یک کلیک برای یک عمر زندگی!
گروه اجتماعی:جرقه اولین ازدواج اینترنتی و همسریابی آنلاین برای نخستین بار در فرانسه و در یکی از شهرهای اطراف پاریس با یک کلیک شکل گرفت.
همسر گزینی و ازدواج در بسیاری از فرهنگها به ویژه فرهنگ ایرانی از اهمیت زیادی برخوردار است. شرایط و روشهای انتخاب همسر بسته به شرایط فرهنگی هر جامعه متفاوت است. به طور مثال، در ایران روشهای سنتی همسریابی از طریق شبکه خویشاوندی یا ارتباط خانوادگی در چندین سال گذشته بسیار رایج بوده است.
به تدریج اما با کمرنگ شدن روشهای سنتی انتخاب همسر، روشهای جایگزینی چون همسریابی و ازدواج از طریق مراکز همسریابی و در حال حاضر مراجعه و عضویت در سایتهای همسریابی فراگیر شده است. با وجود آنکه نگاه مثبتی نسبت به مراکز و سایتهای این چنینی وجود ندارد و تا به حال گزارشهای متعددی از کلاهبرداری از طریق این موسسات یا سایتها در رسانهها منتشر شده است، سایتهای همسریابی در سالهای اخیر رشد قارچ گونهای داشتهاند. تا به حال نیز هیچ اقدام جدی در راستای ساماندهی سایتها و مراکز همسریابی از سوی مسئولان وزارت ورزش و جوانان صورت نگرفته است.
*چینیها بیشترین متقایاضن سایت همسریابی
فعالیت موسسات همسریابی در برخی از کشورهای اروپایی چون فرانسه سابقه طولانی دارد. در گذشته بسیاری از شهروندان فرانسه آگهیهایی را در روزنامههای محلی منتشر میکردند تا از این طریق همسر دلخواه خود را انتخاب کنند. با گذشت زمان، موسسات همسریابی برای اولین بار در این کشور شروع به کار کردند و به دلیل استقبال مردم پس از دو دهه موسسات همسریابی مسیر خود را به اتاقهای اینترنتی ازدواج کشاندند و جرقه اولین ازدواج اینترنتی و همسریابی آنلاین برای نخستین بار در فرانسه و در یکی از شهرهای اطراف پاریس (ایسی لهمو لینو، یکی از شهرهای اینترنتی و سرآمد شهرهای فرانسه در حوزه اینترنت و اطلاعرسانی) با یک کلیک شکل گرفت. پس از فرانسه، سایتهای همسریابی در سایر کشورهای اروپایی همچون انگلیس دایر شدند. در کشورهای اروپایی به دلیل گسترش فضای مجازی و حضور طولانی مدت افراد در این فضا و از سوی دیگر به این دلیل که خانواده نقش چندان برجستهای در ازدواج فرزندان ندارد و این خود افراد هستند که باید همسر مورد نظر را پیدا کنند، بسیاری از آشناییها و همسریابی در فضای اینترنت صورت میگیرد. در حال حاضر نیز بزرگترین سایت همسریابی دنیا با ۱۰۰ میلیون عضو در چین فعالیت میکند. مدیر این سایت نیز اعلام کرد تا به حال بیش از ۴/۵ میلیون نفر از طریق این سایت با یکدیگر آشنا شده و ازدواج کردهاند.
*همسریابی از آغاز تا اکنون
همسریابی در فضایی خارج از خانواده و از طریق رسانهها در ایران تازگی ندارد. پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، در بخشی از هفته نامه زن روز ، زنان و مردان متقاضی ازدواج، با درج آگهی شرایط خود و شرایط همسر ایده آل را اعلام میکردند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی درج آگهی ازدواج در رسانهها ممنوع شد و به جای آن مراکز همسر گزینی و بعدها سایتهای همسرگزینی شروع به کار کردند. بنا بر آخرین آمار موجود، مسعود امینی، مدیرکل دفتر ازدواج وزارت ورزش و جوانان از شناسایی۸۶سایت همسریابی غیرمجاز در سال ۹۲، در کشور خبر داد و گفت: تا به حال هیچ قانونی برای راهاندازی این سایتها تصویب نشده است و?با توجه به آسیبهایی که این گونه سایتها به فضای خانواده وارد میکنند، وزارت جوانان طرح ساماندهی مراکز مشاوره را به تصویب رساند و هماکنون تمامی مراکز مشاوره باید مجوزهای خود را از وزارت ورزش و جوانان دریافت کنند.
