تاثیر بالا رفتن سن ازدواج بر کاهش جمعیت
گروه اجتماعی:امان الله قرایی مقدم اظهارداشت: بالا رفتن سن ازدواج از چند بعد باید مطرح شود؛ از بعد جمعیت شناسی وقتی که سن ازدواج بالا می رود به مراحل رسیدن فرزندان و کاهش باروری موثر است چرا که باروری یک دوره ی خاص دارد بنابراین باروری کاهش پیدا می کند. اگر فرد در ۲۰ سالگی ازدواج کند ۱۵ تا ۲۰سال وقت دارد تا بارور شود اگر در ۲۵ سالگی ازدواج کند ۱۰ سال و اگر در ۳۰سالگی ازدواج کند، ۵سال تا باروری زمان دارد و در ۴۰سالگی کمتر باروری وجود دارد. به گفته وی، از لحاظ جمعیت شناسی و تولید نسل و بارآرودن نیروی کار و تاثیرش در اقتصاد موثر است؛ بنابراین از نظر علم جمعیت شناسی هرچه سن ازدواج بالاتر رود میزان باروری کاهش می یابد. این استاد دانشگاه افزود: مدت زمان باروری برای دختران از ۱۵ سال اگر در نظر بگیریم تا ۳۵ سالگی، ۲۰ سال است که اگر بگوییم هر چهار سال یک بچه بیاورد ۵ تا بچه می شود، یا اگر در ۲۸ سالگی ازدواج کند حداکثر می تواند دو تا بچه بیاورد پس مدت زمان ازدواج در باروری بسیار موثر است. قرایی مقدم تصریح کرد: از سوی دیگر بالارفتن سن ازدواج مسئله فساد را در جامعه افزایش می دهد، به طوری که مسائل جنسی روابط نامشروع، بی بندوباری جنسی و فساد در جامعه افزایش می یابد. علاوه بر آن از لحاظ آسیب های اجتماعی چه در مورد ورود به فحشا و مسائلی نظیر اعتیاد و غیره نیز موثر است. این جامعه شناس ادامه داد: بالارفتن سن ازدواج در جوانان حتی از لحاظ فرهنگی نیز مضر است؛ اصولا ازدواج یک ارزش و هنجار فرهنگی است و وقتی که این ارزش دچار آسیب می شود جامعه خواه ناخواه صدمه می بیند. وی عنوان کرد: ازدواج و تشکیل خانواده چه در دین اسلام و چه در فرهنگ های مختلف ارزشمند و مقدس است و امری جهانی است بنابراین روح و روان جامعه از ازدواج نکردن جوان صدمه و آزار می_بیند، چرا که از تشکیل خانواده جلوگیری می_شود و این در صورتی است که خانواده به عنوان ستون و محور جامعه است.این استاد دانشگاه اضافه کرد: وقتی خانواده شکل نمی گیرد تمام ارزش ها، هنجارها، وضعیت اقتصادی تاثیرپذیر می شود چرا که مرد و زنی که ازدواج نکرده اند، از لحاظ اقتصادی، اقتصاد خانواده ضعیف می شود، وقتی اقتصاد خانواده ضعیف شد چون خانواده شکل نگرفته است، اقتصاد جامعه نیز ضعیف می شود. بنابراین خانواده محور مهمی است.قرایی مقدم بیان داشت: وقتی خانواده تشکیل نشد، انتقال میراث فرهنگی از نسل گذشته به نسل آینده نیز صورت نمی گیرد چرا که خانواده یکی از وظایفش انتقال میراث فرهنگی، محافظت از فرزندان، شخصیت دادن به فرزندان و محبت کردن به فرزندان است. بنابراین اگرچه در پی بی بندوباری های جنسی افراد می_توانند با هر کسی باشند اما ازدواج سبب استحکام زندگی می شود.
وی افزود: اگر خانواده آسیب ببیند دوام و بقا جامعه به خطر می افتد که این مسئله ی بسیار مهمی است. جامعه دچار اضمحلال می شود و به نوعی می میرد بنابراین ازدواج امر مهمی در حفظ جامعه بشری است و وقتی می بینیم که ازدواج صورت نمی گیرد نسل جوان جامعه پژمرده می_شود.این جامعه شناس گفت: از نظر سیاسی و حکومتی نیز عدم ازدواج در بین جوانان نشان از بیماری جامعه دارد چون اگر جامعه بیمار نبود که نباید ازدواج به تاخیر می افتاد، پس می بینیم که افزایش سن ازدواج اثرات روحی و روانی اقتصادی و غیره دارد. وقتی می بینیم که دختران جوانی که بر اثر ازدواج نکردن دچار افسردگی و بیماری های روحی روانی می شوند.
قرایی مقدم تصریح کرد: بالارفتن سن ازدواج در جوانان بدبینی سیاسی به وجود می آورد و نشان می دهد که حکومت نتوانسته است که ازدواج را در جامعه افزایش دهد.
بی شک این ضعف دولت است چرا که عدم تحقق ازدواج روحیه شادی و نشاط را به ویژه در میان نسل جوان پایین می_آورد. همچنین بالارفتن سن ازدواج سبب تجرد گرایی می شود که این امر نیز روابط نامشروع و آسیب های اجتماعی دیگری را به دنبال دارد.
نوشته شده توسط admin در سه شنبه, ۱۷ تیر ۱۳۹۳ ساعت ۴:۰۷ ق.ظ
