احزاب یکی از مصادیق حقوق بنیادین و مسلم مردم

محمد ستاری
گروه تحلیل : نظام جمهوری اسلامی به عنوان نظام مردم سالاری دینی، به مشارکت و رقابت سیاسی توجه زیادی دارد.
پس نگاه ویژه ای به حقوق و آزادی ‌های مردم و همچنین پذیرش فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی به‌ عنوان یکی از مصادیق حقوق بنیادین و مسلم مردم دارد.
تجربه ثابت کرده توسعه زمانی محقق می شود که جریان ها و گروه های سیاسی با هم در آبادانی کشور مشارکت داشته باشند.
بر این اساس حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی روز ۲۲ بهمن ماه در سخنرانی مراسم راهپیمایی سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی تاکید کرد: ما امروز برای توسعه و آبادانی ایران اسلامی به همه اصولگرایان ، اصلاح طلبان اعتدال گرایان و به همه کسانی که به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اعتقاد دارند، نیاز داریم.
در این زمینه به ذکر چند نکته می پردازیم؛ – اشاره به آزادی رقابت های سیاسی در قانون اساسی کشورمان نشان از این دارد که پذیرش نگاه های مختلف سیاسی از ابتدای انقلاب در ساحت سیاسی کشور پیش بینی شده و دارای اهمیت است.
از این رو احزاب و جریان های سیاسی فارغ از دسته بندی های رایج در فضای سیاسی کشور فعال هستند. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران زمینه لازم و منطقی برای مشارکت گروه های مختلف مردم و احزاب سیاسی در اداره کشور را فراهم ساخته است.
بر این اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از زمره آن دسته از قوانین اساسی است که به صراحت به احزاب سیاسی پرداخته است. برای نمونه در اصل ۲۶ قانون اساسی آمده است که احزاب، جمعیت ها ، انجمن های سیاسی و صنفی و انجمن های اسلامی یا اقلیت های دینی شناخته شده آزادند، مشروط بر اینکه اصول استقلال، آزادی، وحدت ملی، موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض نکنند. هیچ کس را نمی توان از شرکت در آن ها منع کرد یا به شرکت در یکی از آنها وادار ساخت .
– جمهوریت به عنوان مبنایی در نظام های مردمسالار دارای پیوندی استوار و عمیق با عناصری همچون مشارکت همگانی، کثرت گرایی و احترام به سلیقه های متفاوت و چندصدایی است. به این ترتیب، هر گونه آسیب بر پیکر این عناصر، مبنای جمهوریت را خدشه دار می سازد.
در این میان، حضور جریان های سیاسی و به عرصه آمدن گروه های مختلف با دیدگاه هایی گوناگون، تبلور جمهوریت یک نظام سیاسی و نشانگر وجود چندصدایی و احترام به نگرش_های متفاوت است.
در واقع وجود احزاب و گروه های سیاسی جزو ضرورت‌های یک جامعه سیاسی با نشاط پویا و هدفدار است. بدون شک این پویایی زمانی حاصل می شود که همه افراد در کشور بتوانند در چارچوب قانون و احترام به موازین شرعی و اخلاقی فعالیت کنند.
- چند صدایی بودن به عنوان یکی از ویژگی_های عرصه سیاست می تواند در ثبات سیاسی و حتی امنیت ملی کشور اثر گذار باشد.
بدیهی است که همه افراد جامعه از نظر سیاسی هم فکر و هم سلیقه نیستند و در نتیجه به اقتضای فکر و سلیقه در جناح ها و احزاب سیاسی مختلف فعالیت می کنند؛ از این رو نقش تحزب به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی دارای اهمیت است. توسعه با حضور نمایندگان گروه ها و احزاب مختلف سیاسی معنایی واقعی پیدا می کند و مسیر پیشرفت کشور را مهیا می سازد. بنابر این همانگونه که رئیس جمهوری اشاره کردند برای توسعه به همه کسانی که به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اعتقاد دارند، نیاز داریم.
– تجربه نشان داده هر گاه فضای مناسب برای حضور بیشینه گروه ها و جریان های سیاسی به شکلی چشمگیر افزایش یافته ، جلوه های اقتدار نظام به بهترین نحو هویدا شده است. پذیرش تنوع و تکثر سیاسی، گسترش پهنای عرصه سیاسی را در پی خواهد داشت؛ فضایی که در آن حضور متراکم و حداکثری گزینش کنندگان و گزینش شوندگان مردمسالاری را معنا می کند و جمهوریت را به شکل واقعی آن به تصویر می_کشد.
پذیرش تنوع و تکثر سیاسی، گسترش پهنای عرصه سیاسی را در پی خواهد داشت؛ فضایی که در آن حضور متراکم و حداکثری سبب افزایش میزان مشروعیت داخلی و در پی آن اقتدار بین المللی نظام سیاسی خواهد شد.
از طرفی دیگر امروز نمی توان مقوله هایی همچون اقتصاد را از سیاست جدا دانست و آن ها را به مثابه دو جزیره جدا از هم تلقی کرد. بنابر این سیاست و اقتصاد بر یکدیگر تاثیر می گذارند. – توسعه و پیشرفت اقتصادی نیازمند بسترها و ملزوماتی است.
یکی از مهمترین آن ها وفاق و همدلی اجتماعی و سیاسی است. از این رو رقابت های سیاسی باید سبب ساز گسترش ثبات سیاسی شود و هر چه ثبات سیاسی و همبستگی ملی تقویت شود، اقتصاد روند مثبت تری به خود می_گیرد. سرمایه گذاری و بهبود فضای کسب و کار با تقویت حس همبستگی و اعتماد میان همه گروه های سیاسی محقق می شود . به گزارش آرازآذربایجان به نقل ایرنا ، زیرا اگر در رقابت_های سیاسی تخریب جای نقدهای سازنده را بگیرد، مهمترین آسیبی که به اقتصاد وارد می_شود کاهش سرمایه گذاری و گسترش رکود خواهد بود. بنابر این توسعه مقوله ای است که با همدلی، وفاق و همراهی همه جریان ها و گروه_های سیاسی جامه عمل می پوشد.