اختصاصي آرازآذربايجان//

نگاهی گذرا به تهدیدهای بنیادین ایران امروز

مصطفی قلیزاده علیار
گروه تحلیل : ملت ایران به بلندای تاریخ پرفراز و نشیب این سرزمین، اصالت دارد، مال امروز و دیروز، یا دوره جدید و قبلی نیست.
اما ما مردم این عصریم، عصر »استقلال آزادی، جمهوری اسلامی«؛ شعار ملی قاطبه ملت ایرانیم، شعاری که در سال ۵۷ در نفی دولت شاهنشاهی وابسته، و در مطالبه ی ایجاد و اقامه نظام جمهوری اسلامی ایران، سر دادند، این شعار از شعور زلال عامه مردم مسلمان سرچشمه می_گرفت.
این شعار ملی تحق یافت و امروز این نظام حاکمیتی »جمهوری اسلامی« وارد دهه پنجم خود شده و چهل سال را با کشاکش های سیاسی و اجتماعی و تحمل انواع تهدیدها و آسیبها و خصومتهای استکتباری، طی کرده است؛ از ترورهای خونین تا کودتاهای نافرجام، از جنگ تحمیلی هشت ساله تا توطئه های خیابانی که هر ده سال یک بار اعمال و تکرار می شود و از تهاجم نظامی تا تهاجم فرهنگی، از تبلیغات و شانتاژ تا تحریم های سنگین و شکننده اقتصادی و … که دشمنان جمهوری اسلامی بر مردم وفادار به آن نظام، تحمیل کرده اند و در رأس همه آنها هم همیشه شیطان بزرگ آمریکا داشته و دارد.
اینها تهدیدهایی است که از سوی آمریکا و هم¬پیمانان آن علیه مردم ایران و نظام دلخواهشان انجام گرفته و می گیرد و خواهد گرفت اما تا زمانی که مردم پشت این نظام و رهبری آن هستند و وفاداری شان را نسبت به شهدای چهل ساله نظام اعلام و در عمل هم اثبات می کنند، چنین تهدیدهای دشمنان خارجی به ره به جایی نخواهد برد و بلکه بر مقاومت ضد استکباری ایرانیان نیز روز به روز خواهد افزود.
امروز ملت ایران در حصار تحریم های ظالمانه آمریکا و هم پیمانان آن، مقاومت می کند و به عنایت حق تعالی از این تنگه نیز عبور کرده، به همان استقلال حقیقی همه جانبه دست خواهند یافت که در ابتدای راه و چهل سال پیش در شعارهای خویش اعلام می کردند.
اینها تهدیدهای آسیب زا و ضرر آور هستند و تاکنون هم آسیبهای کلان انسانی و فرهنگی و اقتصادی به نظام و مردم ایران وارد کرده اند، اما اینها تهدیدهای خانمانسوز و بنیادین ملت ایران نیستند و اگر از منظر دستاوردهای چهل ساله انقللاب و نظام اسلامی نگاه کنیم، ملت ایران در چهار دهه گذشته علی رغم همه تهدیدهای ویرانگر دشمنان، به توفیقاتی بزرگ، بی سابقه و امیدآفرین در عرصه علمی، پژوهشی، دفاعی و نظامی دست یافته اند که گاه دنیا را به حیرت انداخته است.
البته امروز مسایل و مشکلات فراوان اجتماعی و اخلاقی و فرهنگی و معیشتی گریبان جامعه را گرفته که قابل انکار نیست ، و البته با گذشت زمان و همت مشترک مردم و مسئولان یکی یکی حل خواهد شد.
اما برخی مشکلات و تهدیدها با گذشت زمان نه تنها حل نمی شود بلکه بغرنج تر و لاینحل خواهد شد.
تهدیدهای بنیادین
تهدیدهای بنیادین ملت ایران در ادامه راه احراز استقلال و آزادی و نیز موانع بازدارنده ی تحقق آرمانهای ملی امروز ما کدامند؟
به این سؤال اساسی و حیاتی و ملی، می توان از دیدگاه متخصصان مختلف جامعه شناسی، سیاسی، اجتماعی، روانشناسی، فرهنگی و نظامی پاسخ گفت و البته هم گفته اند. اما به باور اینجانب، ترقی و تنزّل ملتها و تمدن ها، پیشرفتها و توسعه ی همه جانبه یک جامعه، بیش از هر عامل دیگری، مبتنی بر داشتن نسلی جوان، سالم و در حال تکثیر و تکثّر است.
