حفظ آرامش اولین قدم برای موفقیت در بحث های خانوادگی
گروه خانواده و سلامت: مگر می شود زندگی بدون اختلاف نظر باشد ؟ بحث کردن به شیوه درست شامل اصول و ضوابطی است که به شما کمک میکند در عین آنکه حرفتان را میزنید ولی رابطه بین شما و همسرتان منجر به دلخوری و بگو مگو نشود . شما عمیقا شریک زندگی‌تان را دوست دارید اما هیچ رابطه‌ای عالی نیست، جرو بحث بخشی از زندگی روزمره خیلی از روابط خوب است. چه زیر یک سقف زندگی کنید و چه از هم دور باشید پیش می‌آید که به بهانه‌ای با هم درگیر شوید. درگیر شدن، دعوا و جرو بحث اتفاق وحشتناک زندگی شما نیست اما اینکه چطور یک بحث را به خوبی و خوشی تمام کنید مساله مهمی است.
چیزی که عامل اصلی بسیاری از دعواها خواه دعوای زناشویی و خواه دعوای کارمند و کارفرما و یا راننده تاکسی و مسافرش است ناتوانی در کنترل و مدیریت خشم است.
وقتی عصبانی هستید و یا حال و خلق و خوی خوبی ندارید آماده یک دعوا و جروبحث هستید. کافی است که یک اشتباه رخ بدهد تا شما را از کوره به در کند و تنش بالا بگیرد. این مساله البته فقط در رابطه زناشویی محدود نیست و اصلا مشکل ربطی به ارتباط شما با شریک زندگی‌تان ندارد. در واقع مساله، عدم مهارت کنترل خشم است. عصبانیت طبیعی است اما چیزی که درست نیست این است که هر طور بخواهید خشم‌تان را نشان بدهید.
مهارت‌های کنترل خشم انجام یک سری کارهای ساده است که باید در کودکی آموخت اما هیچ وقت برای یاد گرفتن‌اش دیر نیست. راهش این است که یک نفس عمیق بکشید، محیط را برای مدتی ترک کنید، یک جا دراز بکشید و سعی کنید به چیزهای مثبت فکر کنید، یک لیوان آب بخورید و سعی کنید میزان خشم‌تان را پایین بیاورید. بعد از این به جای گیر دادن و بحث کردن به چند نکته مثبت رابطه فکر کنید.
به هر دلیلی ممکن است بحث میان شما بالا بگیرد. در این وضعیت بهترین راه این است که هر کدام به حیات خلوت خودتان بروید و از این وضعیت فاصله بگیرید. به جای اینکه چیزی را پرت کنید، دری را بکوبید یا فریاد بزنید فقط اتاق را ترک کنید و کمی تنها باشید. همین که از هم فاصله بگیرید کمی از تنش میان شما کم می‌شود حرف‌های بدتری زده نمی‌شود، کسی توهین نمی‌کند و فریاد نمی‌زند. یادتان باشد که آدم‌ها هرچقدر هم مهربان و دوست داشتنی و عاشق باشند موقع خشم چیز متفاوتی هستند. کلام موقع عصبانیت از هر تیغی برنده‌تر است. اگر نمی‌خواهید به دیگری آسیب بزنید و یا آسیبی ببینید از فضای ملتهب دور شوید.شاید حرف‌هایی باقی مانده باشد که بخواهید به طرف مقابل بزنید. اگر حرف مهمی دارید آن را بنویسید. موقع نوشتن اوضاع کمی بهتر است چون شما کنترل و تمرکز بیشتری دارید و جمله‌هایتان می‌تواند بهتر و کمتر خشونت‌آمیز باشد در عین حال فرصت بازخوانی آن را دارید و می‌توانید تغییرش بدهید و یک راه کار دیگر برای کم کردن میزان خشم این است که استرس و فشار را از روی خودتان بردارید. وقتی نگران و عصبی هستید، عصبانی می‌شوید و موقع عصبانیت هر چیزی بهانه‌ای برای بحث و دعواست. استرس را با روش‌های رایج و معمولی که می‌شناسید کم کنید؛ مثلا موسیقی گوش بدهید، ساز بزنید، به گلدان‌ها آب بدهید، دوش بگیرید،پیاده روی کنید، خرید کنید و یا حتی خانه را جارو کنید. در حالی که خوابیدن با استرس و عصبانیت کار درستی نیست اما یک چرت کوتاه می‌تواند کمی آرامش بخش باشد. همین که کمی از فشار و نگرانی‌تان کم شود می‌توانید موضوع مورد بحث را دوباره و با آرامش بیشتری مطرح کنید. چه بسا بعد از کمی استراحت حتی با همسرتان هم موافق باشید و به یک هم فکری برسید.
