اشتباهاتی که شرایط زندگی مشترک را غیر قابل برگشت می کند
گروه خانواده وسلامت: دلیل اصلی و عمده اختلافات و جروبحث های زناشویی را باید در اختلافات فرهنگی دانست و اینکه تعریف ارزش ها از دید هر کدام از زن و شوهرها متفاوت است. بسیار زیاد شاهد هستیم که سردرگمی بین سنت و مدرنیته، محل اختلاف در زندگی زناشویی است. از دیگر عواملی که می توان به آن اشاره کرد، نداشتن مهارت های ارتباطی و حل مسئله در زن و شوهر است. با دانستن مهارت های زندگی، همسران می توانند یکدیگر را به راحتی درک کنند. یکی دیگر از علل مشاجره و دعوا بین همسران، تلاش برای تغییر دادن رفتارهای یکدیگر است، وقتی یکی از همسران درصدد تغییر رفتار شریک زندگی اش برمی آید، ناخودآگاه باعث می شود که شریکش از خود مقاومت نشان دهد که این مقاومت و سپر دفاعی در دست گرفتن باعث جرو بحث در زندگی می شود.
نمی شود یک زمان مشخص را به عنوان مناسب ترین زمان جر و بحث و مشاجره ذکر کرد، زیرا این بستگی به نوع سبک زندگی و تفاوت های فردی دارد و نمی توان برای همه زوج ها نسخه واحدی پیچید و مثلا گفت جر و بحث در صبح ها بهتر از شب هاست یا برعکس. مثلا ممکن است همسر تا دیر وقت سرکار باشد در نتیجه مسلما نمی توان در ساعات شب یا نیمه شب مشکلات را با او مطرح کرد یا اینکه اگر شریک زندگی مان علاقه مند به بازی های فوتبال یا سریال های تلویزیونی باشد، نمی شود در حین تماشای برنامه های مورد علاقه با او مشاجره کرد اما باید این مسئله را یادآوری کرد که زن و مرد در صورت امکان در حضور والدین شان، در مهمانی های خانوادگی و دوستانه، مقابل فرزندان شان، در اماکن عمومی و در زمانی که سر کار هستند از مشاجره دوری کنند و اجازه ندهند که مسائل و مشکلات زندگی از حریم خصوصی شان تجاوز کند. این مطلب درباره اشتباهات بزرگ زن و شوهرها در بحث یا دعواهای کلامی شان است که شرایط زندگی مشترک شان را غیر قابل برگشت می کند یا تاثیراتی می گذارد که تا مدت ها، آسیب هایش هم خودشان و هم فرزندان شان را درگیر می کند. بحث و مشاجره یکی از اتفاقات رایج در روابط زناشویی است. هیچ زوجی را نمی توان یافت که هر از گاهی مشاجره لفظی نداشته باشند. برخلاف تصور بیشتر مردم، زندگی بدون مشاجره زندگی ایده آل نیست بلکه تنها نشانه بی اهمیتی رابطه برای طرفین است. زمانی که رابطه و فرد مقابل برای انسان اهمیت داشته باشد و عمیقا خود را متعهد و درگیر رابطه بداند، وقوع اختلاف نظر و در نتیجه بحث و مشاجره طبیعی است؛ اما موضوع مهم، تعداد، دلیل و شیوه انجام مشاجرات و نهایتا نتیجه حاصل است که می تواند شاخصی برای سلامت رابطه زناشویی افراد باشد.زنان به دلیل آنکه نسبت به مردان جزئی نگر و ریزبین هستند، احتمال آنکه مشکل را زودتر ببینند و شروع کننده بحث باشند، بیشتر است اما اینکه بگوییم همیشه زن ها آغاز کننده دعوا و مشاجرات هستند، تفکر قالبی است که متاسفانه جامعه به این مسئله دامن زده است. ما در فیلم و سریال ها بارها دیده ایم که زنان جر وبحث را راه انداخته اند اما در واقعیت همیشه به این صورت نیست، زیرا در مراجعان ما دیده شده که خیلی از آقایان نیز شروع کننده بحث و مشاجر ه ها هستند. شیوه عصبانیت زن و مرد در گذشته های بسیار دور متفاوت بوده اما امروزه می بینیم که واکنش های زنان و مردان حین و بعد از دعوا و مجادله چندان تفاوتی ندارد. البته باید توجه داشت زنان از خشونت روانی بیشتری نسبت به مردان استفاده می کنند. قهر کردن از شیوه هایی است که زنان بعد از جر و بحث به کار می گیرند که در واقع سنگین ترین نوع خشم همین قهر کردن است، زیرا قهر رابطه را به سمت سردی و سنگینی می_کشاند.