وقتی یک جامعه از داشتن نیروی جوان سالم و کافی و رو به فزونی محروم باشد و یا نیروی جوان جامعه رو به کاهش و بیماری و افسردگی و یأس برود، داشتن هیچ نیروی قوی اقتصادی، نظامی، علمی و اندیشمندان مترقی اندیش و خیرخواه ملی از عهده اداره و حفظ جامعه و ترقی شایسته آن برنخواهند آمد و جامعه کم کم به درّه زوال و اضمحلال خواهد لغزید.به نظر می رسد کاهش میل به فرزندآوری در بین زوج های جوان و افزایش روز به روز اعتیاد به انواع مواد اعتیاد آور در بین جوانان دو آفت خانمانسوز و دو تهدید بنیانکن ملی امروز کشور ایران است، که آینده کشور و ملت ما را تباه خواهد کرد.
این دو پدیده شوم رفته رفته آنقدر زیاد شده و رو به تکثیر و تکثّر نهاده که انگاری هم برای عموم مردم، عادی شده و حساسیت ندارند و مسئولان جامعه و اهل رسانه و تریبون و مجلس و دولت مردان و تریبونداران رسمی و اخلاقی و فرهنگی و معنوی هم ، آن دو را اصلا مشکل اساسی به حساب نمی آورند.
اگر سعی و تلاشی هم شده، جدی و عملی و هدفگذاری شده و نتیجه بخش نبوده و در حد شعار مانده است، نمایندگان و مسئولان و ائمه جمعه و جماعات و رسانه های ما متاسفانه آنقدر که به مشکلات و معضلات روز مره مثل تعیین قیمت بنزین و کنترل قیمتها و شناساسی و دستگیری عوامل گرانی و احتکار و تبلیغ داشتن رمز دوم پویا و امثال آن می_اندیشند و وقت و هزینه صرف می کنند
به معضل اساسی و ویرانگر کاهش جمعیت و فرسایش نسل جوان ایرانی نمی_اندیشند و یا اقدامی عملی نمی کنند، هر چه هست در سطح شعار و برگزاری همایش و سمینار و شعار جوان گرایی خلاصه می شود، امروز از بس که این شعارها هم زیاد شده، تاثیر خود را از دست داده. متاسفانه شیوه های عَمَلی تشویق به فرزندآوری و حفظ نسل جوان و سالم سازی جامعه از اعتیاد و فساد و شاخصه های عملی نشاط آفرینی در دل و جان مردم و جامعه، فراموش شده و یا در ردیف مشکلات دست چندم قرار دارد.
برای پذیرش برجام به رسمیت شناختن انرژی صلح آمیز هسته ای ایران در جهان، تیم زحمتکش مذاکره کننده چندین سال متوالی تلاش کردند و عرق ریختند، خدا قبول کند.
اما باید متوجه باشیم که کاهش نسل و عدم میل به فرزندآوری خود بمبی هسته ای اما بی صدا است که بنیان خانواده ایرانی را ویران و نسل ایرانی را قتل عام می کند.
کاهش میل به فرزندآوری، کشور را تا چند سال دیگر به پیرسالی فرساینده دچار می سازد و گوهر ناب محبت بین مادر و فرزند و پدر و فرزند که عنصر خالص حیات بشری و رمز تداوم زندگی بنی آدم است، گم می کند. جدی و عملی و هدفگذاری شده و نتیجه بخش نبوده و در حد شعار مانده است، نمایندگان و مسئولان و ائمه جمعه و جماعات و رسانه های ما متاسفانه آنقدر که به مشکلات و معضلات روز مره مثل تعیین قیمت بنزین و کنترل قیمتها و شناساسی و دستگیری عوامل گرانی و احتکار و تبلیغ داشتن رمز دوم پویا و امثال آن می_اندیشند و وقت و هزینه صرف می کنند، به معضل اساسی و ویرانگر کاهش جمعیت و فرسایش نسل جوان ایرانی نمی_اندیشند و یا اقدامی عملی نمی کنند، هر چه هست در سطح شعار و برگزاری همایش و سمینار و شعار جوان گرایی خلاصه می شود امروز از بس که این شعارها هم زیاد شده، تاثیر خود را از دست داده.