حالا که کمی آرام هستید می‌توانید بیشتر شنونده باشید تا گوینده. مشکلات کوچک و شایع زندگی روزمره با کمی حوصله، توجه و گوش دادن به دیگران حل می‌شوند. البته این که بتوانید شنونده خوبی باشید اتفاقی نیست که یک شبه بیفتد. این نیاز به تمرین دارد تا به صورت یک عادت رفتاری در بیاید. بهترین راه برای تمرین گوش دادن توجه به حرف‌های کودکان است. سعی کنید با بچه‌ها وارد گفتگو شوید و بدون اظهار نظر فقط شنونده باشید.اگر دقت کرده باشید موقع بحث همیشه یک نفر توی سرتان حرف می‌زند. برای اینکه این صدا را خاموش کنید باید قدرت مهار افکارتان را بالا ببرید. گوش دادن به دیگران و توجه دقیق به آنها این صداها را خاموش میکند. اولین قدم برای موفقیت در هر مناظره ای حفظ آرامش است. شما قرار است ایده و فکری را توضیح دهید، از آن دفاع کنید و در بهترین شرایط ، نظر مخالف را که خیلی محترمانه بیان می شود بشنوید گاهی چندان هم محترمانه بیان نخواهد شد. در هر صورت شما باید بتوانید در کمال آرامش نظرات دیگران را هم شنیده ، درست بررسی کنید و جواب مناسبی برای آن بگویید. گاهی شما در مناظره با فرزند نوجوان تان هستید ، گاهی در مقابل همسری که می دانید زود عصبانی می شود و حتی در یک بحث دانشگاهی که طرف مقابل را چندان نمی شناسید اما از شواهد و عکس العمل هایش متوجه می شوید که مضطرب یا عصبانی است .در هرصورت شما نیاز دارید که آرامش تان را حفظ کنید.این کار دو فایده دارد . سلامتی تان به خطر نمی افتد و احتمال آنکه به نتیجه ی دلخواه تان برسید در صورتیکه با آرامش صحبت کنید ، بیشتر خواهد بود. در طول مناظره فراموش نکنید که باید منطقی و با استدلال حرف تان را بیان کنید. شما نیاز دارید تا صحت آن چیزی را که بیان می_کنید ، ثابت کنید و در این راه کمک گرفتن از آمار و مستندات می تواند به شما کمک کند. حتی در مناظره های خانوادگی هم این اصل به شما کمک خواهد کرد.
برای مثال عقیده دارید فرزندتان به مدرسه ی دولتی نزدیک خانه برود بهتر است تا مدرسه ویژه ی دور تر .برای اینکه همسرتان این موضوع را قبول کند به چیزی بیشتر از اینکه: من فکر می_کنم این مدرسه بهتر است،نیازخواهید داشت. چیزی مثل آمار قبولی مدرسه ی نزدیک،مشاهدی امکانات کمک آموزشی آنجا و بیان آن برای همسرتان و مانور دادن بر روی اینکه فرزندتان با خستگی کمتری به خانه می رسد و می تواند وقت بیشتری برای یادگیری زبان و ورزش در بعد از ظهر هایش داشته باشد. شما نمی توانید همسرتان را متقاعد کنید که مدرسه نزدیک خانه بهتر است مگر اینکه با منطق گفتگو کنید. این هنر شماست که داده های لازم را برای بحث منطقی با طرف مقابل تان جمع آوری کنید و در طول بحث حتی وقتی به نفع شما پیش نمی رود ، بازهم از خط منطق خارج نشوید . درست است که در هر نوع از مناظره شما می خواهید پیروز و موفق شوید اما گاهی طرف مقابل تان را به اشتباه انتخاب می کنید. بحثی را در یک جمع دوستانه یا فامیلی باز می کنید و پیش می روید در حالیکه از ظرفیت پذیرش و حتی میزان آگاهی افراد آن جمع بی_خبرید.
در هر صورت شما باید خط قرمزی برای خودتان در نظر بگیرید: به اندازه ی قدرت فهم و تحمل طرف مقابل با وی بحث و گفتگو کنید. اگر خیلی اصرار داشته باشید به نتیجه برسید در حالیکه جمع موجود و یا فرد مقابل شما توانایی درک و ادامه را نداشته باشد ، نتیجه ی عکس خواهید گرفت. در رابطه با همسرتان هم وقتی او خسته است ویا بر روی موضوعی حساسیت دارد ،نباید وارد مناظره شوید و بحث را طولانی کنید. فرزند شما هم در همین قاعده می گنجد. ظرفیت طرف مقابل در مناظره بسیار مهم است. خانواده عرصه سیاسی نیست و تمام مناظره هایش زنده خواهد بود پس شرایط خاص خود را می طلبد.
مراقب باشید زمانی وارد یک مناظره شوید که بدانید هر دو طرف علاقه مند هستید به نتیجه ای منطقی و درست برسید.
اگر می بینید طرف مقابل تان هیچ گرایشی به دانستن حقیقت و نتیجه گیری درست ، ندارد بهتراست همان ابتدا میدان را خالی کنید چون اعصاب و آرامش تان را از سر راه نیاورده اید. این موضوع در جمع های دوستانه و خانوادگی بیشتر صدق می کند.در یک مناظره ی دانشگاهی کمتر کسی فقط می خواهد حرف خودش را بگوید و برود و به حرف طرف مقابل اصلا توجهی نکند اما گاهی بین همسران اختلاف نظری پیش میاید و باهم مناظره می کنند اما نه برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب بلکه برای گفتن حرف خودشان و جهان بینی شان این است.:دو راه بیشتر نداری یا اینکه حرف مرا قبول کنی یا قبول کنی حرف مرا. در این صورت باید از راه های دیگر وگفتگو تا تغییر این جهان بینی پیش بروید .
نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۷:۵۷ ق.ظ
