نوروز ارثی از نیاکان سومری برای ترکان
گروه تاریخ :از زمانه های کهن و باستانی انسانهایی که در نیم کر? شمالی زمین زندگی می_کردند به شیوه های گوناگون، نوزایی طبیعت و شروع فصل زیبا و فرحبخش بهاری را در اولین روز سال به سور نشسته و آغاز بهار پرشکوه و زنده شدن دوباره طبیعت را جشن گرفته و به شکرانه این تحول طبیعی، به شادمانی و رقص و پایکوبی می پرداختند .
هزاران سال قبل از آنکه آریائی ها در حوزه_های تمدنی بین النهرین، ایران، افغانستان آسیای میانه، قفقاز و بخشی از شبه قاره هند هجوم آورده و ماندگار شوند، سومریان در بین النهرین، حدودا ۵۵۰۰ سال قبل از میلاد، نوروز را جشن میگرفتند، که با این حساب این جشن حدود ۴۰۰۰ سال زودتر از هجوم آریائی ها در حوزه های تمدنی بین النهرین، رودآمو و رودسند، سابقه دارد .
به شهادت تاریخ، تمدن بین النهرین (سومری_ها) هزاران سال قبل از آریائی ها وارد دوره تاریخی شده و جشن نوروز نیز هزاران سال قبل از هجوم آریائی ها، جزء آداب و سنن سومریان بوده و بعدا در فرهنگ ملل و اقوام دیگر جاسازی شده است . “در یک نقش بسیار کهن مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد مسیح در بخشی از یک ظرف سفالین شکسته شده مربوط به دوره سومریان، جشن نوروزی به تصویر کشیده شده است.
از این جشن نوروزی که در دهه نخست سال نو به نام جشن “اکی تو” یاد کرده اند. مراسم این جشن مذهبی همه ساله در نخستین روز بهار در شهر »اوروک« که قدمت آن لااقل به نیمه دوم هزاره چهارم پیش از زایچه مسیح می رسد، با شکوه و جلال هر چه تمام تر برگزار می شد. این امر که نوروز منتسب به سومریان میباشد، یک ادعا نیست بلکه بر اساس تحقیقاتی است که پیرامون تاریخ تمدن جامعه بشری صورت گرفته و مشخص شده است که سومریان در روز اول بهار (نوروز) جشن های مفصلی، به مدت دوازده روز برگزار می کردند. “دانشمند شهیر ” ژان بوترو” که همکار ” کرامر” است و در کتاب تحت عنوان ” تاریخ از سومر شروع می شود(” L’ Histoire Commence à Sumer )و همچنان در کتاب ارزند? دیگرش به نام ادیان خیلی باستانی در بین النهرین در صفحه ۳۱۶ از مراسم سال جدید و در صفحه ۳۰۶ از دوازده روز جشن نوروزی سخن می گوید که روز سیزدهم استراحت می کردند. در مورد تقویم سومری هم می توان به صفحات ۲۹۴ ـ۲۹۲ همین کتاب رجوع کرد”.
در این رابطه آقاى دکتر مهرداد بهار نیز در مدخل کتاب ” تخت جمشید” و هم در مصاحبه خود با مجله آدینه چنین گفته است که “جشن نوروز در اصل یک جشن آریایى نبوده بلکه نخست در بین سومریان مرسوم بوده است… این آیین از بین النهرین به دیگر مناطق جهان و از جمله ایران رفته است… در کتاب دینى اوستا نیز نشانه اى از نوروز وجود ندارد.
با این دلایل روشن می گردد که برخلاف ادعاها، خالق جشن نوروز ترکان میباشند نه آریائی ها .
