چند توصیه برای رفتار با کودکان عصبانی و بدخلق

هادی صدری
گروه خانواده و سلامت:»گریه پشت گریه. مدام نق می زند. کج خلقی می کند و اعصاب پدر، مادر و حتی اطرافیانش را به هم می ریزد.
دست هایش را به زمین می کوبد تا به خواسته اش برسد…« به احتمال زیاد، شما هم چنین کودکانی را در فامیل تان دیده اید، البته اگر خودتان پدر یا مادر باشید، شاید چنین رفتارهایی را از کودک خودتان دیده باشید.
گاهی والدین باید تحمل کنند
بسیاری از خصوصیات رفتاری فرزندان جنبه وراثتی دارد و از والدین به آنها رسیده است؛ به طور مثال بعضی بچه ها کم حرف، بعضی پر حرف، بعضی کمرو، بعضی جرات مند و بعضی آرام و بعضی عصبی هستند.اگر از جنبه وراثتی این ویژگی های رفتاری بگذریم، باید توجه داشته باشیم که بیشتر فرزندان در اثر ناکامی، عصبانی و خشمگین می شوند و گاهی لازم نیست که والدین در برابر این بد اخلاقی واکنش نشان دهند و باید تحمل کنند.این تحمل والدین به خصوص در ۲ تا ۴ سالگی کودک که می خواهد استقلالش را تثبیت کند و همه کارها را آن گونه که خودش دوست دارد، انجام دهد نه آن طوری که والدینش می گویند از اهمیت ویژه تری برخوردار است.
آسیب های واکنش های اشتباه والدین
به طور کلی مشخصات شخصیتی و وضعیت اعصاب کودکان حتی در یک خانواده با یکدیگر بسیار متفاوت است؛ به طور مثال، ممکن است که یکی از فرزندان در یک خانواده خیلی خونسرد باشد و به ندرت عصبانی شود و فرزند دیگری به خاطر هر مسئله بی اهمیتی، عصبانی شود.والدین باید توجه داشته باشند که واکنش اشتباه در برابر رفتارهای پرخاشگرانه کودک به احتمال زیاد این رفتارها را در شخصیت او ماندگار می کند.
تغییر رفتارهای پرخاشگرانه کودک
پدر و مادرها می توانند در برابر رفتارهای عصبی و پرخاشگرانه کودک شان، با واکنش درست و به موقع در هنگام بروز آن ها، آن رفتارها را تغییر دهند. والدین باید ساختار پاسخگویی به این گونه رفتارهای کودکان را طوری برنامه ریزی کنند تا ضمن این که باعث می شوند کودک شان مستقل بار بیاید، به او کمک کنند تا نظراتش را با گفتن یا رفتارهایش بیان کند.
دلایل بد اخلاقی کودک تان را بیابید
پدر و مادرها نباید فراموش کنند که هر کودکی برای بد اخلاقی هایش دلایلی دارد.ممکن است او بر حسب تجربه دریافته باشد که این کار می تواند او را به خواسته هایش برساند.گاهی کودک در می یابد که چه رفتارهایی او را به اهدافش می رساند و این تجربه را با آزمودن بزرگسالان به ویژه پدر و مادرش به دست می آورد؛ بنابراین بیشتر اوقات کج خلقی های کودکان هدف دار است و اگر کودک بداند که با کج خلقی به هدفش نمی رسد به احتمال زیاد از این کار خودداری می کند.جالب است بدانید یکی از مهم ترین دلایل بد اخلاقی کودکان برای جلب نظر والدین شان است.
راهکارهایی برای تغییر رفتارهای عصبی کودک
به هر حال علت بروز این گونه بد اخلاقی ها هر چه که باشد، به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و کودک باید دریابد که چنین رفتارهایی درست و شایسته نیست و با به کار گیری آن ها راه به جایی نخواهد برد. کودک باید دریابد که با داد و فریاد و سر و صدا راه انداختن و خودش را به زمین کوبیدن نمی تواند شما را به انجام کاری وادار کند. در ادامه چند روش برای برخورد صحیح با کودکان عصبی و پرخاشگر مطرح شده است.
بی اعتنایی به بد اخلاقی های کودک
پدر و مادرها با بی اعتنایی در برابر بد اخلاقی های کودک تا جایی که کودک به خودش آسیب نرساند، به او می آموزند که بد اخلاقی کردن هیچ فایده ای ندارد و او را به هدفش نخواهد رساند. چنین کودکانی خواهند آموخت که کمتر واکنش های عصبی از خود نشان دهند.
فراموش نکردن مسئولیت کودک
حواس تان باشد که هیچ گاه اجازه ندهید، کودک از بداخلاقی ها و گریه های خود به عنوان وسیله ای برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت استفاده کند؛ به طور مثال، یادتان باشد اگر کاری از فرزندتان خواسته بودید که انجام دهد در اثر عصبانیت او، آن کار را فراموش نکنید. همچنین اجازه ندهید که کج خلقی های کودک تان، پاسخ »بلی« یا »خیر« شما را تغییر دهد.
الگو بودن برای کودک
پدر و مادرها باید بررسی کنند کدام جملات یا رفتارهای آن ها باعث کج خلقی کودکان شان می شود و از انجام آن رفتارها خودداری کنند. رفتار پدر و مادر با یکدیگر در شکل گیری خصوصیات رفتاری کودک نقش بسیار مهمی دارد و آن ها باید الگوی خوبی برای فرزندشان باشند. یادگیری راه های درست نشان دادن احساسات به کودک، کمک زیادی برای تربیت صحیح به والدین می کند.