چتر دائمی بی‌اعتمادی بر سر ازدواج در چت‌روم‌ها
ناهید زمانی
گروه اجتماعی: ازدواج اینترنتی همیشه ترس و سؤالی را در دل زوجین باقی می‌گذارد و آن هم این است که: »آیا همسرم با دیگری هم برای ازدواج چت کرده است؟« واقعیت این است که ورود اینترنت به جوامع در حال توسعه مانند ایران در کنار تمام محاسن و نوآوری‌هایی که به دنبال داشته است دارای جوانب منفی و آثار سویی نیز بر فرهنگ کشورمان بوده است. تغییرات در شیوه ازدواج جوانان یکی از تبعات ورود این فناوری در ایران است که به ازدواج‌های اینترنتی موسومند اما مسئله مهم این است که آیا می‌توان اشتراک سلیقه افراد در چت‌روم را نخستین گام برای ازدواج دانست؟
هرچند ضرورت ازدواج به هنگام از جمله موضوعاتی است که تاکیدات قرآنی متعددی درباره آن وجود دارد اما در کنار این موضوع، احکام اسلامی همواره بر این ضرورت تاکید دارند که تشکیل خانواده باید با درایت و آگاهی صورت گیرد چرا که بی‌توجهی به این امر از قوام این نهاد که اساس جامعه را تشکیل می‌دهد می‌کاهد و زمینه‌ساز بروز مشکلات متعددی می‌شود.
***
بی‌اعتمادی، عمده‌ترین آسیب ازدواج اینترنتی
بی‌اعتمادی یکی از عمده‌ترین آسیب‌هایی است که زندگی زوجینی را که به واسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج می‌کنند، تهدید می‌کند چرا که همواره این دغدغه با آن‌هاست که آیا همسرشان با افراد دیگری هم چت می‌کند؟ آشنایی در فضای چت‌روم‌ها، بعدها آثار عمیقی بر روابط زوج‌ها می‌گذارد چرا که آن‌ها در مرحله نخست برای برقراری ارتباط با یکدیگر ناگزیرند در برخی موارد خود را بسیار ایده‌آل معرفی کنند. این نوع ارتباط زمانی می‌تواند به یک آشنایی سالم تبدیل شود که با بلوغ هیجانی هر دو فرد، نظارت موسسات ذی‌صلاح در این امر و مشاوره متخصصان فضای مجازی همراه شود.
اگر والدین از دریچه منع به این وسیله ارتباطی نگاه کنند قطعا فرزندانشان به شکل دیگری آسیب خواهند دید چرا که اینترنت واقعیت روز جامعه ماست و نمی‌توانیم این واقعیت را انکار کنیم اما این گفته به آن معنا نیست که فرزندمان را در برابر ابزارهای جدید تنها رها کنیم. بنابراین والدین مسئول، کسانی هستند که علاوه بر دلسوزی با بصیرت به این فناوری و خدمات آن نگاه کنند.
نگاه پسران به همسریابی اینترنتی از نوع »سرگرمی« است
نگاه پسران به مقوله همسریابی اینترنتی صرفا نوعی سرگرمی است. دختران بیشتر از شیوه همسریابی اینترنتی استفاده می‌کنند. در حالی که پسران بیشتر با نگرش سرگرمی وارد چت‌روم می‌شوند. شاید بتوان ادعا کرد که آشنایی در چت‌روم‌ها بتواند به کاهش سن ازدواج کمک کند اما نمی‌توان توقع داشت این الگو در جامعه ما نیز جوابگو باشد چون بیشتر تعاملات جوانان در فضای مجازی انتزاعی و دور از واقعیت است و همین موضوع زمینه‌ای برای افزایش مشکلات و آسیب‌های همسریابی اینترنتی در جامعه ماست. مشکل کنونی ما این است که پسران حاضر به قبول مسئولیت ازدواج نیستند و در نهایت این جامعه زنان هستند که از این شیوه ازدواج آسیب می‌بینند.بهترین راهکار، فرهنگ‌سازی است به این معنی که مسئولان فرهنگی جامعه با ارائه مشاوره به والدین و همچنین تولید برنامه‌های مختلف به آموزش خانواده‌ها و جوانان نسبت به نقاط قوت و ضعف استفاده از اینترنت و خدمات آن بپردازند.