زیرا سومریان خود ترک بوده و خاستگاه اولیه آنان آسیای میانه می باشد که اکثر مورخین و باستان شناسان به این امر اذعان دارند . از آن جمله معروفترین سومر شناس دنیا “فریتیز هومئل” بعد از تحقیقات وسیع علمی و ترجمه تعدادی از لوحه های سومری با استناد بر کشفیات تاریخی جدید از نوشتجات سومری خویشاوندی خیلی نزدیک سومری و ترکی را ثابت کرده و نوشت :”یک شاخه ای از اجداد ترکان در ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد از وطن اصیل ترکان یعنی آسیای میانه کوچ کرده و به آسیای نزدیک آمده و تمدن های زیادی را از جمله تمدن سومر را آفریدند . آثار باقی مانده از سومرها نشان میدهد که زبان ترکی در قدیم به چه شکلی بوده است.
بعد از انقراض تمدن سومری ها در بابل ایلامیان که آنان نیز آریائی نبوده وارد تاریخ گردیده و تمدن باشکوهی را خلق کرده اند . ایلامیان به تقلید از سومریان، تقویم دوازده ماهه داشته و نوروز را نیز جشن میگرفتند . تقویم دوازده ماهه ایلامی سال را به دو فصل تابستان بزرگ و زمستان بزرگ تقسیم کرده بودند . استاد دکتر علی مظاهری در تحقیق ارزنده ای که راجع به تقویم خورشیدی درایلام انجام داده است دوعید را که سرآغاز فصل شش ماهه ایلامی است به قرار زیر نام می برد:
“۱ ـ عید جو : مصادف فصل بهار و آغاز نوروز بوده است. ۲ ـ عید شراب (خرما یا انگور) در اول مهر (پائیز) بوده است. با این مدارک تاریخی ثابت میشود که مراسم نوروز از عهد باستان تا کنون در میان ترکان جشن گرفته می‌شد .
طبق داده های تاریخی، ترک های اویغور که هشت قرن قبل از میلاد می زیستند در روز ۲۱ مارس به دامنه کوهها رفته مراسم بهاری را بجا می‌آوردند : “در ماه مارس که آغاز سال نو شمرده می‌شد تمامی بزرگان ترک‌های هون در اردوگاه(Yu-Chan )گرد آمده بنا به رسم خودشان مراسم شادباش و آئینهای نیایش گوناگون بجای می‌آوردند.” آقای محمود کاشغرلی در دیوان لغت الترک نوشته است که : ” اقوام ترک بجای واژه سال نو، یئنی گون (روز نو) را بکار می‌برند و ماه بعد از یئنی گون را اوغلاق آی (ماه بزغاله) می‌خواندند، زیرا در ماه دوم بزغاله‌ها دیگر بزرگ شده بودند.”
از جمله آئین های آغاز بهار در بین ترکان جشن »آی زیت« میباشد . آی زیت الهه زیبایی ترکان آلتایی بوده، که مراسم آن توسط شامان_های سفید در آغاز بهار و درمیان جنگل_ها برگزار می_گردید . در روزهای جشن خانه ها را تمیز و تزیین کرده، بهترین غذاها را پخته و زیباترین لباس_ها را می پوشیدند و مراسم جشن و سرور را آغاز می_کردند .
مردم آلتاى، آى زیت الهه زیبایى خویش را اینگونه تصویر میکردند: “او در حالیکه روسرى سفید بر سر، شالى سفید بر دوش و چکمه اى سیاه با ساق_هاى بلند تا زانو به پا دارد بر صخره_هاى ستبر تکیه زده بخواب و رویا فرو مى رود و یا در میان درختان جنگل به گشت و گذار می پردازد…
ناگفته نماند که جشن نوروز، همگام با پیدایش زراعت و شروع نوزائی طبیعت و موسم کشت و کار، در بین مردمان باستان که در نیم کر? شمالی زمین میزیستند، به وجود آمد . در واقع جشن نوروز از ابداعات کشاورزان اولیه می باشد . با نگاهی به تاریخ باستان، در می یابیم که زراعت در بین ترکان، سابقه نُه هزار ساله دارد و به شهادت تاریخ در شهر آلتین تپه در ترکمنستان آثاری از تمدن ۹۰۰۰ ساله کشف گردیده است که پایه_های آن بر کشاورزی و گله‌داری بوده و گذشتة آن تا هزار? هفتم پیش از میلاد می رسد. برای اثبات این موضوع در انسیکلوپدیای ترکمنستان شوروی (سابق) چنین آمده است : “هشت هزار سال پیش زمانیکه در آسیای نزدیک و ترکمنستان جنوبی شمال هندوکشتمدن کشاورزی نخستین و دامداری گسترش یافته بود، در دیگر نقاط جهان اقتصاد ابتدایی و ساده شکارچی گری حاکم بود در سرزمین های فوق الذکر با اسکان کشاورزان نخستین روستا ها بوجود آمده بود.