متاسفانه شیوه های عَمَلی تشویق به فرزندآوری و حفظ نسل جوان و سالم سازی جامعه از اعتیاد و فساد و شاخصه های عملی نشاط آفرینی در دل و جان مردم و جامعه فراموش شده و یا در ردیف مشکلات دست چندم قرار دارد.
برای پذیرش برجام به رسمیت شناختن انرژی صلح آمیز هسته ای ایران در جهان، تیم زحمتکش مذاکره کننده چندین سال متوالی تلاش کردند و عرق ریختند، خدا قبول کند؛ اما باید متوجه باشیم که کاهش نسل و عدم میل به فرزندآوری خود بمبی هسته ای اما بی صدا است که بنیان خانواده ایرانی را ویران و نسل ایرانی را قتل عام می کند.
کاهش میل به فرزندآوری، کشور را تا چند سال دیگر به پیرسالی فرساینده دچار می سازد و گوهر ناب محبت بین مادر و فرزند و پدر و فرزند که عنصر خالص حیات بشری و رمز تداوم زندگی بنی آدم است، گم می کند.
هیچکس نهیب نمی زند که افزایش روزافزون پدیده اعتیاد در بین جوانان و کاهش میل به فرزندآوری در بین زوج های جوان اگر به شکل منطقی و بنیادی با راهکارهای عملیِ مؤثر درمان نشود، در آینده ای نه چندان دور، همه امیدها به استقلال کامل و حقیقی ایران و احراز عدم وابستگی به خارج، و داشتن ایرانی مترقی و مستقل و پیشرفته با نسلی شاداب و سالم، از بین خواهد رفت.
البته ما نباید در عرصه منافع و مصالح ملی آیه یأس بخوانیم زیرا مأیوس کردن مردم از آینده گناهی بزرگ و نابخشودنی است؛ اما در این عرصه نباید اهل تعارف باشیم، باید واقع بین بود «هست¬ها» را باید آن طور که هستند، دید و شناخت؛ »بایدها« را نیز باید خوب شناخت تا به مرحله »پس چه باید کرد؟« رسید.
نخست شناخت علمی و عینی »هستها« و »بایدها«ی جامعه ی ایران و سپس تبیین آنها، از واجب ترین وظایف مدیران و مسئولان کشور نمایندگان مجلس، دولت مردان، حوزه ها و مراکز علمی، دانشگاهی و پژوهشی، صدا و سیما و رسانه ها است.
در گذشته و حال جامعه ما در این چهل سال اگر از وعدهای تو خالی و همایش ها و مباحث بی حاصل و توصیه های اخلاقی بگذریم، هیچ مُشوّق عملی و امیدآفرینی برای فرزندآوری در خانواده ها ندیده ایم
اگر پدیده فقر روزافزون مالی و مشکلات متعدد اقتصادی اکثریت جامعه را هم در نظر بگیریم و وضع به همین نحو پیش برود، تقریبا امیدی برای تغییر وضع موجود به مطلوب در خصوص تشویق برای فرزندآوری در جامعه و نیز از بین بردن پدیده رو به افزایش اعتیاد دیده نمی شود! این مساله ای نیست که بتوان از کنارش بی اعتنا گذشت یا بر آن سرپوش گذاشت و مطرح نکرد. امروز زوجهای علاقمند به فرزندی اغلب به یک و در مواردی نادر به دو فرزند کفایت می کنند و حرفشان هم این است که یک فرزند کافی است و دومی زیاد!… وقتی گفته می شود که دین و پیغمبر و امامان ما توصیه کرده اند به افزایش نسل مسلمان؛ از طرفی ملت ما رفته رفته کم می شود و ما مسئولیت داریم، پاسخ می دهند: خدا و پیغمبر و ائمه خوب می دانند که ما مشکل مان چیست، ایشان به زور نمی گویند که حتما باید فرزند بیشتر داشته باشید! وانگهی مگر ما مسئول افزایش یا مقصر کاهش نفوس مملکتیم؟!
به ما چه ربطی دارد! ما مسئول بدبختی و مشکلات خودمانیم نه همه مملکت، خودمان که گرفتار این همه مصیبت و بیکاری و گرانی و اجاره بها و کرایه و گرانی دارو و درمان بارداری و خرج دوره حاملگی و هزینه های کمرشکن برزگ کردن بچه و پوشک و شیر خشک و لباس و هزینه های تحمیلی مدرسه و هزار و یک کوفت و زهرمار دیگر شده ایم، چرا یک بی گناه معصوم را به دنیا بیاوریم و گرفتار این مصائب بکنیم که روز به افزونتر می شود؟!