نمی‌توان گفت همه ازدواج‌هایی که از طریق اینترنت صورت گرفته، محکوم به جدایی است. آشنایی قبل از ازدواج، مهم‌ترین معیار تشکیل یک زندگی موفق است بنابراین صرف نظر از شیوه انتخاب همسر، جوانان باید مبنای خود برای آغاز زندگی مشترک را شناخت صحیح قرار دهند. فارغ از جنس متقاضیان، بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی می‌کنند شامل گروه‌هایی هستند که محدودیت‌هایی دارند؛ این محدودیت‌ها ممکن است مربوط به مشکلات فردی، خانوادگی، ظاهری و فرهنگ حاکم بر محیط زندگی فرد باشد. در فضای مجازی تضمینی وجود ندارد که اطلاعات ارایه شده توسط کاربران تا چه حد صحت دارد زیرا چون در بسیاری از موارد افراد ایده‌آ‌ل‌های خود را به طرف مقابل منعکس می‌کنند.آشنایی خانواده‌ها با همسریابی اینترنتی، نیازمند زمان طولانی است البته در صورت فراگیری آن نیز فرهنگ حاکم بر جامعه ایران زمینه‌ای را فراهم می‌کند که خانواده‌ها از این شیوه استقبال نکنند و ترجیح دهند امر ازدواج را با شیوه سنتی آن پیگیری کنند. فضای مجازی مجال خوبی برای افرادی است که به دلایلی منزوی شده‌اند و قادر به برقراری ارتباط اجتماعی صحیحی نیستند. بسیاری از افراد در ارتباط چهره به چهره قادر به ارائه پرسش‌های خود نیستند از همین رو فضای مجازی در این زمینه نیز راه‌گشاست. البته این نقاط مثبت به دلیل بی‌برنامگی و نبود مدیریت به نقطه ضعف تبدیل شده است. از آنجا که شناخت افراد در فضای مجازی نسبت به یکدیگر چهره به چهره نیست، بسیاری از کاربران درصدد فریب یکدیگر برمی آیند و به ارایه اطلاعات غیرواقعی می‌پردازند که این روند نه تنها به ازدواج منجر نمی‌شود بلکه تبدیل به موضوعی سرگرم‌کننده می‌شود که بی‌توجهی به آن آسیب‌های زیادی را به دنبال دارد.ایجاد محدودیت در برخی سایت‌ها یکی از راهکارهای کاهش همسرگزینی به شیوه اینترنتی است به این معنی که گزینه همسریابی در همه پایگاه‌های اینترنتی موجود نباشد و تنها برخی سایت‌های دینی و فرهنگی از این امکان برخوردار شوند. همچنین پرهیز از ارتباط مجازی طولانی مدت را نیز باید دیگر راهکار دانست به طوری که پس از آنکه کاربران اطلاعات مقدماتی را از یکدیگر کسب کردند، شرایط آشنایی چهره به چهره آن‌ها تحت نظر خانواده فراهم شود تا رابطه مجازی محدود باشد.
آیا می‌دانید:
- در ایران از هر یک‌صد ازدواج ۲ مورد اینترنتی است و البته علت ۲۵ درصد طلاق‌ها همین نوع ازدواج‌ها و ازدواج‌های بعد از آشنایی‌های خیابانی است.
- در فضای مجازی، تضمینی برای ارائه اطلاعات صحیح وجود ندارد و شناخت اینترنتی از همسر آینده کافی نیست.
- ازدواج اینترنتی همیشه ترس و سؤالی را در دل زوجین باقی می‌گذارد و آن هم این است که: آیا همسرم با دیگری هم برای ازدواج چت کرده است؟
نوشته شده توسط admin در دوشنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۷:۱۳ ق.ظ
