جنگ نرم تلاش برای جدایی نظام سیاسی و فرهنگی
گروه فرهنگی: یکی از مهمترین تلاش های دولت آمریکا برای نفوذ در صحنه سیاسی و اجتماعی توسل به گزینه ها و چارچوب های جنگ نرم بوده است.
از اوان شکل¬گیری جمهوری اسلامی ایران و بعد از تسخیر سفارت آمریکا در ایران هجمه¬ای از جنگ نظامی (البته نیابتی)، اطلاعاتی، اقتصادی و نرم توسط این کشور علیه ایران شکل گرفته است. ابزارهای این چهارگانه فوق متفاوت از هم بوده¬اند، ولی اهداف چهار¬گانه نظامی، اطلاعاتی، اقتصادی و نرم مشترک بوده؛ براندازی و تغییر رژیم . ناتوی فرهنگی در ایران؛ این پدیده در ایران با شاخص¬هایی مانند ایجاد نابسامانی اقتصادی، شکل دادن به نارضایتی در جامعه، تأسیس سازمان¬های غیردولتی در حجم گسترده، جنگ رسانه¬ای، عملیات روانی برای ناکارآمد جلوه دادن دستگاه دولت، تضعیف حاکمیت ایران ار طرق جامعه شناختی و نافرمانی مدنی و نهایتا ناتوی فرهنگی متبلور شده است استفاده از عبارت »ناتوی فرهنگی«، در این¬جا به¬خوبی بیانگر گسترده¬گی حجم معارضه علیه ایران محسوب می¬شود.
زمانی آمریکایی¬ها برای مقابله با تأثیر نفوذ کمونیسم به اروپای شرقی، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا همان ناتو را ایجاد کردند که عمده فعالیت آن بر نظامی¬گری مبتنی بود.
حال برای جلوگیری از نفوذ ایران در عرصه داخلی، منطقه¬ای و بین-المللی از ناتوی فرهنگی بهره¬ می¬برند. ناگفته پیداست که استفاده از تمام ابزارهای رسانه¬ای، تبلیغاتی و اطلاعاتی در ناتوی فرهنگی صورت می¬گیرد و در این حمله و شبیخون، هدف از بین بردن فرهنگ برای جدای آن از سیاست است است. همان-طور که در شبیخون فرد یا کشور مورد تهاجم هیچ اطلاعی از طرف حمله، ابزارها، اراده و توان آن ندارد در شبیخون فرهنگی نیز کشور هدف هیچ اطلاعی از ابزارها و توان کشور حمله کننده ندارد. هدف از تحت تأثیر قرار دادن جامعه، انزوای سیاسی است که نظام سیاسی اسیر آن ¬شود. لذا استفاده از ابزار رسانه و دروغ از ابتدای انقلاب برای تأثیر بر رفتار انتخاباتی مردم و ایجاد بی¬تفاوتی سیاسی، موجود بوده است. مشارکت سیاسی یکی از شاخص¬های بزرگ توسعه سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. برای انزوای این کشور بهترین ابزار ترغیب به بی¬تفاوتی نسبت به این کشور بوده که این مقوله نه¬تنها در گذشته موجود بوده و از اوایل انقلاب توسط غرب پیگیری می¬شده، بلکه در آینده نیز ادامه خواهد داشت. حضور ۸۵ درصدی مردم در انتخابات نشان دهنده این بود که رفتار سیاسی مردم، رفتاری فعال است، هرچند که در شیرین نماندن طعم مشارکت سیاسی برای نظام، غرب تمام تلاش خود را برای صورت-بندی به قائله ۸۸ انجام داد.
جا دارد به برخی سناریوهای غرب در این زمینه اشاره¬ای کوتاه داشته باشیم.
به¬نظر می¬رسد مطلوب غرب رساندن نظام به این نقطه است که افکار عمومی بین دو گفتمان مذاکره و گفتمان مقاومت، مجبور به انتخاب شود. این تلاشی است که غربی¬ها به¬شدت دنبال می¬کنند و مجموعه مهندسی رفتار سیاسی بیرونی نسبت به نظام، حول این محور رقم می¬خورد، در این قالب تحلیلی، می¬توان رفتارهای داخلی و خارجی را تحلیل کرد.
نمی¬توان منکر این بود که جریان انحراف و فتنه در رفتار، گفتار، پنهان و آشکار طالب مذاکره بوده اند. استفاده از ابزارهای نرم برای برجسته کردن جریان انحراف و فتنه و به¬خصوص تلاش برای جدایی بین نحله¬های سیاسی داخل، هدفی است که جامعه را از سیاست ناامید می¬کند که بی¬تردید در صدر اولویت¬های غرب سیاسی غرار دارد. براین اساس حاصل جمع فرمول¬های موجود غرب، این خواهد شد که ¬توان نظام سیاسی معطوف به انسجام در عرصه داخلی شود. آن¬چیزی که نیروی نظام سیاسی را بیش از پیش به خود معطوف می¬کند و اراده ملی برای رسیدن به اهداف ملی را تحت تأثیر قرار می¬دهد.