همین یکی برای دنیا و آخرتمان! کافی است… یعنی از دیدگاه خود مردم، کاهش میل به مادر و پدر شدن هم ریشه در مشکلات متعدد مالی و بیکاری و تورم و گرانی و نبود حمایت عملی دارد؛ علاوه بر آن، مردم از شعارهای تبلیغاتی مسئولان هم اظهار انزجار می کنند.
امروز آمارهای کاهش جمعیت ایرانی در اثر بالا رفتن سن ازدواج و و گاه از خیر ازدواج گذشتن، عدم میل به فرزندآوری و اکثرا پذیرش پدیده تک فرزندی و در کنارش افزایش اعتیاد جوانان و بسیار وحشت آور است هر ماه نسبت به ماه قبل و هر سال نسبت به سال پیش، ترسناک تر می شود.
اما مشکلات روزمره جامعه و رخدادهای سیاسی و اجتماعی مختلف و نو به نو، مجلس و دولت و تریبونداران تاثیرگذار جامعه مثل ائمه جمعه و جماعت و صدا و سیما و رسانه ها را از پرداختن به حل عملی این دو مشکل اساسی و این دو تهدید بر باد دهنده همه هستی ایران امروز باز داشته یا غافل ساخته، گویی این دو تهدید جدی را اصلا جدی نمی گیرند و در عرض سایر مشکلات جامعه قرار می دهند!
اگر مردم خوب ایران که همواره در تمام پیش آمدهای سخت سیاسی و اجتماعی و تحریمهای سنگین اقتصادی در کنار رهبر و دولتها بوده اند و در انتخابات همواره حماسه آفریده و دشمنان را نا امید ساخته اند.
این بار یک گام عملی و یک مشوِق حمایتی عملی – نه وعده سر خرمن! – در مورد حمایت از فرزند آوری از سوی مجلس و دولت ببینند حتی حد همین طرح معشیتی سود بنزین، بی شک همراهی می کنند و خودشان نیز در طرح عظیم ازدیاد نسل و فرزند آوری بیشتر همگام می_شوند.
از همه اینها که بگذریم، اساس و شالوده بنیادین تفکر و آرمان جامعه اسلامی ما مسلمانان، اسلام است و فرزندآوری و افزایش نسل مسلمان و مواظبت از نسل جوان و سالم سازی اخلاقی و جسمی و فکری و روانی جامعه اسلامی، از توصیه های بسیار مؤکد اسلام و پیشوایان دینی ماست، این توصیه و تأکید رهبران معصوم ما، هم خطاب به عموم مردم مسلمان است و هم متوجه مسئولان جوامع اسلامی.
رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای نیز بارها به این مسایل سفارش و تأکید کرده و تذکر داده اند، بیانیه گام دوم انقلاب هم شاهد زنده آن است اما مسئولان اجرایی و مجلس شورا گامهای عملی و جدی و تأثیرگذار و تشویق کننده ای در این راستا برنداشته اند.
امیدواریم با نزدیک شده به افق ۱۴۰۴، به زودی شاهد آغاز حرکتی جدی و مستمر و ثمربخش در برداشتن گامهایی جدی و استوار و استمراری و ثابت از سوی مجلس و نهادهای دولتی در تشویق زوجهای جوان به فرزندآوری و تکثیر فرزندان و در مسیر محو اعتیاد در جوانان باشیم، نه برای رفع تکلیف یا فرافکنی.
همچنان که در حل جدی برخی مسایل دیگر و حتی مسایل عادی جامعه شاهد چنین جدیتهایی قاطع – هر چند به هر بهانه و بهایی – از سوی مسئولان محترم بودیم و هستیم.
در پایان تأکید و تصریح می کنم که حل همه ی مشکلات و معضلات ریز و درشت جامعه اعم از مادی و معنوی باید در دست اقدام و روی میز مجلس و مسئولان باشد اما اولویتهای فوری و فوتی و تهدیدهای اساسی همچون اعتیاد و کاهش جمعیت، باید بیش و پیش از همه، مورد توجه جدی و عملی باشد.
.Arazazarbaijan.khanevdeh@gmail.com