در حال حاضر آنها دارند قدری نگران کننده است چون به دلیل نبود اعتبار چند دوره از مسابقات کسب سهمیه را از دست دادند و تمرینات آنها با مشکل مواجه است.
در دوومیدانی نیز کار به نسبت گذشته بسیار سخت تر شده است چرا که در دوره قبل ۱۱ سهمیه گرفتیم و از این ۱۱ سهمیه ۹ نفر از گروه B سهمیه گرفتند اما الان ورودی‌ها تغییر کرده و گروه B حذف شده و سهمیه‌های این دوره همه باید رکوردهای بالای گروه A را کسب کنند. فتح اللهی ادامه داد: گروه سوم رشته‌ هایی هستند که فقط سهمیه کسب می‌کنند که عبارتند از دوچرخه سواری، جودو، والیبال و بسکتبال. در دوچرخه سواری حسین عسگری توانست با کسب دو مدال طلا در رشته استقامت و تایم تریل جاده در مسابقات قهرمانی آسیا دومین سهمیه المپیکی را برای کشورمان به ارمغان آورد.
در جودو هرچند در سالهای اخیر شاهد نتایج ضعیفی بوده ایم ولی احتمال کسب سهمیه هر چند سخت ولی وجود دارد.
در خصوص بسکتبال نیز به نظر می رسد المپیک ریو آخرین فرصت حضور نسل طلایی بسکتبال کشورمان باشد تا بتوانند ضمن کسب سهمیه این بازیها پایان خوشی در بازیهای ملی داشته باشند.
والیبال نیز شانس زیادی برای کسب سهمیه دارد و مسئولان فدراسیون در حالتی خوشبینانه نیم‌ نگاه ضعیفی به کسب سکو دارند که شانس یاری کند و در قرعه مناسبی قرار بگیرند چرا که مسابقات المپیک قابل قیاس با هیچ یک از دیگر مسابقات نیست و شرایط در آنجا کاملاً متفاوت می باشد.
به نظر می رسد تنها کسب سهمیه و حضور والیبال اتفاق خوشایندی برای ورزش کشور باشد.وی افزود: گروه چهارم رشته‌هایی مانند قایقرانی، تیراندای با کمان، تنیس روی میز، شنا، شمشیربازی، بدمینتون و فوتبال هستند که برای کسب سهمیه امیدهایی درسر می پرورانند.
با خداحافظی محسن شادی قایقرانی نقده ای تیم ملی به نظر می رسد کار برای دیگر قایقرانان مرد دشوار باشد و احتمال کسب سهمیه در این رشته پایین بیاید چرا که در دوره گذشته تنها محسن شادی و آرزو حکیمی حضور داشتند.
در تیراندازی با کمان نیز با توجه به اینکه تنها ماده ریکرو المپیکی می باشد و تیراندازان کشورمان در این ماده حرفی برای گفتن ندارند به طبع آن شانس اندکی دارند. تنیس روی میز، بدمینتون و شنا شرایط تقریباً یکسانی دارند و احتمال کسب سهمیه کم می باشد.
و در رشته ی شمشیربازی شانس شمشیربازان کشورمان را تنها می توان در اسلحه سابر جستجو کرد و گرفتن سهمیه در دو اسلحه دیگر خیلی ضعیف می باشد و این در حالی است که احتمال حضور طاهر عاشوری ملی پوش ارومیه ای اسلحه اپه در المپیک ریو وجود دارد.
فتح اللهی گفت: گروه پنجم رشته‌هایی هستند که ما اصلا نباید برای آنها انرژی صرف کنیم چرا که امکان کسب سهمیه ندارند و شامل رشته هایی همچون شیرجه، سوارکاری، هاکی روی چمن، ژیمناستیک، تنیس، سه گانه، واترپلو، سینکرونایز و پنج گانه مدرن می باشند.
با توجه به این دسته‌ بندی و مطالب ذکر شده مسئولان و ورزشکاران باید همه توانشان را برای گروه اول تا سوم به‌ کار ببرند و بیشترین تمرکز را در دسته اول داشته باشند. طبیعی است در مسیر کسب سهمیه و آماده سازی تیم ها با مشکلاتی روبه رو خواهیم شد و منابع مالی محدود این مسئله کار را کمی دشوار خواهد کرد ولی تجربه نشان داده ورزشکاران ایرانی همیشه در میادین بزرگ شگفتی ساز بوده و توانایی خلق حماسه های بیاد ماندنی را دارند و این کار و وظیفه مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و فدراسیون ها را سنگین تر می سازد.
مسئولان بایستی نهایت تلاش و حمایت های لازم را از ورزشکاران انجام داده و با برنامه ریزی اصولی و مدیریتی صحیح شرایط مناسب را برای تمامی اعزام های کسب سهمیه فراهم نموده و توجه کافی به مسائل و مشکلات ورزشکاران و مربیان تیم های ملی داشته و از دادن انگیزه های قوی به آنها، توجه به مباحث روحی روانی غافل نباشند.
به وعده ها و پاداشی که برای ورزشکاران تعیین می کنند در وقت مناسب جامه عمل بپوشانند و رقم پاداش مدال آوران را هر چه زودتر اعلام نمایند تا اثربخشی آن بیشتر شود.
وی در پایان گفت: در نهایت یک مجموعه عوامل منسجم در کسب موفقیت یک کاروان ورزشی تاثیر گذار است و البته در این بین صدا و سیما و رسانه ها نیز نقش حمایتی و تعیین کننده می توانند دارند.