رمضان فرصت رهایی از دلبستگی های دنیوی
مهدی احمدی
گروه فرهنگی : وابستگی و دلبستگی های دنیوی یکی از موانع اصلی رشد و تعالی معنوی انسان ها به شمار می رود. روزه داران در ماه رمضان با تمرین و مشق رها شدن از تعلقات دنیایی به درک فلسفه خلقت و حقیقت ذات الهی نایل می شوند.
ماه مبارک رمضان فرصتی برای رهایی انسان از وابستگی ها و توجه او به افق های تعالی بخش الهی است. بشر در مکتب انسان ساز رمضان می_آموزد که با غلبه بر خواهش های نفسانی می_تواند به رضایت معبود بی همتا دست یابد.
پروردگار عالمیان در آیه ۱۸۳ سوره بقره، امید به نجات انسان از قفس تن را رمز واجب شدن روزه در ماه مبارک رمضان می داند و در این ارتباط می فرماید: »ای ایمان آورندگان! روزه بر شما واجب گردید، آنسان که بر پیش از شما هم واجب شده بود. باشد که پرهیزکاری کنید.«
قرآن و دیگر آموزه های دینی برای رسیدن انسان به معنویت و تعالی روحی برنامه ها و دستورهای ویژه ای را مطرح می کند که مسلمانان با عمل به این فرمان ها می توانند علاوه بر دستیابی به تعالی معنوی در دنیا به سعادت جاویدان و ابدی نیز دست یابند و بدین ترتیب در پرتو انوار الهی به رستگاری حقیقی نایل شوند. یکی از این فرصت هایی که خداوند بلندمرتبه برای خودسازی بشر قرار داده است ماه مبارک رمضان محسوب می شود و روزه به عنوان عبادتی پرفضیلت در این ماه در رهنمون ساختن بشر به طرف کمال و تعالی نقش بسزایی دارد.
حجت الاسلام رفیعی مدرس حوزه علمیه با اشاره به نقش ماه مبارک رمضان در تعالی و رشد معنوی انسان گفت: تعلق های دنیوی، دلبستگیها و دنیاگرایی افراد در طول حیاتشان یکی از موانع اصلی رشد و تعالی معنوی آنها به شمار می_رود. زمانی که هدف اصلی و دغدغه های بشر رفع حوایج دنیایی و لذت های فانی آن باشد از توجه به فلسفه خلقت و هدف اصلی آفرینش بازمی_ماند و توان درک حقیقت ذات الهی را از دست می_دهد. ماه مبارک رمضان فرصتی برای تمرین رها شدن از تعلقات دنیوی و رسیدن به حس آزادی، استغنا و معنویت است. معاون پژوهش جامعه علمی امیرالمومنین(ع) اظهار داشت: خوردن و آشامیدن یکی از ابتدایی ترین تعلق_های دنیوی به شمار می رود که روزه داری به ما می_آموزد که انسان چگونه می تواند با گردن نهادن به تکلیف الهی از این تعلق رها شده و خود را آماده جدا شدن از سایر دلبستگی های مادی کند. اگر بشر بیاموزد دنیا گذرا است و مادیات و تعلق_های مادی در این دنیا، تنها رنج جدایی از آنها را در هنگام مرگ افزون می کند در طول زندگی خود وقت و انرژی کمتری برای این وابستگی ها صرف کرده و توجه بیشتری به معنویات و دنیای جاوید پس از مرگ خواهد داشت.
مدرس حوزه علمیه تهران در ادامه یادآور شد: در ماه رمضان انسان به واقع صبر و تمکین در برابر امر خدا را تمرین می کند و از این رهگذر به تقوای الهی دست می یابد و تقوا نردبان رشد معنوی و روحانی انسان می شود. یکی از شرایط رسیدن به تقوا این است که روزه داران رنج و سختی روزه داری را با رضایت و خوشنودی قلبی بپذیرند زیرا در این صورت می توانند رسم بندگی را به خوبی به جا آورند و پیام عمیق رمضان را درک کنند. این کارشناس امور دینی روزه داری را موجب تقویت تقوا و رشد معنوی انسان ارزیابی کرد و بیان داشت: روزه داری و نیایش های خالصانه به درگاه الهی یکی از راه_هایی به شمار می رود که به تقویت تقوا و در نتیجه رشد معنوی مسلمانان می انجامد و آنها در این ماه با استفاده از فرصت ایجاد شده و حضور در فضاهای معنوی و عبادت های گروهی که برای ساعت هایی روح انسان را به سمت ذات الهی هدایت و از دنیا و متعلقاتش دور می کند به تقرب الهی می رسند. اثر این نوع از عبادت ها در زندگی انسان ها تاثیری دیرپا دارد.