مهم ترین موضوع در بحث ها و مشاجرات زوجی، این است که هیچگاه در مقابل فرزندان بحث و دعوا نکنید زیرا به سلامت روان کودک تان آسیب جدی می زند. به یاد داشته باشید که کودکان از قدرت شناخت و تجربه بزرگسالان برخوردار نیستند در نتیجه صرف بیان و یادآوری این که این بحث ها طبیعی است و هیچ عواقب ناخوشایندی مانند جدایی یا آسیب فیزیکی در پی نخواهد داشت، برای کودکان کافی نخواهد بود. مشاجرات والدین به شدت برای کودکان اضطراب زا و ترساننده است و باعث می شود احساس امنیت خود را از دست بدهند.هیچ گاه پس از بحث با همسر خود با فرزندان تان درددل نکنید. این موضوع معمولا برای نوجوانان اتفاق می افتد؛ بنابراین فرزند نوجوان شما که هنوز به رشد کافی روحی و روانی دست نیافته است، هنگامی که شما با او درددل می کنید یا از همسر خود بدگویی می کنید، بار روانی بسیار سنگینی را تحمل می کند. در واقع به قیمت نابودی روان فرزندتان، خود را تخلیه کرده اید.
موضوع دیگری که در تمام مشاجرات زناشویی باید رعایت کرد، اصل توهین ممنوع است. بسیاری از افراد در هنگام عصبانیت نسبت به همسر، خانواده همسر و دوستان فحاشی و توهین می کنند و بعد از آرام شدن هم، ادعا می کنند که صرفا هنگام عصبانیت چیزی گفته اند و منظوری نداشته اند! در حالی که سخن گفته شده، قابل پس گرفتن نیست. از سوی دیگر، تا هنگامی که انسان به موضوعی فکر نکرده باشد، در عصبانیت به زبانش نخواهد آمد. به یاد داشته باشید که افراد ثالث در ایجاد مشکل در رابطه شما دخیل نبوده اند و حتی اگر عامل ایجاد مشکل هم باشند در آنجا حضور ندارند که پاسخگوی شما باشند. در نتیجه هر سخنی که به دیگران گفته شود، به معنی توهین مستقیم به همسرتان خواهد بود.
اتفاق ناخوشایند رایج دیگر، جست و جو در گذشته است. معمولا زوجین به جای صحبت درباره موضوع فعلی، به گذشته رجوع می کنند و اتفاقاتی را که از روز اول آشنایی تا آن تاریخ افتاده است مطرح می کنند. این نبش قبر گذشته غیر از افزایش خشم و رنجش، هیچ کارکرد دیگری ندارد و قطعا مانع حل و فصل موضوع فعلی می شود. از سوی دیگر، بیان سلسله‌وار اتفاقات گذشته، اختلاف زوجین را خیلی بزرگ تر و عمیق تر از آنچه واقعا هست، نشان می دهد و هر یک می خواهند انتقام تمام ناکامی ها و ناراحتی های گذشته را هم اکنون از همسر خود بگیرند که قطعا رفتاری سازنده نیست.موضوع دیگری که باید در مشاجرات رعایت کرد، قهر کردن است. ممکن است قهر و اجتناب از ادامه بحث در لحظاتی که خشم بسیار زیاد شده است، کاری منطقی باشد زیرا هیچ مشکلی در حالت خشم و پرخاشگری حل و فصل نخواهد شد اما ادامه دادن به قهر و صحبت نکردن برای مدت طولانی قطعا به سلامت زندگی زناشویی آسیب می زند؛ زیرا پایان دادن به قهر و پا پیش گذاشتن برای آشتی معمولا به غرور افراد خدشه وارد می کند؛ البته قابل ذکر است که عذرخواهی از همسر، حتی برای کار نکرده، هیچ منافاتی با غرور سالم ندارد و حتی نشان دهنده پختگی و سلامت روان است. اتفاق نادرستی که معمولا به علت قهر پیش می آید، ترک منزل یا ترک اتاق خواب مشترک است. به یاد داشته باشید که خروج از منزل یا به تنهایی خوابیدن نشان دهنده پایان رابطه و شکست ازدواج از نظر شماست که قطعا یک بحث و مشاجره چنین معنایی برای شما نخواهد داشت.
در همین باره باید اشاره کرد که هیچ گاه در بحث ها، تهدید به طلاق و جدایی نکنید زیرا حرمت و احترام بین شما را قطعا خدشه دار خواهد کرد. فردی که با هر اختلاف نظری تهدید به جدایی می کند، قاعدتا تعهد و وفاداری خیلی بالایی به آن رابطه ندارد.در نهایت باید هر اختلافی حل و فصل شود. بی نتیجه ماندن بحث ها و نیافتن راه حلی مناسب برای اختلاف نظر مورد بحث، فقط زمینه را برای ادامه نارضایتی و بحث های جدید فراهم خواهد کرد. به یاد داشته باشید که برای حکمیت و حل اختلاف های جزئی به خانواده طرفین مراجعه نکنید زیرا با گسترش افرادی که از موضوع اطلاع دارند و درگیر اختلاف می شوند، حل و فصل آن مشکل تر خواهد شد. اگر نیاز به مداخله فرد ثالث وجود دارد، به سراغ متخصصان مشاوره بروید.
نوشته شده توسط admin در سه شنبه, ۰۲ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۶:۳۷ ق.ظ