متقاضیان راهاندازی سایتهای مشاوره خانواده هم باید درخواستهای خود را با ذکر مشخصات حقیقی در سایت وزارتخانه ثبت کرده و پس از بررسی سوابق افراد مجوزهای لازم به آنها داده میشود. با وجود وعده وزارت ورزش و جوانان بر ثبت قانونی برخی از سایتهای مشاوره، در اردیبهشت امسال، محمود گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان از غیرقانونی بودن تمام سایتهای همسریابی و احتمال برخورد قانونی با صاحبان سایتها خبر داد. در حالی که سایتهای همسریابی در ایران غیرقانونی محسوب میشوند، بنا به گزارش سایت الکسا که به ردهبندی میزان بازدید و رتبه سایتها به تفکیک کشورهای جهان میپردازد، در سال ۹۱، رتبه مراجعه و بازدید سایتهای همسریابی از سوی کاربران ایرانی زیر ۵۰۰و عدد سه رقمی بود.
در همین رابطه، آبان سال ۹۲مرکز پژوهشهای مجلس تحقیقی درباره سایت همسریابی انجام داده که در بخشی از آن آمده است: این شیوه همسریابی اگرچه میتواند به امکانی برای تسهیل ازدواج بدل شود، اما آسیبهایی از قبیل عدم آموزش، نظارت ضعیف، ناپایداری ارتباط در محیط مجازی و خلأ مشورت لازم، تهدیداتی را از طرف اینترنت برای ازدواج به وجود آورده است. این گزارش میافزاید که عمده سایتهای همسریابی فقط مکانهایی برای دوستیابی و در برخی موارد متاسفانه روابط نامشروع هستند. ضمن اینکه فقط از خرید و فروش اطلاعات افراد به یکدیگر گاه درآمدهای میلیاردی دارند. در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس درباره آمار استفاده مردان و زنان از این سایتها همچنین آمده است: از مجموع کاربران اینترنت کشور تعداد ۶/۴ میلیون نفر (۵۸/۱ درصد) مرد و ۴/۶ میلیون نفر (۴۱/۹ درصد) زن بودهاند. گردش مالی روزانه یک سایت همسریابی نیز ۱۲میلیون تومان است.
*آموزش مهارتهای زندگی
یک روانشناس با اشاره به نقش منفی سایتهای همسریابی در ازدواج جوانان میگوید: بخشی از دلایل روی آوردن جوانان به سایتهای همسریابی موضوع تنوع است. افراد در این سایتها میتوانند با تعداد زیادی آشنا شوند و انتخاب کنند ضمن اینکه، این روش برای بسیاری جدید است و به همین دلیل جذابیت دارد. علاوه بر این، بسیاری به دلیل محدودیتهای اجتماعی، امکان معاشرت و آشنایی با دیگران را ندارند. به همین دلیل به سمت این سایتها کشیده میشوند. بهروز بیرشک در ادامه تصریح میکند: پژوهشها نشان دادهاند، شکست این ازدواجها بیشتر از میزان موفقیت است زیرا، افرادی که به این طریق با یکدیگر آشنا میشوند امکان شناخت درست و عمیق یکدیگر را ندارند و تنها به یک آشنایی سطحی بسنده میکنند. او تاکید میکند: اگر خانوادهها به فرزندان خود اعتماد کنند و این امکان را به فرزندان خود دهند تا افرادی را که انتخاب میکنند به خوبی بشناسند و به انتخاب آنان احترام بگذارند، بسیاری از جوانان دیگر به سمت همسریابی از طریق این سایتها گرایش پیدا نمیکنند. به همین ترتیب دست بسیاری از افراد سودجو در این مورد هم قطع میشود.
محمد زاهدی اصل، مددکار اجتماعی هم با اشاره به کمبودهای رفاهی در حوزه جوانان عنوان میکند: در جامعهای که جوانان برنامه مشخصی برای گذران اوقات فراغت ندارند، مراجعه به این نوع سایتها یک نوع تفریح محسوب میشود. او در ادامه با تاکید بر نقش دولت، خاطرنشان میکند: تجربه نشان داده است دولت نمیتواند جلوی راهاندازی این سایتها را بگیرد. در این مورد، تنها کاری که از دست دولت ساخته است، ایجاد شرایط و بسترهای لازم برای ازدواج آسان و آموزش مهارتهای همسرگزینی در کتب درسی و مراکز مشاوره است. زاهدی میگوید: در این مورد میتوان به ارزشهای سنتی موجود تاکید کرد و با برجسته ساختن آنها میزان گرایش جوانان به این سایتها را کاهش داد.
نوشته شده توسط admin در شنبه, ۱۴ تیر ۱۳۹۳ ساعت ۸:۰۴ ق.ظ