هر دم ازین باغ بری می_رسد
ناصر نصراله زاده
گروه گزارش : بی مقدمه می روم سر اصل مطلب؛ چند سال قبل دستگاه های بی خطرساز پسماندهای عفونی ( زباله های خطرناک پزشکی) در سطح استان توسط دانشگاه علوم پزشکی ارومیه با هزینه های هنگفت خریداری شده و به تدریج به بیمارستانهای تابعه من جمله ماکو شوط و پلدشت ارسال گردید.
با اخطارهای سازمان محیط زیست و دستورالعمل های خود وزارت بهداشت، تهیه دستگاههای بی خطرساز زباله برای بیمارستانها الزامی می باشد.
با سپاس از مسئولین وقت دستگاه های هایدروکلاو تهیه شدند لیکن تا آماده شدن محل نصب و ساختمان بی خطرساز زباله، با سپری شدن گاهی چند سال، ضمانت نامه و خدمات پس از فروش نیز به اتمام رسید. آنچنان که با صرف هزینه ی بالا این دستگاه ها در ابتدای سال ۱۳۹۲ برای شوط راه اندازی و افتتاح گردید و سال قبل برای بیمارستان پلدشت و فجرماکو نیز یکی دو سال اخیر راه اندازی شد.
لازم است توضیح مختصری در مورد پسماندهای عفونی خدمت عزیزان ارائه دهم تا موضوع مهم پایانی را گوشزد نمایم.
- در بیمارستانها چهار نوع زباله وجود دارد: ۱-پسماندهای معمولی که شبیه زباله های خانگی بوده و در سطل زباله ی آبی رنگ و کیسه سیاه جمع آوری می_شود.
۲ -پسماندهای شیمیایی که اصولا بایستی در سطل و کیسه های سفید رنگ جمع آوری شده و توسط شرکت های دارای مجوز حمل و معدوم شوند.
۳- پسماندهای نوک تیز و برنده از جمله سرسوزن که در سطل های زرد کوچک به نام سفتی باکس ریخته می شود
۴ -پسماندهای عفونی که شامل پسماندهای آلوده به خون وترشحات بیماران و بخش دیالیز و جراحی و …. می باشد در سطل و کیسه های زرد رنگ جمع آوری می شود. این زباله ها بجز مورد اول بسیار خطرناک بوده و دفع در محیط زیست عواقب جبران ناپذیری خواهد داشت. فلذا مورد دوم به شرکت های مرتبط واگذار می شود. در مورد پسماندهای نوک تیز و عفونی نیز بیمارستانها موظف شده اند دستگاه های بیخطرساز زباله تهیه کنند تا پس از گندزدایی و حذف خطرات ناشی از عوامل میکربیِ بیماریزا توسط نیروهای گرانقدر شهرداری به محل دفن زباله ها فرستاده شود.
طبق مصوبات مرکز سلامت و محیط کار و کمسیون امورزیربنایی صنعت و محیط زیست برای مدیریت پسماندهای عفونی استفاده از دستگاه های غیر سوز بی خطرساز پسماند با مکانیسم بخار، حرارتی مرطوب و خشک مناسب_تر است بنابراین دستگاه های موجود با کارکرد بخار و فشار و دمای بالا مناسب به نظر می_رسد. با بررسی عملکرد دستگاه های موجود در بیمارستانها و آزمایشات میکربی آن – بجز یک حادثه ی دلخراش انفجار و فوت اپراتور آن و یک مورد پرتاب درب – در مدت استفاده که اکثرا از پنج سال تجاوز نمی کند کارکرد دستگاه ها مناسب به نظر می آید. همچنین با لحاظ واگذاری بهره برداری بی خطرسازها به شرکتهای دارای مجوز، هزینه های تعمیر و نگهداری بر عهده شرکت می باشد. لذا اکثر کاربران از دستگاه موجود رضایت دارند.
اما در اقدامی عجیب اخیرا نامه ای به بیمارستانها فرستاده شده مبنی بر خرید دستگاه_های جدید با مکانیسم مایکروویو و از رده خارج کردن دستگاه های موجود که اغلب از عمر کارآنها سه سال هم نمی گذرد.
بسیار جالب است در تحقیقات ذکر شده برای کنار گذاشتن دستگاه ها هیچ نظری از واحد مربوط به نظارت و پایش صحت کارکرد بی_خطرساز خواسته نشده و یک طرفه تصمیم مذکور اتخاذ گردیده است. در تصمیم جدید مبنی بر تهیه بیخطرساز مایکروویو با قرارداد اجاره به شرط تملیک کلیه ی هزینه ها بر عهده ی یک شرکت جدید گذاشته شده تا پس از پنج سال دستگاه ( بدون پرداخت وجهی ) به مالکیت بیمارستان برسد!!! این در حالی است که دستگاه موجود در بیمارستان تحت تملک خودش بوده و با برون سپاری به شرکت ها مسئولیتی در تعمیر و نگهداری و حوادث احتمالی ندارد. ضمنا از لحاظ مالی نیز تفاوت چندانی دیده نمی شود و بعد از پنج سال یک دستگاه اسقاطی با هزینه های هنگفت سرویس و نگهداری می ماند روی دست بیمارستان ها. هدف من تایید دستگاه های موجود یا جدید نمی باشد که این مستلزم تحقیقات و بررسی های تمام جوانب و کار کارشناسی می_باشد. نکته ی مهم اینجاست که کسی اراده ای نمی کند برای تحقیق در مورد هزینه های هنگفتی که برای تهیه دستگاه ها شده، اگر بی خطرسازهای قبلی اشکال فنی داشتند چگونه این اعتبارهای زیاد به آنها تعلق گرفته است و اگر نه چرا با وجود کارکرد آنها، باید از رده خارج شده و دور انداخته شود برای تهیه کلی دستگاه جدید از یک شرکت با منابع مالی زیاد.
آیا باز همان کارشناسیِ سابق برای دستگاه قبلی در حال انجام است یا یک ایده ی به روز و نو در حال روی دادن می باشد؟؟!! نکته ی جالبتر اینکه اکثر مدیران ازترس بروز حادثه ی جدید و هراس از اینکه مسئولیت حوادث بر گردن ایشان بیفتد مقاومت چندانی در مسیر این تغییر نمی کنند در حالی که در بیمارستان ها دستگاه هایی هستند که در اثر سهل انگاری هر آن می تواند موجبات انفجار و حوادث ناگوار فراهم نماید پس باید همیشه بترسیم؟!
امید است با تلنگری به عزیزان مسئول، در مقابل این هدر رفت کلان مالی از بیت المال و یا شاید یک کار کارشناسی ضعیف و تصمیماتی مشابه بایستند و نظاره گر اتفاقات این چنینی نباشند و با شجاعت در مقابل ریخت و پاش ها قرار بگیرند و واقعا بررسی کرده و به خدا توکل نمایند.
نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۲۲ فروردین ۱۳۹۵ ساعت ۴:۴۷ ق.ظ