در این روستا ها هر خانواده بطور مستقل در خانواده های تک اطاقه زندگی میکرده اند. در محدوده ترکمنستان انسانها ۵۰۰۰ سال ق.م. مس و طلا، و اوایل هزاره چهارم ق.م. نیز برنز را مورد استفاده قرار میداده اند. کشف مس و برنز گسترش ابزارهای هرچه پیشرفته تری را امکان پذیر ساخته است .
یکی از قدیمی‌ترین تقویمهای دنیا، تقویم دوازده حیوان ترکی میباشد که قبل از استعمال تاریخ هجری در بین اقوام ترک رایج بوده هنوز هم در بعضی از جمهوری‌های ترک زبان بکار برده میشود. آغاز سال این تقویم نیز در ماه مارس بوده است.
با این مدارک غیرقابل انکار تاریخی که در بالا ذکر شان رفت، مشخص میگردد که در نیم کره شمالی زمین، مردمان ترک تبار جزء اولین زراعت پیشگان در جهان بوده و تقویم دوازده گانه قدیمی را در جهان خلق کرده و جشن نوروز را طبق تقویم دوازده گانه شان در اول بهار برگزار می¬کردند .
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۲۷ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۶:۲۹ ق.ظ
اگر میراث سومر برای ترکهاست میشه بگید چرا کشور دوست شما ترکیه سالها با برگزاری این جشن مخالفت کرد؟؟؟؟؟؟؟!!!!!وچرا در سال ۹۵هم با برگزاری جشن نوروز توسط کردها وحتی ایرانیها ممانعت کرد؟؟؟؟؟این نوشته های پان ترکیستی فقط میتونه نشانه ی حقارت فرهنگ ترک باشه که چیزی نداره وداشته های ایران باستان رو مصادره میکنه از آراز این مطالب خیلی بعیده!!!!!وترکان با این همه پیشینه چرا نام نوروز را انتخاب کردند!!!!!چرا یک کلمه ی تر کی نیست !!!!!نوروز در یونسکو به عنوان جشن ایرانی ثبت جهانی شده.
مولوی با بزرگترین اثر معنوی جها مثنوی که به زبان غنی فارسی نوشته ترک شده!!!!!نظامی حماسه سرای بزرگ ایرانی باتمام شعرهای فارسیش ترک شده!!!!!!!!!وحالا نوروز!!!!!!!!خیلی خنده داره که با افتخارات دیگر جوامع برای ترکان آسیای مرکزی فرهنگ وتاریخ سازی میکنید!!!!!اما به یاد داشته باشید مولوی باشعرهایش ونظامی باشعرهای فارسیش و نوروز بانام خود فریاد میزنند که ایرانینند خودتون رو به زحمت نندازید.
تورانیان واشکانیان ترکن-سکاها ترکن-سومریا ترکن-ایلامیا ترکن- هوریاییان- گوتیان-کاسیها، میتانیها، اورارتوها و مادها-نوروز جشن ترکیه -شعرای تماما فارسی گو ایران ترکن تازگیا هم مایاها هم ترک شدن در واقع از اسیا به امریکا مهاجرت کردن
بعضی اوقان خندم میگیره وقتی اینارو میخونم,اینا اونقد بی هویت هستن که تمام مشاهیر دنیارو به نام خودشون زدن بدون اینکه یه پژوهش معتبری از باستان شناسا وتاریخدان های دنیا بیارن بعضی دوستای ترک زبان منم خندشون میگیره وقتی اینارو میفهمن