واحدهای سرد خانه‌ای محصولات کشاورزی، چشم انتظار اعتبارات بانکی

واحدهای سرد خانه‌ای محصولات کشاورزی، چشم انتظار اعتبارات بانکی

مهدی قلی پور
گروه اقتصادی: سردخانه‌های استان علیرغم اینکه به لحاظ تعداد و ظرفیت اسمی و عملی رتبه نخست را در سطح کشور به خود اختصاص داده‌اند ولی به دلیل نگهداری سایر محصولات کشاورزی، امکان جذب مابقی سیب‌ها را ندارند.سوتیتر: به منظور حمایت از تولیدکنندگان و جلوگیری از ورود واسطه‌ها و دلالان، باید بخشی از سیب تولیدی استان به صورت مطلوب در سردخانه‌ها ذخیره و نگهداری شود و در تحقق آن، باید واحد های سردخانه‌ای مصوب جدیدی، در صورت تامین اعتبار ایجاد شوند. استان آذربایجان غربی به عنوان یکی از قطب‌های مهم تولید سیب درختی در کشور نقش پررنگی را در تامین عرضه و صادرات سیب درختی در سطح کشور و منطقه ایفا می‌نماید. یک سوم تولید سیب مورد نیاز کشور در آذربایجان غربی تولید می‌شود و سالانه ?? درصد از کل سیب تولیدی استان جذب صنایع تبدیلی شده و بقیه به مصرف تازه خوری می‌رسد. ‏امسال براساس پیش بینی‌های انجام شده بیش از ۴۰۰ هزار تن سیب درختی از آغاز برداشت این محصول در سردخانه‌های استان ذخیره سازی شده است که مقدار قابل توجهی از آن روانه بازارهای مصرف داخلی و کشورهای همسایه شده است.در حال حاضر نزدیک به ۳۰۰ هزار تن سیب درختی در سردخانه‌های استان موجود است و در سال جاری بیش از ۹۵۰ هزار تن سیب درختی از باغ‌های استان برداشت شده است که با توجه به خسارت سرمازدگی و سال آوری ژنتیکی این محصول نسبت به سال گذشته در حدود ۲۷۰ هزار تن با کاهش مواجه بوده است.طبق آمار نزدیک به ??? هزار تن سیب درختی بر اثر وزش باد شدید در استان در سال جاری ریزش داشته است و در زمان برداشت محصول، این امر باعث افت قیمت سیب زیر درختی و متأسفانه قیمت خرید از دو هزار و ۵۰۰ ریال به یک هزار و ۸۰۰ ریال در کنار جاده‌ها و مزارع کاهش یافت. ‏قیمت عمده فروشی سیب درختی در میدان میوه و تره بار و سردخانه‌های استان برای سیب درجه یک بین ۱۵ هزار تا ۲۸ هزار ریال و سیب درجه ۲ بین شش هزار تا ۱۴ هزار ریال است و سیب ممتاز در بسته بندی با کیفیت بالا در حدود ۳۰ هزار ریال نیز به فروش می‌رسد.
یکی از مسائل مهم نحوه توزیع این محصول از مرحله تولید تا بازار مصرف می‌باشد به طوری که در حال حاضر سیب درختی در ارومیه به طور میانگین به قیمت ۱۸ هزار ریال از باغدار خریداری شده و در فروشگاه‌های مصرف از جمله تهران به مبلغ ۶۰ هزار تا ۸۰ هزار ریال عرضه می‌شود.
این در حالی است که کوچک بودن قطعات عدم وجود قوانین در خصوص حذف باغات در مناطق نا مساعد و باغات رها شده در حاشیه شهرها و روستاهای بزرگ که کانون آفات و بیماری‌ها بوده، بذری بودن پایه‌های باغات موجود، نامشخص بودن وضعیت فروش، عدم وجود سورت و بسته بندی مناسب، مجهز بودن تنها ۴ درصد از باغات به آبیاری تحت فشار از جمله مسایل و مشکلات مهم بر سر راه تولید سیب استان است.از سوی دیگر، بر اساس آمار موجود سالانه به طور متوسط یک میلیون تن سیب از باغات استان برداشت می شود که ۳۰% از این مقدار تحت عنوان سیب زیر درختی که اصطلاحاً سیب صنعتی نامیده می‌شود جهت تولید کنسانتره و فرآورده‌های دیگر نظیر سرکه، آب میوه، مربا و چیبس از سوی کارخانجات صنایع تبدیلی استان و سایر استان‌ها جذب و پس از تبدیل به فرآورده‌های مذکور قسمت اعظم آن به کشورهایی اروپایی و آسیایی صادر می‌گردد.بخشی از دو سوم باقی‌مانده محصول تولید شده به صورت تازه خوری مصرف و قسمت اعظمی نیز یا به عنوان میوه شب عید و ایام نوروز در سردخانه‌های استان ذخیره و یا به کشورهای آسیایی و همسایه از جمله ترکیه، آذربایجان، ترکمنستان عراق، روسیه و بقیه کشورها صادر می‌گردد. از سویی سردخانه‌های استان علیرغم اینکه به لحاظ تعداد و ظرفیت اسمی و عملی رتبه نخست را در سطح کشور به خود اختصاص داده‌اند و به رغم گنجایش حدود ۴۰۰ هزار تن سیب درختی در خود، سیب درختی مازاد بر مصرف باغداران در دستشان باقی مانده و سردخانه‌های کشور نیز به دلیل نگهداری سایر محصولات کشاورزی، امکان جذب مابقی سیب‌ها را ندارند هر چند برخی عوامل دخیل در خرید و ذخیره سازی سیب درختی بخشی از این کالا را در سردخانه‌های استان‌های تهران، اصفهان، آذربایجان شرقی همدان و … نگهداری می‌کنند و البته متحمل هزینه‌های حمل مضاعفی نیز می‌گردند.به نظر می‌رسد به منظور حمایت از تولیدکنندگان و جلوگیری از ورود واسطه‌ها و دلالان، باید بخشی از سیب تولیدی استان به صورت مطلوب در سردخانه‌ها ذخیره و نگهداری شود و در تحقق آن، باید واحد های سردخانه‌ای مصوب جدیدی، در صورت تامین اعتبار ایجاد شوند تا علاوه بر ایجاد اشتغال، در افزایش درآمد تولیدکنندگان و ارتقا سطح اقتصاد کشاورزی منطقه تاثیر مهمی را از خود بجای گذارد.
مسئولان استان باید تلاش کنند با فراهم سازی فعالیت واحدهای سردخانه ای دیگر محصولات کشاورزی، راه را برای استفاده بهینه و مدیریت یافته از منابع موجود و صیانت از سرمایه‌های ملی بخش کشاورزی در سال حماسه اقتصادی فراهم آورند.این در حالی است که اهمیت پوشش بیمه‌ای محصولات زراعی و باغی جهت کاهش تاثیر خسارات وارده به بهره برداران به عنوان چتری حمایتی و مهم بر کسی پوشیده نیست و با توجه به سابقه منطقه در رخداد حوادث ناخواسته طبیعی، بهره برداران استان باید بیمه محصولات را تا فرصت باقی‌مانده در اولویت اصلی پروسه تولید خود قرار دهند تا در مواقع بروز حوادث طبیعی، بخشی از خسارات وارده تامین و در روند تولید آنان را دچار مشکلات اعتباری ننماید.

نوشته شده توسط admin در شنبه, ۰۷ دی ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۳۴ ق.ظ

دیدگاه


+ 5 = دوازده