استرس را از بین ببرید تا چربی ها از بین برود

استرس را از بین ببرید تا چربی ها از بین برود

گروه خانواده وسلامت:بدن انسان ماشینی فوق العاده است سالها پیش در زمان دایناسورها, انسان هر روز با موقعیت هایی که جانش را تهدید می کرد روبرو می شد این تهدید ها باعث ترشح مواد شیمیایی ای به نام های آدرنالین و کورتیزول در بدن می شوند بدن انسان ماشینی فوق العاده است.
سالها پیش در زمان دایناسورها، انسان هر روز با موقعیت هایی که جانش را تهدید می کرد روبرو می شد. این تهدید ها باعث ترشح مواد شیمیایی ای به نام های آدرنالین و کورتیزول در بدن می شوند. این هورمون ها با واکنش جنگ یا گریز که همه آن را می شناسیم در ارتباط اند.
کشتی گرفتن با یک ببر دندان بلند انرژی بسیار زیادی می خواهد، و بدن انسان آنقدر باهوش است که می داند برای موقعیت های جنگ یا گریز به مقدار زیادی ذخیره چربی و گلوکز نیاز دارد.
تهدیدهایی که این روزها با آنها درگیر هستیم در شکل های قبوض، از دست دادن کار، مرگ و دل شکستگی هستند. با اینکه دیگر ببر دندان بلندی وجود ندارد، اما بدنمان هنوز به همان شکل به تهدیدها پاسخ می دهد: همین که تهدید از بین رفت، نیاز به پر کردن انرژی را حس می کنیم. این یعنی وقتی با یک تهدید روبرو می شویم احتمال اینکه بلافاصله به سراغ یک بستنی پر از شکلات و خامه برویم بیشتر می شود.
همچنین احتمال این وجود دارد که چون ذهنتان درگیر موقعیت استرس زا است، پس کمتر درباره آنچه می خورید فکر می کنید و متوجه این نیستید که دقیقا چه زمانی سیر می شوید. مسلما اگر بخواهید وزن کم کنید باید به فکر کاهش غذا خوردن استرسی باشید.چربی احشایی ( چربی هایی که در منطقه مرکزی بدن قرار دارند ) برای سلامتتان از چربی های باسن و ران ها بسیار خطرناک تر هستند. به همین دلیل است که چربی های احشایی اطراف ارگان های داخلی تان را احاطه می کنند. چیزی که میزان آسیب را بالا می برد این است که چربی شکمی چهار برابر بیشتر از دیگر چربی های بدن گیرنده کورتیزول دارد.این یعنی کل پروسه ذخیره سازی چربی اینجا ساده تر انجام می شود. خبرهای بدتری نیز هست: محققان در دانشگاه فلوریدا متوجه شده اند، چربی ای که دارید می تواند توانایی بدن در ارسال پیام خاموش کردن واکنش استرسی به مغز را مختل کند. بر اساس این شواهد، هرچقدر چربی بدنتان کمتر باشد اضطرابتان نیز کمتر خواهد شد. با عقل هم جور در می آید، چون افرادی که اضافه وزن دارند اکثرا نگران این اضافه وزن هستند.گفته می شود، راه های ساده و سالمی برای از بین بردن استرس همراه با چربی وجود دارد: درست غذا بخورید، ورزش کنید، به اندازه بخوابید و البته از راهی مثبت استرس خود را مدیریت کنید. با درگیر شدن در فعالیت های آرامش بخش شروع کنید، از جمله یوگا و مدیتیشن، برای اینکه روی موقعیت های استرس زا قبل از اینکه حتی اتفاق بیفتند کنترل داشته باشید، هر روز به خود زمان بدهید تا در سکوت کمی آرامش بگیرید. در طبیعت قدم بزنید و با زندگی پر جنب و جوش بیرون ارتباط برقرار کنید.بدن خود را با میوه ها و سبزیجات کامل حفظ کنید، چون این کار نهایتا باعث کاهش چربی شکمی و تقویت قابلیت مغز برای خاموش کردن واکنش استرسی می شود. سعی کنید مصرف غذاهای سرخ کرده و گوشت قرمز ( که حاوی مقدار زیادی چربی های اشباع و ترانس است ) را کاهش دهید چون می توانند باعث التهاب شوند، که سطح کورتیزول را بالا می برد.سپس بیرون بروید و حرکت کنید!
ورزش هوازی باعث کاهش سطح کورتیزول و افزایش سرعت سوخت و ساز بدن برای چربی سوزی می شود.وقتی موقعیت های تنش زا به وجود می آید، در بیشتر مواقع بهترین انتخاب این است که حواس خود را پرت کنید! با دوست خود تماس بگیرید، چیزی ببافید، و یا اینکه می توانید به سراغ باغچه یا گلدان هایتان بروید. کورتیزول تا ابد در جریان خونتان باقی نمی ماند، بنابراین تمام تلاش خود را بکنید تا توجهتان را از آن موقعیت منحرف کنید.در آخر باید بگویم، این را بدانید که شما هم انسان هستید و ممکن است گاهی اوقات دچار استرس شوید. اگر یک کیک شکلاتی یا بستنی جواب آرام کردنتان است، پس انکارش نکنید.