وی در ادامه با اشاره به کارکردهای مسجدها و دیگر نهادهای دینی در پویایی این نوع از عبادت_های گروهی تصریح کرد: این عبادت ها در میزان همبستگی ملی و نزدیکی افراد و گروه_های مختلف مردم به یکدیگر بسیار مهم به شمار می_رود و رمضان را باید فرصتی دانست که در آن مجالی برای اعلام و امکان این همدلی و همبستگی پیش می آید. حجت الاسلام رفیعی با استناد به روایت های مختلف، گفت: ماه مبارک رمضان، فرصتی است که نشستن بر خوان پر نعمت الهی در اختیار انسان قرار می دهد.
رسول اکرم(ص) در خطبه شعبانیه می فرمایند که خداوند در این ماه سه فرصت مغفرت، رحمت و برکت را بیش از پیش در اختیار بندگانش قرار می دهد و افراد می توانند با روزه داری از آمرزش خداوند برای بخشش گناهانشان استفاده کنند و همچنین برای رسیدن به آمال و آرزوهای خود از رحمت الهی برخوردار شوند و از این رهگذر روح خود را پالایش کنند و بعد معنوی خود را در ارتباط با زندگی دنیایی تقویت و تعالی بخشند. این مدرس حوزه علمیه در ادامه با ذکر این نکته که آرامش خاطر و آسودگی خیال یکی از الزام_های زندگی مدرن امروزی است، افزود: ماه مبارک رمضان موهبتی برای روزه داران و سبب آرامش در دنیای پر تنش و پراسترس کنونی به شمار می رود. در راستای همین مساله است که پیامبر(ص) در خطبه شعبانیه در ارتباط با فرصت ماه مبارک رمضان، می فرمایند: »اگر ماه رمضان تمام شود و فردی مورد بخشش خداوند قرار نگرفته باشد، خسارت دیده است.«
معاون پژوهش جامعه علمی امیرالمومنین(ع) با اشاره به تاثیر رشد معنوی بر زندگی اجتماعی به ارتباط میان عبودیت و بندگی با بهبود رفتار اشاره کرد و اظهار داشت: اسلام به عنوان دینی محسوب می شود که در وجوه اجتماعی آن آموزه_های برجسته و قابل توجه ای وجود دارد و برای برطرف ساختن آسیب های اجتماعی از طریق رشد معنوی افراد برنامه های خاصی را مطرح می کند.
این کارشناس امور دینی در ادامه و در راستای این سخن، اصلاح رفتارهای اجتماعی را با رشد فضیلت های اخلاقی مرتبط دانست و یادآور شد: روزه داری از آنجا که تمرین بندگی و باعث رشد بعد معنوی و روحی انسان می شود، افسار و مهاری بر بداخلاقی و ناهنجاری های است. به عنوان مثال فرد روزه دار با تمرین صبر و حلم ایثار و گذشت بعد معنوی و روحانی را در خود پرورش می دهد و اگر در شرایط تنش زایی قرار بگیرد قادر است بر خشم خود غلبه کند و برخورد بهتری از خود بروز دهد.
وی در پایان بیان داشت: در ماه رمضان افراد تمایل بیشتری به نوع دوستی و کمک به دیگران مهربانی، عشق ورزی، گذشت و فداکاری دارند. همه این ویژگی ها در افراد مختلفی که به صورت گروهی در قالب یک اجتماع با هم زندگی می_کنند به ساخت جامعه ای بهتر کمک می کند.
نوشته شده توسط admin در سه شنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۶:۴۶ ق.ظ
