مرثیه ای برای نگارخانه خوی!
نادر جلال
گروه فرهنگی: نگارخانه ها همیشه فرصتی بوده اند تا در فضای ارتباطی نزدیک، امکان رویارویی هنرمندان با جامعه را فراهم آورند؛ و نیز مجالی بوده اند برای ارائه تلاش های عملی و نظری، که هر هنرمندی آثار خود را به قصد نمایش و فروش، یا از منظر نقد و بررسی در دیدگاه مردم قرار دهد و در این خاستگاه عرضه و تقاضا، کم و کیف رشد و چگونگی نگرش و توفیق هنرمند نیز به محک ارزیابی می نشیند.
از این روی، این نوع مکان های فرهنگی و هنری، مراکز اصلی مبادلات فکری، خلاقیت و نوآوری به شمار رفته و در ارتقاء فرهنگ جوامع جایگاهی رفیع دارند.
بر پایه چنین بینشی بود که نگارخانه شهرستان خوی در سوم خرداد ماه سال۱۳۹۱ خورشیدی به میمنت سالروز آزادسازی خرمشهر، افتتاح و مقرر شد به عنوان میعادگاه مهر، هنر و اندیشه، با اجرای برنامه های مناسب، زمینه ارائه آثار برتر هنرمندان شایسته ای را فراهم آورد که سرشار از توانایی ها خلاقیت ها و استعدادهای پربار بوده و با کیمیای دانش و دل، در طرح و حجم و رنگ، و سبک های مختلف و تکنیک های تخصصی خود، در امتداد سنت تا مدرنیته، آثار ارزشمندی را آفریده اند.
عمر این نگرش و تلاش در نگارخانه خوی تنها برگزاری پنج نمایشگاه فردی و جمعی هنرمندان گرانقدر بوده که طی آن، هر یک، در حد ذوق و توان خویش، نمادهای بدیعی از افق های پندار، زیبایی، عشق و عرفان را در بستر جستجو انگیزه و ادراک خود، در معرض دید علاقه مندان و شیفتگان آثار خویش قرار دادند.
و می شد با تداوم فعالیت این نگارخانه موجب مباهات این دیار از میهن اسلامی را فراهم آورد و به گذشته نگاهی زیرچشمی انداخت و به افق های پیش رو، چشم اندازی روشن! اما درعمل این گونه نشد و متاسفانه به مرور زمان، این مرکز هنری، هویت خود را به عنوان مکانی برای مشتاقان و پژوهندگان زیبایی اندیشه و اندیشه های زیبا از دست داد و به جای آن که محلی برای ایجاد و گسترش ارتباط با جامعه هنری و بهره گیری از ظرفیت ها، همدلی ها خلاقیت ها و حمایت از قشر فرهیخته هنرهای تجسمی معاصر باشد، به مکانی برای رسانه های دیجیتالی و فضای مجازی تبدیل شد!چرا؟ چون یک شرکت خصوصی، با اخذ نمایندگی بنیاد ملی بازی های رایانه ای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فرصت بسیار خوبی را برای شهرستان خوی فراهم نموده بود و جا داشت که مسئولان امر، محل مناسبی برای فعالیت های نماینده محترم این بنیاد فراهم آورند تا شهرستان خوی نیز بتواند همچون سایر شهرهای کشور از اعتبارات و امکانات این بنیاد بهره مند گردد … و بر این اساس، کارشناسان امری که از اداره کل استان تشریف آورده بودند، تشخیص دادند چون در این شهر ساختمان درخوری تحت مالکیت اداره ارشاد وجود ندارد.
بنابراین تنها فضای مسکوت و بلااستفاده، همین نگارخانه بخت برگشته است و به راحتی دستور دادند بیل و کلنگ و آجر و ملات دست گرفته و شروع کنند به تملک طبقه همکف و تغییر نقشه داخلی این بخش و جالب آن که اعلام کرده اند، طبقه همکف تنها ۳۰درصد نگارخانه را شامل بوده و ۷۰درصد آن برای برپایی نمایشگاه آثار هنری باقی مانده است!
