موفقیت صاحبان پرشمار دارد و شکست بی صاحب است
گروه تحلیل : تصویر یوز که با ثبت روی پیراهن ملی پوشان فوتبال کشورمان به لقب تیم ملی فوتبال کشورمان تبدیل شده بود، خیلی ساده از پیراهن تیم ملی کشورمان حذف شد تا مشخص شود که نه دستاوردی مهم، که صرفا یک جرقه کم اثر بوده و بس.
این را می‌شود با مرور حکایت نه چندان طولانی مدت پیوند یوز با پیراهن ملی پوشان فوتبال کشورمان دریافت که در واپسین روز‌های سال ۹۲ آغاز شد. روز‌هایی -مثل همین روزها- که جام جهانی فوتبال در پیش بود و قرار بود تیم ملی کشورمان در آن با یک تفاوت مهم ظاهر شود؛ درج تصویر یوز روی پیراهن ملی پوشان.
اتفاقی مبارک که این امیدواری را ایجاد می‌کرد که مردم کشورمان بیش از پیش درباره نادرترین گونه ایرانی حیات وحش کشورشان بدانند و از حال و روز وخیمش مطلع شوند. حال و روز گونه‌ای که تا چند دهه پیش در بسیاری از کشور‌های آسیایی می‌زیست، اما حالا تنها تعداد معدودی از آن‌ها در کشورمان باقی مانده است.
گونه‌ای منحصر به فرد که به نوعی نه گربه سان است و نه سگ سان و در عین حال از هر دو این زیرراسته از گوشتخواران می‌تواند باشد. حیوانی که برخی آن را یوزپلنگ می‌نامند، اما نام باستانی آن در کشورمان یوز است و، چون تنها باقیمانده این گونه در آسیاست، فرقی ندارد یوز ایرانی نامیده شود یا یوز آسیایی.
موجودی که نزدیک است ناموجود شود و سایه انقراض آنقدری بر سرش گسترده شده که سازمان ملل هم از چند سال پیش برای نجات آن پای کار آمده است، اما ظاهرا قرار نیست جز بزرگ شدن حسرت نداشتنش، چیزی تغییر کند، حتی اگر یک روز به نماد تیم ملی فوتبال کشورمان تبدیل شود و گمان کنیم که لقب مادام العمر ملی پوشان فوتبال ایران شده است.
یوز در حالی به لباس ملی پوشان سنجاق شد که بسیاری تاکید داشتند این موفقیت مرهون تلاش آنلاست؛ از مرحوم اینانلو که پشت خط برنامه نود این ادعا را مطرح کرد که انتخاب یوز به عنوان نماد تیم ملی فوتبال و درج تصویر آن روی پیراهن ملی پوشان ایده و ابتکار وی بوده تا خیل مسئولانی که اصرار داشتند این اتفاق میمون نتیجه تدبیر ایشان بوده است.
همه این‌ها در حالی بود که برخی از نقش آفرینان واقعی این ماجرا اصرار داشتند آنچه اهمیت دارد نه ایده پرداز، که اجرای این ایده است.
ایده‌ای که آن زمان عده‌ای کوشیدند بسطش داده و خودشان را به آن سنجاق کنند و رونمایی از توپ مخصوص با طرح یوز و نامه ویژه یکی از مسئولان مبنی بر ضرورت اهمیت این اقدام از جمله نتایج آن تلاش‌ها بود.
تلاش‌هایی که نشان می‌داد برخی سعی دارند در ادامه موفقیت درج تصویر یوز روی پیراهن ملی پوشان برای خود کسب نام و افتخار کنند. افرادی که حالا ترجیح می‌دهند سکوت پیشه کرده و هر گونه انتساب خود به شکست اخیر در این پروژه را نفی و تکذیب نمایند و عامل حذف تصویر یوز از پیراهن ملی پوشان را فدراسیون فوتبال معرفی کنند.
این در حالی است که اگر از قصور و کوتاهی فدراسیون نشینان در این ماجرا صرف نظر کرده و شگفت زدگی از کمبود وقت برای سفارش این موضوع به تولید کننده لباس دومین تیم صعود کرده به جام جهانی به بهانه “کمبود وقت” را به بعد موکول کنیم، این سوال باقی است که مگر نه اینکه درج تصویر این گونه رو به انقارض روی پیراهن ملی پوشان ماحصل یک تفاهم نامه است؟ پس چگونه زیرپاگذاشته شدن این تفاهم نامه هیچ اعتراضی در پی نداشته؟
به عبارت بهتر، آیا یوز خیلی اتفاقی به پیراهن ملی پوشان رسیده بود که حذفش هم اتفاقی قلمداد شود یا نه، در نتیجه پیگیری‌های رسمی و در نهایت با امضای تفاهم نامه‌ای میان سازمان حفاظت محیط زیست و متولیان پروژه حفاظت از یوز آسیایی با فدراسیون فوتبال یا وزارت ورزش و جوانان محقق شده بود؟ اگر این گونه است، چگونه این تفاهم نامه نقض شده، اما کسی اعتراض نکرده و نمی‌کند؟
به گزارش آرازآذربایجان به نقل از »تابناک«، به این ابهامات، میزان اثرگذاری دوره درج تصویر یوز روی پیراهن ملی پوشان را هم می‌توان افزود که اگر مثبت ارزیابی شود، جا دارد برای تداوم آن اقدام شود و اگر این گونه نباشد، می‌بایست برای قطع مجوز درج تصویر این گونه روی پیراهن ملی پوشان اقدام نمود، اما نه تنها چنین ارزیابی‌ای در دست نیست، که حتی متولی انجام چنین ارزیابی‌ای هم مشخص نیست!
بماند که آمار و ارقام منتشر شده درباره یوز به شدت نومید کننده است و نشان می‌دهد چیزی جز تبلیغات با نام این حیوان، درج تصویر یوز روی پیراهن ملی پوشان هیچ تاثیری در سرنوشت تاریکی که پیش روی یوز‌های طبیعت ایران قرار دارد نداشته و احتمالا نخواهد داشت!
»موفقیت صاحبان پرشمار دارد و شکست بی صاحب است«؛ هیچ اهمیتی ندارد این جمله معروف متعلق به چه فردی یا ملتی است، اما برای ایرانیان کاملا ملموس و عینی است.
نوشته شده توسط admin در شنبه, ۰۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۵۲ ب.ظ