*راه¬های مقابله با جنگ نرم
راه¬های سلبی: برای مقابله با جنگ نرم، نخست بایستی ویژگی¬های این نوع جنگ را آنالیز کرده و خوب شناخت؛ بایستی جامعه هدف این مقابله یعنی افکار عمومی به خوبی روشن شود؛ آگاه سازی افکار عمومی نسبت به دروغ¬پراکنی¬های غرب با تقویت رسانه¬های خودی و تلاش برای بین¬المللی کردن این رسانه¬ها به درستی صورت گیرد تا نظام سیاسی و اجتماعی پیوندی گسست¬ناپذیر از هم داشته باشند.
راه¬های ایجابی: بهره¬وری از منابع قدرت نرم مثل »ایدئولوژی اسلامی«، »قدرت نفوذ رهبری«، »حماسه آفرینی¬ها«، »درجه بالای وفاداری ملت به حکومت« و … . از دیگر راه¬های ایجابی، گسترش دامنه و شمول فعالیت¬های فرهنگی چه در عرصه داخلی و چه بین¬المللی است. تقویت نیازهای اقتصادی و فرهنگی مردم از دیگر راه¬های مقابله با جنگ نرم است. بهره¬وری از وزن ایران برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی دنیا از طریق کاربرد دیپلماسی عمومی در این زمینه بسیار مهم است. استفاده از عملیات روانی متقابل علیه غرب و به¬ویژه استفاده از رسانه برای پرده¬برداری از فجایع حقوق بشری آمریکا یکی یگر از راه¬های استفاده از قدرت نرم است.
*جنگ نرم چه کارایی برای دشمن دارد
جنگ نرم یکی از نمودهای غیریت سازی در قدرت نرم است. آمریکا برای استفاده از بازوری قدرت نرم خود علیه دولتهایی که به لحاظ ایدئولوژیک با آن ها اختلاف تئوریک دارد، منازع می کند.
آنچه از سخنان اندیشمندان در توضیح این واژه بر می آید این است که قدرت نرم محصول و برآیند تصویر سازی مثبت، ارائه چهره موجه از خود، کسب اعتبار در افکار عمومی داخلی و خارجی، تاثیر گذاری غیر مستقیم توام با رضا بر دیگران، اراده ی دیگران را تابع اراده خویش ساختن و مولفه هایی از این سنخ است. این واژه قدرت نرم معمولاً در مقابل قدرت نظامی و تسلیحاتی و به عبارت دیگر قدرت سخت و خشن به کار می رود. قدرت نرم به عنوان یکی از اصول مقابله با کشورها در دنیای امروز مطرحمی باشد در این راستا، در قرن حاضرکشورهای دارای تکنولوژی برتر با استفاده ازتکنیکهای رسانه ای، کشورهای مسلمان را مورد هجوم رسانه ای خود قرار داده اند.در قدرت نرم هدف، اذهان، افکار و ایدئولوژی افراد مطرح می باشد. قدرت نرممؤثرترین، پیچیده ترین و درعین حال کارآترین قدرت ها در بین سایر قدرتهابرعلیه ارزشها و امنیت ملی یک کشور محسوب می شود. این قدرت نوع دیگرخشونت نمادین است آنگونه که بوردیو تعریف می کند، منظور خشونتی است که به وسیله آن از افراد با زور و اجبار، تعهد اطاعت و انقیاد گرفته می شود، ولی چوناین تسلیم و اطاعت در انتظارات جمعی و اعتقادات اجتماعی تلقین و پذیرفته شده جمعی ریشه دارد، انقیاد اجباری و خشونت قلمداد نمی شود. خشونت نمادین برباور و عقیده سازی استوار است.
فرایند ایجاد عقاید جمعی و اجتماعی برای خلق کارگزاران و کنشگران، دارای الگوهای درک و داوری است که آنها را مهیا ومستعد می سازد تا دستورات نهفته در یک گفتمان یا وضعیت را دریافته و از آن تبعیت کند.
*تغییرات فرهنگی و بهره وری از دیپلماسی عمومی
از آن رو که همبستگی اجتماعی تاثیر مستقیم بر قدرت یک کشور دارد، از این حیث بر روی آن برنامه ریزی شده است. مشهور است که دولت های یکدست از لحاظ فرهنگی و اجتماعی معمولا بازیگران موثری در نظام بین الملل هستند، که ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.
نوشته شده توسط admin در دوشنبه, ۰۴ دی ۱۳۹۶ ساعت ۷:۳۹ ق.ظ