قابل ذکر است، در مراسم افتتاحیه این نمایشگاه، آقای طالب زاده معاون فنی و اجرایی سازمان مسکن و شهرسازی آذربایجان غربی به عنوان ناظر پروژه، ساختمان نگارخانه خوی را دارای محوطه ورودی، باجه اطلاعات، اتاق های اداری، سالن گالری، نمازخانه، بوفه، انبار موتورخانه و سرویس های بهداشتی اعلام کرده بود که عمده این بخش ها در طبقه همکف واقع شده اند و آقای قادری، مشاور وقت مدیر کل فرهنگ و ارشاد آذربایجان غربی نیز در مراسم افتتاحیه، گنجایش استاندارد سالن این نگارخانه را ۳۰۰ اثر عنوان نموده و گفته بود: »هنوز بسیاری از شهرها به دلیل هزینه های بالا، از نعمت نگارخانه محروم هستند و احداث چنین مجموعه_ای در شهرستان خوی غنیمتی است که می_بایست نهایت بهره را از آن به کار گرفت.«
و با این توضیحات، آیا در طبقه فوقانی این »غنیمت«، امکان نمایش ۲۱۰ اثر هنری وجود دارد؟! در آذربایجان غربی، نگارخانه ارومیه در خیابان امینی، جنب استانداری واقع شده و در طول ایام هفته، به جز دوشنبه ها از ساعات ۱۰ الی ۱۳ و ۱۷ الی ۲۰ میزبان بازدیدکنندگان خود می_باشد.
این نگارخانه از زمان بهره برداری (شهریور۹۳) تاکنون میزبان صدها هنرمند تجسمی کار در رشته ها و سبک های متفاوت از ارومیه و شهرهای دیگر بوده است. همچنین این گالری سالانه برگزارکننده فراخوان هایی در زمینه نقاشی و هنرهای مفهومی می باشد و تاکنون توانسته میزبان آثار برگزیده چندین جشنواره بین المللی باشد و در طول سال، مرکز برگزاری ورکشاپ های هنری به صورت زنده است.اما نگارخانه خوی در سوم خرداد ۱۳۹۱ به بهره_برداری رسیده و از آن زمان تاکنون فقط ۵ نمایشگاه در آن برگزار و بعد از آن، به دلیل عدم توانایی اداره ارشاد در تامین هزینه های نگهداری آن، تعطیل شده است و اخیراً هم انجمن هنرهای تجسمی شهرستان خوی که از دهه ۷۰ فعال بوده و بیش از ۳۰۰ نفر هنرمند رشته های مختلف در آن عضویت دارند، با تهیه طوماری خطاب به مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان_غربی اعتراض خود را نسبت به تبدیل این نگارخانه به مجتمع دیجیتالی، کتباً ارسال کرده و آمادگی خود را جهت برگزاری نمایشگاه های دائمی و سرپا نگهداشتن این نگارخانه اعلام کرده اند و اداره کل محترم هم به جای پاسخگویی به این هنرمندان دستور انحلال انجمن هنرهای تجسمی خوی را صادر کرده است! آن هم به این بهانه که وقتی در مرکز استان انجمن هنرهای تجسمی وجود ندارد، چگونه می تواند در شهرستان خوی وجود داشته باشد!
آیا برای فعال کردن حوزه رسانه های دیجیتال و فضای مجازی که اتفاقاً برای شهرستان خوی بسیار ضروری است، می بایست حقوق هنرمندان یک شهر را پایمال کرد؟ اگر طبق نظر کارشناسان محترم ارشاد، رسانه های دیجیتال می توانند در نگارخانه ها برنامه اجرا کنند، چرا همچون سایر هنرمندان، به صورت موقتی چند روزه در اختیار آنها قرار داده نشده است؟ مگر روند فعالیت نگارخانه ها غیر از این است؟ لازم به توضیح است، در این شهر مکان_های بلااستفاده زیادی وجود دارد که امکانات بهتر و قابل استفاده تری از ساختمان نگارخانه، جهت تبدیل شدن به مجتمع دیجیتالی برخوردارند و با اندکی رایزنی و زحمت دادن به خود می توان به نمایندگی محترم بنیاد ملی بازی_های رایانه ای واگذار کرد، بدون آن که هنرمندان بدون حامی یک شهر را از امکانات و حقوق به حقه شان محروم کرد. بیائید با مدیریت داهیانه خود، هنرمندان دلشکسته را به خانه خود بازگردانده و در عمل نشان دهید که ستایش هنر و تجلیل از هنرمندان و تلاشگران این وادیِ ناپیداکرانه ی همیشه سبز، همچنان باور ماندگار ماست…
Jalalnader48@gmail.com
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۶ ساعت ۷:۰۰ ق.ظ
