ناگفته هایی از سرداب حرم حضرت عباس
گروه گزارش:آب در اطراف قبر به حضرت ابوالفضل(ع) التماس میکند اگر روزی پردهها کنار رود، حقایق بزرگی مشخص میشود بواسطه این آب بود که حضرت اباالفضلالعباس(ع) ساقی طفلان عطشان حرم در کربلا ناامید شد.
به گزارش تیار؛ در روز هفتم محرم آب به روی سپاه امام حسین(ع) بسته شد در هفتم محرمالحرام سال ۶۱ هجری قمری در صحرای کربلا امام حسین(ع)، با عمر سعد ملعون ملاقات و گفتوگو کردند. “خولی بن یزید” اصبحی چون عداوت شدیدی با امام (ع) داشت ماجرا را به ابن زیاد گزارش داد و نامهای برای عمر سعد نوشت و او را از این ملاقاتها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد.
در این روز آب را بر اهل سپاه سید الشهدا (ع) بستند، چراکه نامه ابن زیاد بدین مضمون رسید که:نگذارید حتی یک قطره آب هم به آنها برسد.
بدین ترتیب “عمرو بن حجاج زبیدی” با تعداد بسیاری تیرانداز مامور منع آب فرات شدند، که به هیچ وجه آبی به خیمهگاه پسر پیامبر(ص) برده نشود.. در تاریخ آمده است که حضرت عباس(ع) با ۳۰ سوار و ۲۰ پیاده با ۲۰ مشک به صفوف نگهبانان حمله می نمایند،پرچم دار این نبرد شخصی است به نام (نافع بن هلال جملی) او وارد شریعه می شود در حال پر کردن مشک ها ازآب است که (عمرو بن حجاج زبیری)یکی از ماموران شریعه متوجه وی شده و هنگامی که او را می شناسد به او می گوید تو اجازه داری به خاطر دوستی و سابقه رفاقت قبلی از آب فرات بنوشی اما برای حسین (ع) و یارانش اجازه برداشت آب نداری.
نافع در پاسخ به او می گوید من چگونه از این آب بخورم وقتی حسین (ع) و یارانش تشنه هستند بین آنان درگیری لفظی پیش آمده و حضرت عباس (ع) در این بین مشک ها را از آب پر نموده و به خیمه ها رهسپار می شود.خوارزمی مورخ قرن هفتم ه.ق. میگوید از ین روز به بعد عباس بن علی به سقای کربلا ملقب گردید،ابن زیاد در بستن آب اهدافی از جمله سخت کردن شرایط برای امام و اصحابش و همچنین آزار دادن زنان و کودکان و فشارروانی که آنها می توانستند بر امام به سبب تشنگی وارد کنند داشته و همچنین تبلیغات سیاسی که بنی امیه در این سالها با توسل به آن در پی بی اعتبار نمودن اهل بیت امام علی (ع) بودند مد نظر بوده است.
بنا بر روایات مورخان واقعه عاشورای سال ۶۱ه.ق. در مهرماه به وقوع پیوسته که هوای عراق در این ماه گرم و سوزان بوده و خنک نشده است بنابراین می توان دریافت که هدف ابن زیاد از بستن آب فشار روانی و آزار جسمانی به امام،اهل بیت و خاندان اطهرش بوده است علیرضا فداکار معاون ستاد بازسازی عتبات عالیات در تشریح سرداب حرم حضرت عباس (ع) با اشاره به سفر چند سال پیش خود به عتبات پس از سقوط صدام و زیارت سرداب حرم حضرت اباالفضلالعباس(ع) می گوید: بنده در سال ۸۲ و تقریبا ۶ ماه پس از سقوط صدام به سرداب حرم حضرت مشرف شدم.وی افزود: علت اینکه برخی از حرمهای مطهر ائمه(ع) دارای سرداب هستند به این خاطر است که به مرور زمان زمینهای اطراف حرم به خاطر ساخت و سازها گذر زمان، وزش باد و شرایط جوی از سطح حرم بالاتر آمده است و به این دلیل سرداب ایجاد شده است به طور مثال در نجف اشرف علت اینکه حرم حضرت امیرالمؤمنین(ع) سرداب ندارد به این خاطر است که حرم حضرت در بالاترین نقطه شهر واقع شده اما در کربلای معلی، حرم حضرت سیدالشهدا و حرم حضرت اباالفضلالعباس(ع) در گودی واقع شده است.