آقای نماینده ممنون که موجبات گریه ما را فراهم آوردید
مهرداد خدیر
گروه جامعه: فیلم تقلای یک عضو هیأت رییسه مجلس شورای اسلامی برای تلفظ درست موزه»لوور« در فضای مجازی اسباب مضحکه و ریشخند مردم شده و هر که در هر سطح از سواد که ناآشنایی غریب »اکبر رنجبر زاده« نماینده اسدآباد و عضو هیأت رییسه را با واژه » لوور« می‌بیند از خنده روده‌بُر می‌شود.
خنده البته یک روی داستان است چرا که اندکی بعدتر غصه و افسوس به جان آدمی چنگ می‌زند که در کشوری با این همه تحصیل‌کرده بیکار چگونه افرادی این گونه به لطف حذف‌های شورای نگهبان و در انتخابات محدود با ۱۹ هزار رأی به مجلس راه می‌یابند و بر کرسی عضویت در هیأت رییسه هم می نشینند و »لوور« را که شهره خاص و عام است به صورت لور، لوبر، لووِر و لووُر تلفظ می‌کنند!
هر یک از ما ممکن است اشتباه کنیم و این نویسنده نیز از اشتباه بری نیست. مشهور است که انسان جائز‌الخطاست و برخی لفظ ممکن‌الخطا را درست‌تر می دانند اما منِ روزنامه نگار بر صندلی نمایندگی مجلس تکیه نزده ام و مدعی عنوان »دکتری« یا » دکتر« نیستم.
چگونه ممکن است فردی که در سوابق او معاونت دانشجویی دانشگاه فرهنگیان و فعالیت‌های علمی از جمله مقالات ISI و مقالات علمی و پژوهشی و مدرک او دکتری پزشکی ذکر شده نداند »لوور« کجاست و موزه لوور چیست؟ اکبر رنجبرزاده متولد ۱۳۴۵ است و به این ترتیب در سال پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ قاعدتا در کلاس دوم راهنمایی تحصیل می کرده و در همین ۷ سال هم با واژه لوور باید مواجه شده باشد. اگر تحصیلات بعدی او را هم به حساب نیاوریم.
این ۷ سال هم هیچ ۵ سال بعد تا دیپلم تجربی هم»لوور« را نشنیده است؟ آیا او هیچ مطلبی درباره موزه‌ها و فرانسه و پاریس نخوانده است؟ آیا او اصلا چیزی می خواند؟ اطلاعات عمومی این فرد این قدر نازل است؟ آن وقت چنین آدمی با چنین سطحی از اطلاعات درباره مسایل مختلف نظر و رأی هم می‌دهد؟ سوء تفاهم نشود. مته به خشخاش نمی‌گذاریم. بحث مچ‌گیری نیست. چنان که گفته شد هر یک از ما نیز در معرض خطا هستیم اما دقت کنید ایشان نایب رییس گروه دوستی پارلمانی ایران و فرانسه هم هست! آنان که اهل تاریخ‌اند از این حکایت به یاد ماجرای خانم نماینده مجلس عصر پهلوی می‌افتند که در سالروز کشف حجاب گفت: »اعلیحضرت رضا شاه سِندِرقیتِ ما زنان را پاره کرد!«.
او سَند رِقّیت به معنی یا با ادعای »سند بندگی یا بردگی« را به صورت یک واژه و به صورت senderghitتلفظ کرده بود!
وجه مضحک قضیه این نبود که کلمه ای را اشتباه تلفظ می‌کند این بود که نشان می‌داد متن را دیگری برای او نوشته و قادر نیست بخواند!
اگر اکبر رنجبرزاده دکتری یا دکترای پزشکی نداشت و اگرعضو هیأت رییسه و نایب رییس گروه دوستی پارلمانی ایران و فرانسه نبود این قدر بر این خطا درنگ نمی‌کردیم و آن را سهو لسان یا همان اشتباه لُپی می‌دانستیم اما این بی سوادی علامت بدی است. تأسف آورتر این که اصرار دارد اشتباه را مربوط به متن بداند و انگار عادت کرده همیشه حق به جانب باشد و همین آدم ها چه بسا در مجلس درباره فرهنگ مملکت نظر هم می‌دهند.این اشتباه نشان می‌دهد کسی که با رأی او وزیری رأی اعتماد می‌گیرد یا نمی‌گیرد و بر سرنوشت من وشما تأثیر می‌گذارد در عمر ۵۰ ساله خود یک بار هم «موزه لوور» را نشنیده و وقتی نمی‌داند لوور چیست چگونه می‌تواند برای فرهنگ و هنر تصمیم بگیرد و وقتی نمی داند لوور چیست اگر در قالب هیأت پارلمانی به فرانسه برود جز اتلاف سرمایه ملی چه دستاوردی دارد؟
بد نیست از نماینده فقید کرمانشاه مرحوم اسماعیل ططری هم یاد کنیم که اگر چه سواد کلاسیک زیادی نداشت ولی کلمات را نادرست تلفظ نمی‌کرد و اگر هم گاهی اشتباه می‌کرد به حساب سادگی و صفای او گذاشته می‌شد و همان یک اقدام احیای نام کرمانشاه یا کرماشان به جای باختران برای ماندگاری نام او کافی است و لوطی منِشی های او.
با این همه این اتفاقاز یک نظر جای خوش‌وقتی دارد.. این که هر قدر هم فرصت‌هایی ایجاد کنند و به مدارک واقعی دست یابند یا مدارکی دانشگاهی و عنوان های پُر‌طمطراقی برای خود دست و پا کنند و سوابق و رزومه ارایه دهند برای راستی‌آزمایی ادعاهایشان کافی است یک متن بدهی دست‌شان ببینی می‌توانند درست از روی آن بخوانند یا نه یا بخواهی چند سطر بنویسند ببینید می توانند یا نه! به گزارش آرازآذربایجان به نقل از عصر ایران؛ جدای همه اینها همان‌گونه که قضیه »سِندِرقیت« در سینه تاریخ ثبت شده و هنوز هم خنده به لب می‌آورد، لووِر، لووُر، لور و لوبر هم ثبت خواهد شد. این بار اما اندوه‌ناک است. چون این آدم ها درباره ما تصمیم می گیرند…
نوشته شده توسط admin در شنبه, ۲۶ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۷:۲۵ ق.ظ