زندگی همه اش ایجاد تعادل است، و اگر بخواهید خود را از همه چیز محروم کنید و نیازهایتان را انکار نمایید در واقع اضطرابتان را بالاتر برده اید.البته هیچ چیز مانند یک اظهار نظر نا امید کننده در مورد تمرین شما، نمی‌تواند حس سرخوشی ناشی از ترشح اندورفین را سرکوب کند. اگر شما اهل پیاده روی هستید، احتمالا چنین شرایطی را تجربه کرده و سوالاتی از این دست را بارها شنیده اید: »چرا بجای راه رفتن نمی‌دوی؟« یا »حوصله‌ات سر نمیره؟«.ممکن است مجبور باشید برای سوزاندن همان تعداد کالری که در زمان مشابه با دویدن می‌سوزانید، مسافت طولانی‌تری را طی کنید، یا با سرعت بیشتری راه بروید.
یک خانم ۶۰ کیلویی با ۳۰ دقیقه پیاده روی با سرعت ۸ کیلومتر در ساعت، حدود ۲۶۷ کالری خواهد سوزاند، در حالیکه با ۳۰ دقیقه دویدن با سرعت ۱۱ کیلومتر در ساعت، ۳۶۷ کالری می‌سوزاند.با اینحال، این بدان معنا نیست که از ارزش پیاده روی بعنوان یک تمرین خوب، کاسته می‌شود. بویژه به دلیل آنکه راه‌های بسیار زیادی برای افزایش شدت پیاده روی بعدی تان، بمنظور سوزاندن کالری بیشتر وجود دارد!
شما می‌توانید با بالا بردن سرعتتان برای حدود یک دقیقه یا بوسیله انتخاب کردن نشانه‌هایی در مسیر، تمرینتان را تبدیل به یک تمرین اینتروال کنید. بعنوان مثال، ممکن است شما سرعت معمول ۸ کیلومتر بر ساعتتان را ۳۰ ثانیه در هر ۲ دقیقه به ۱۰ کیلومتر در ساعت افزایش دهید، یا هنگامیکه از جلوی ۱۰ دکل تلفن رد می‌شوید، در مسافتهای بین دکلها بصورت یکی در میان، سرعت بگیرید.انجام این کار آسان است، کالری مصرفی‌تان را در زمان کوتاه‌تری افزایش خواهد داد، و تمرین پیاده روی تان را هیجان انگیز نگه می‌دارد.دلایل زیادی وجود دارد که چرا افراد ممکن است تمایلی به دویدن نداشته باشند. اول از همه، دویدن می‌تواند استرس زا باشد. دویدن برای برخی از افراد باعث تحریک و برآشفتگی می‌شود، در حالیکه پیاده روی به آنها کمک می‌کند در عین حال که یک تمرین خوب انجام می‌دهند، آرام شوند.بسیاری از افرادی که پیاده روی می‌کنند، به این دلیل از دویدن اجتناب می‌کنند که دچار آسیب دیدگی‌های قدیمی‌ و ناراحتی مزمن در زانو، مچ پا، گردن یا کمرشان هستند، و دویدن با این شرایط، واقعا دردناک خواهد بود. او می‌گوید: اگر مصدوم هستید، اگر مستعد آسیب دیدگی هستید، یا دوره نقاهت پس از آسیب دیدگی را سپری می‌کنید، هر قدمی که در هنگام دویدن بر می‌دارید، یک ریسک بالقوه برای آسیب دیدگی مجدد است، در حالیکه پیاده روی، خطر آسیب دیدگی بسیار کمی دارد.با در نظر داشتن این مساله، سوالی مانند این، می‌تواند بیش از حد شخصی باشد. شاید فردی که پیاده روی می‌کند، دوست نداشته باشد در مورد آسیب دیدگی اش صحبت کند. این واقعا به هیچکس مربوط نمی‌شود که چرا یک فرد بجای دویدن، پیاده روی را انتخاب می‌کند. و البته برخی از افراد ممکن است بدون هیچ دلیلی، پیاده روی را ترجیح دهند.این، یک احساس مشترک در میان مراجعین جوان تر است که فکر می‌کنند اگر تمرینات کاردیوی پر برخوردتر را انتخاب کنند، به نتایج بهتری دست خواهند یافت. او می‌گوید: حرف آخر این است که پیاده روی برای همه مفید است. این مسئله بستگی دارد به اینکه شما کدام یک را ترجیح می‌دهید، و اینکه آیا تمرینات پر برخوردتر با شرایط بدنی‌تان سازگاری دارد یا نه، و آیا انجام دادنشان برای شما بی خطر است؟

نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۰۷ شهریور ۱۳۹۵ ساعت ۵:۲۳ ق.ظ

دیدگاه


− دو = 6