فداکار خاطرنشان کرد اما سرداب حرم حضرت اباالفضلالعباس(ع) حدودا ۴ متر پایینتر از سطح حرم قرار دارد و ما به اتفاق شیخ مهدی کربلایی، امام جمعه حرم امام حسین(ع) به این سرداب مطهر وارد شدیم و در واقع تا پیش از این تاریخ، سرداب حرم حضرت کاملا قفل بود و کسی اجازه ورود به آن را نداشت.معاون ستاد بازسازی عتبات عالیات یادآور شد: در سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) چیزهایی دیدم که برایم آن روز را بعنوان شیرینترین و زیباترین روز طول عمرم رقم زد. فداکار در توضیح مشخصات سرداب حرم حضرت اباالفضلالعباس(ع) گفت: پس از آنکه از صحن حرم وارد رواق میشوید در ادامه شما وارد محدوده گنبدخانه میشوید که میتوان همین رواقها را در قسمت سرداب نیز در نظر گرفت که با عرض ۱٫۵ متر در ۲ متر به صورت گنبدی پوشانده شده و قسمت پایین پای حضرت مسیری دارد که وارد محوطه گنبد خانه در قسمت سرداب میشود.معاون ستاد بازسازی عتبات عالیات افزود: در داخل سرداب وقتی به قسمت زیر گنبدخانه رسیدیم، بخشی بود که تا ارتفاع کمر به داخل آب رفتیم؛ در واقع محوطه داخل سرداب حرم حضرت تا ارتفاع حدود یک متر و ۱۰ سانت در آب قرار دارد و این قسمت از سرداب به گونهای ساخته شده که یک نفر بیشتر نمیتواند از آن عبور کند. وی ادامه داد: پس از ورود به این قسمت از سرداب، شیخ مهدی کربلایی در جلو حرکت میکرد و من پشت سر او تا که به قبر مطهر حضرت اباالفضلالعباس(ع) رسیدیم.فداکار تصریح کرد: وقتی به قبر مطهر حضرت در سرداب رسیدیم، من دست خود را به داخل آبی بردم که بر روی قبر مطهر حضرت ایستاده بود و جرعهای از این آب نوشیدم، تا ارتفاع حدود ۱۰ سانت بر روی قبر مطهر حضرت آب ایستاده بود و به تمام مقدسات قسم تا آن لحظه از عمرم آبی گواراتر و زلالتر از این آب ندیده و ننوشیده بودم. وی گفت: در آن لحظاتی که در داخل سرداب حرم حضرت اباالفضلالعباس(ع) در حرکت بودیم کسی متوجه حال خود نبود و و با حرکتمان، آب موج برمیداشت؛ در آن لحظات این احساس به من دست داد که این آب در اطراف قبر به حضرت اباالفضل(ع) التماس میکند و اگر روزی پردهها کنار رود، حقایق بزرگی مشخص میشود، بواسطه این آب بود که حضرت اباالفضلالعباس(ع) ساقی طفلان عطشان حرم در کربلا ناامید شد و تصور میکنم که خداوند اینگونه مقدر کرده این آب باید برای سالیان سال همینطور دور قبر مطهر حضرت عباس(ع) دور بزند و در آن لحظه تنها چیزی که از ذهنمان میگذشت این بود که آب در حال التماس کردن به حضرت است.فداکار با بیان این نکته که در زمانی که به داخل سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) رفته بودم زمستان بود، گفت: البته ممکن است که در فصل تابستان یا زمستان مقداری از سطح آب داخل سرداب تغییر کند و زمانیکه در داخل سرداب حرکت میکنیم آب به ارتعاش درمیآید و این تصور ایجاد میشود که آب در حال حرکت است اما در واقع این آب ساکن است و طبق قانون طبیعت اگر آب برای مدت کوتاهی در جایی راکد و ساکن باقی بماند سبزه میزند و طعم و بو میگیرد و امکان استفاده از آن نیست اما آب سرداب حرم حضرت اباالفضلالعباس(ع) زلالترین، شفافترین و گواراترین آب این عالم است.
نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۰۳ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۸:۱۳ ق.ظ