کودک‌آزاریی که کسی به‌خاطرش مجازات نمی‌شود
گروه خانواده وسلامت:سعی کنیم در زمینه تذکر دادن و تربیت فرزندمان به زور متوسل نشویم و با توهین یا تحقیر و آزار رساندن به آنان سعی در برکرسی نشاندن حرف هایمان نداشته باشیم گاهی از اوقات با این رفتارها به آنان آزار روحی و جسمی می رسانیم.
عده‌ای تصمیم می‌گیرند مسئولیت نگهداری از کودک‌شان را در خانه برعهده بگیرند و عده‌ای به فکر ثبت نام فرزندشان در مهدکودک دیگر می‌افتند.اگر شما هم در گروه والدینی هستید که به‌خاطر ترس از آزار دیدن فرزندتان به پاک کردن صورت‌مسئله و دور کردنش از اجتماع فکر می‌کنید، این پرونده را بخوانید. حتی شمایی که عاشقانه فرزندتان را دوست دارید، گاهی ناخواسته به یک کودک‌آزار تبدیل می‌شوید و حتی شمایی که برای رشد فرزندتان به آب و آتش می‌زنید، گاهی با بی‌خبری دست او را در دست یک کودک‌آزار می‌گذارید.
گاهی کودک توسط نزدیک‌ترین کسانش مورد آزار قرار می‌گیرد؛ حتی توسط مادر. چنین مادرانی نمی‌دانند که رفتارشان با کودک، چه لطمه بزرگی به وی می‌زند و او را دچار چه مشکلاتی می‌کند.رفتارهایی از این دست، بسیار شایع و به عبارتی اپیدمی هستند، به همین سبب قبح‌شان را از دست می‌دهند. مادری که عصبانی می‌شود و بچه را در خیابان به شدت تکان می‌دهد یا سیلی می‌زند، بی‌آنکه به عواقب کارش فکر کند، به یک کودک‌آزار تبدیل می‌شود.تنبیه‌ها و فشارهای روانی و جسمی در خانواده‌هایی که می‌خواهند به هر قیمتی فرزندان منضبطی بار بیاورند، نمونه دیگری از رفتارهایی است که به اسم تربیت با کودک و نوجوان اعمال می‌شود اما درواقع کودک‌آزاری به‌شمار می‌آید. اولین گام برای اصلاح رفتارهای غلط در زمینه کودک‌آزاری آشنایی با انواع کودک‌آزاری و مصادیق آن است. پس در ادامه مطلب با رفتارهایی که در همه جای جهان کودک‌آزاری به‌شمار می‌آید، آشنا شوید.بی‌توجهی شاید شایع‌ترین نوع کودک‌آزاری باشد. والدینی که کودک‌شان را نادیده می‌گیرند، از متهمان اصلی آزار کودکان هستند. آزاری که اغلب دیده نمی‌شود و کسی به‌خاطرش مجازات نمی‌شود. به موارد زیر توجه کنید:مادری که به‌خاطر به هم خوردن تناسب اندامش، به نوزاد شیر نمی‌دهد و به او شیر خشک می‌خوراند، او را در معرض ابتلا به بیماری های جسمی و روحی قرار می‌دهد.پدر و مادری که برای بچه‌شان به اندازه کافی وقت نمی‌گذارند یا فرزندشان به جای غذای خانگی و سالم دائم فست‌فود می‌خورد و درنتیجه دچار چاقی و انواع بیماری‌هایی می‌شود که ناشی از چاقی هستند.پدر و مادری که در کوچه و خیابان برای شوخی یا تنبیه خود را از دید کودک خارج می‌کنند تا خیال کند گم شده و به این وسیله تنبیه شود یا خودشان تفریح کنند.– در و مادری که به نظافت و بهداشت کودک بی‌توجه هستند. بچه لباس کثیف می‌پوشد و دیربه‌دیر حمام می‌کند. زیر ناخن‌های بلندش همیشه کثیف است و تذکری بابت شست‌وشو نمی‌گیرد.پدر و مادری که نسبت به آموزش و تربیت بچه بی‌تفاوت هستند و درنتیجه انسان بی‌اطلاع و بی‌تربیتی را به دست جامعه و طبیعت می‌سپارند.پدر و مادری که به هر دلیلی به بچه محبت نمی‌کنند. برایش وقت نمی‌گذارند. با او حرف نمی‌زنند. وقتی بچه حرف می‌زند، گوش نمی‌کنند و با شخص دیگری صحبت می‌کنند.موارد بی‌شماری در این باره وجود دارد و این مثال‌ها تنها مشتی از خروار هستند.آزار روانی را آزار خاموش می‌نامند. مصادیق آزار روانی از نظر شیوع و عادی شمرده شدن شباهت فراوانی به بی‌توجهی دارد. اما خلاف روشن بودن و عادی بودن، این رفتارهای غلط صدمات روانی جبران‌ناپذیری به کودک وارد می‌کنند و حتی در آزار روانی، اثرات سوء بدرفتاری با کودک بیشتر و مخرب‌تر است. می‌توانید در ادامه با نمونه‌هایی از آزار روانی آشنا شوید:– تحقیر کردن، فحش دادن، مقایسه کردن و کسی را به رخ کشیدن تمسخر، مقابل دیگران از بدی‌های کودک حرف زدن و .. همگی حس حقارت را به کودک القا می‌کنند.
حبس کردن کودک در اتاق برای تنبیه و در را به رویش قفل کردن.محدود کردن بیش از حد کودک یا نوجوان؛ بعضی والدین حتی تا سنین نوجوانی کودک را از حقوق طبیعی‌اش محروم می‌کنند. مثلا به او اجازه نمی‌دهند با هم سالانش بازی کند. نمی‌گذارند با هم‌کلاسی‌هایش رفت‌وآمد داشته باشد یا صحبت کند.مادری که به دلیل اختلاف با شوهرش، کودک را به حال خود می‌گذارد و خانه را به حالت قهر ترک می‌کند. حس ناامنی کودک حتی در بزرگسالی هم او را رها نخواهد کرد و این آسیب کمی نیست.
تقریبا می‌شود گفت همه جای دنیا افراد بالغی که کودکان و نوجوانان را کتک می‌زنند، پیدا می‌شوند، اما این امر بیشتر در جوامع سنتی رواج دارد. مضاف براینکه برخی کتک زدن را نوعی روش تربیتی و ابزاری برای بزرگ کردن صحیح بچه می‌پندارند. مصادیق آزار جسمانی کودک به‌خاطر آسیبی که به جسم وارد می‌شود، کاملا آشکار است چون اغلب با کبودی نواحی مختلف بدن، شکستگی استخوان‌ها، خراش‌ها و زخم‌های مختلف همراه است. حتی تکان دادن بچه و هر رفتار خشونت‌آمیز دیگری هم می‌تواند آزار جسمی کودک به حساب بیاید.هرچند انواع دیگر کودک‌آزاری در جوامع سنتی مورد توجه و پیگیری قرار نمی‌گیرد و سهل انگاشته می‌شود، ولی آزار جنسی حتی در این جوامع هم بسیار حساسیت‌برانگیز است. کودک به طور کاملا طبیعی در سنین کودکی ممکن است نسبت به اعضای بدن کودک دیگری کنجکاوی داشته باشد و این کنجکاوی را با سؤال کردن، نگاه کردن و دست زدن به او نشان دهد.در این صورت هرگز آزار جنسی صورت نگرفته است. آزار جنسی زمانی اتفاق می‌افتد که یک فرد بالغ با کودک رفتارهای جنسی انجام می‌دهد. بوسیدن، لمس کردن و انجام عمل جنسی با کودک به طور قطع و یقین کودک‌آزاری است. کودک به اقتضای سنش درکی از عمل جنسی ندارد و به همین دلیل اساسا نمی‌تواند گرایشی به رابطه جنسی داشته باشد. یک فرد بالغ نسبت به آنچه انجام می‌دهد آگاه است ولی کودکی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد هیچ درکی از کاری که با او می‌کنند ندارد بنابراین تنها مقصر کودک‌آزاری، فرد بالغ است و بس.نمی‌توانید فرزندتان را در خانه حبس کرده و با این راه امنیتش را تضمین کنید. کودک شما در همین دنیایی زندگی می‌کند که هزاران نفر از همسالانش قربانی کودک‌آزاری می‌شوند و پیش از امتحان کردن هر راهی برای پیشگیری باید بدانید در چه دنیایی زندگی می‌کنید.
هر نوع سوء‌رفتاری که موجب لطمه دیدن تن و روح کودک شود، کودک‌آزاری به‌شمار می‌آید و متاسفانه در همه جای دنیا این پدیده به شکل اپیدمی وجود دارد.
نتیجه مطالعاتی که در کشورهای پیشرفته صورت گرفته نشان می‌دهد اغلب مجرمان جنسی، خودشان قربانی کودک‌آزاری بوده‌اند و در کودکی مورد آزار جسمی و جنسی قرار گرفته‌اند. آنها با مشکلات متعدد هیجانی، رفتاری و ارتباطی دست به گریبان هستند و هیچ یک از مشکلات‌شان حل نشده است. فقر الزاما عامل کودک‌آزاری نیست. با این وجود، درصد بالایی از کودک‌آزارها به خانواده‌های بسیار فقیری تعلق داشته‌اند. بیکاری هم از دیگر عوامل بروز کودک‌آزاری شناسایی شده است. مخصوصا اگر فقر و بیکاری توام شوند، زمینه را بیش ازپیش برای کودک‌آزاری فراهم می‌کنند.
برای والدینی که به کودک اهمیت می‌دهند، تشخیص ناراحتی کودک کار سختی نیست. کافی است از کنار تغییرات رفتاری به سادگی عبور نکنند.کودکی که مهد یا مدرسه می‌رود، ولی یک مرتبه بدون دلیل دیگر نمی‌خواهد به مدرسه برود و مدام بهانه می‌آورد تا در خانه بماند.کودکی که از یک فرد خاصی می‌ترسد و با دیدنش پنهان می‌شود یا گریه سر می‌دهد.
کودکی که از کابوس‌های شبانه و مکرر خلاص نمی‌شود.کودکی که حالتی شبیه به حالت مسخ به او دست داده است. تمام روز را یک گوشه کز می‌کند و حتی اگر پیشنهادهای جالب به او بدهید، به هیجان نمی‌آید. کودکی که نظم خوابش به هم خورده یا ممکن است با هر صدای کوچکی از جا بپرد، بترسد یا گریه کند. کودکی که آزار را در بازی‌هایش شرح می‌دهد. اگر در بازی‌های کودک مورد مشکوکی دیدید، آن را صرف بازی یا اشتباه کودک تلقی نکنید.کودکی که مورد آزار جنسی قرار گرفته، عروسک‌هایش را لخت می‌کند و به بدن آنها دست می‌زند. در صورت مشاهده هر رفتار این چنینی که در قالب کودکی نمی‌گنجد، مسئله را جدی بگیرید.
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۱۴ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۵:۳۲ ق.ظ
