38 سال سکوت مدعيان حقوق بشر در برابر فاجعه بمباران شيميايي سردشت

7 تيرماه سالروز فاجعه بمباران شيميايي سردشت نخستين شهري که قرباني سلاح هاي شيميايي جهان شد، سردشت، سندي زنده از جنايات استکبار جهاني است که ساليان سال مجامع بين المللي در برابرش سکوت کرده‌اند.شهري که حاميان دروغين حقوق بشر همدست رژيم بعث عراق شدند و در آن فاجعه آفريدند .جنايت شيميايي سردشت نتيجه همکاري و همدستي کشور‌هاي مدعي حقوق بشر غرب با رژيم بعث عراق بود؛ اين کشور‌ها با آگاهي کامل از قصد صدام براي استفاده از اين تسليحات عليه ايران، از فروش تسليحات شيميايي به او خودداري نکردند. جنگنده‌هاي ارتش رژيم بعث ساعت چهار و نيم عصر روز هفتم تير 1366 چهار نقطه پر ازدحام شهر مرزي سردشت و سه نقطه در روستاهاي اطراف اين شهر را با 7 بمب شيميايي خردل و تاول‌زا بمباران کردند.
اين بمباران به سرعت هواي مناطق مختلف شهر را آلوده کرده و حتي به تعطيلي بلافاصله چند بيمارستان و درمانگاه سردشت و استفاده از سالن ورزشي به جاي نقاهتگاه 150 تخت خوابي منجر شد.بر اساس آمار رسمي از شهر 12 هزار نفري سردشت تير 1366 بيش از 8 هزار نفر بر اثر حمله شيميايي مجروح شدند؛ از اين تعداد 113 نفر به شهادت رسيدند و هزار و 324 نفر همچنان از پيامدهاي شديد ريوي و زخم‌هاي ناشي از تسليحات شيميايي رنج مي‌برند.
بمباران شيميايي شهر مرزي سردشت ايران، يکي از فجيع‌ترين تهاجم‌هاي شيميايي در تاريخ جنگ‌هاي بشر بود که رنج‌هاي زيادي را بر مردم اين شهر تحميل کرد؛ اين شهر نخستين شهر قرباني جنگ‌افزارهاي شيميايي در جهان پس از بمباران هسته‌اي هيروشيما است.
در حالي که شمار قابل توجهي از مردم سردشت از پيامد‌هاي اين جنايت آشکار رنج مي‌برند و سند‌هاي کاملا آشکار و قابل اتکايي از نقش بيش از 400 شرکت توليدکننده مواد شيميايي براي رژيم بعث عراق وجود دارند، مجامع جهاني همچنان بي‌توجه به اين جنايت، از محکوم کردن آن و تامين عدالت براي قربانيان و بازماندگان اجتناب مي‌کنند.سردشت، يکي از نماد‌هاي استاندارد‌هاي دوگانه بي‌شمار غرب در موضوع حقوق بشر است؛ جامعه بين‌المللي تحت نفوذ کشور‌هاي غربي که آرز‌وهاي خام ضدايراني خود را به جنايت‌کاري صدام گره زده بودند، پس از ناکامي او در جنگ عليه ايران با وجود حمايت تسليحاتي و اطلاعاتي، اقدام به مجهز کردن صدام به تسليحات شيميايي کردند.همين مدعيان غربي حقوق بشر در ادامه از طريق اعمال تحريم‌هاي گسترده بار ديگر حقوق مجروحان و بازماندگان بمباران شيميايي سردشت را نقض کردند.
سهم غرب در جنايت سردشت محدود به روز بمباران شيميايي اين شهر و فروش تسليحات شيميايي به رژيم بعث نيست؛ سهم اين جنايت تا به امروز بر شانه کشور‌هاي غربي مدعي حقوق بشر قرار دارد.
فاجعه بمباران شيميايي سردشت نماد مظلوميت و مقاومت مردم است
استاندار آذربايجان غربي نيز با صدور پيامي به مناسب فاجعه بمباران شيميايي سردشت گفت: فاجعه بمباران شيميايي سردشت، نه صرفاً حادثه‌اي در حاشيه جنگ، بلکه نمادي از مظلوميت مردمي صبور و مقاوم است.
رضا رحماني در اين پيام آورده است، هفتم تيرماه، سالروز فاجعه‌اي تلخ و جان‌سوز در حافظه تاريخي ملت بزرگ ايران است؛ روزي که شهر مظلوم سردشت در سال 1366 آماج بمباران شيميايي رژيم بعث عراق قرار گرفت و صدها تن از مردم بي‌دفاع اين خطه شهيد و مجروح شدند.
استاندار آذربايجان غربي در اين پيام اضافه کرده است، جنايتي آشکار که در برابر چشمان بسته مجامع بين‌المللي، نه‌تنها روح انسانيت را جريحه‌دار ساخت، بلکه به يکي از مصاديق بارز نقض حقوق بشر و قوانين بين‌المللي مبدل شد.
اين پيام مي‌افزايد، فاجعه بمباران شيميايي سردشت، نه صرفاً حادثه‌اي در حاشيه جنگ، بلکه نمادي از مظلوميت مردمي صبور و مقاوم است که در عين تحمل رنج‌هاي فراوان، هرگز از اصول انساني، وطن‌دوستي و عزت‌طلبي خود عقب ننشستند.
رحماني ادامه داده است، امروز در سالروز آن فاجعه دردناک، ضمن گرامي‌داشت ياد و خاطره شهداي مظلوم سردشت و اداي احترام به جانبازان سرافراز اين حادثه، بار ديگر ضمن محکوم کردن سکوت جامع بين‌المللي در برابر اين جنايت شرم‌آور، بر لزوم پيگيري حقوقي بين‌المللي اين جنايت، مسئوليت‌پذيري نهادهاي بين‌المللي و نيز استمرار حمايت‌هاي مادي، درماني و معنوي از بازماندگان اين فاجعه تأکيد مي‌کنيم.استاندار آذربايجان غربي در ادامه اين پيام تاکيد کرده است، بي‌ترديد پاسداشت حماسه ايستادگي مردم سردشت، وظيفه‌اي تاريخي و وجداني است و نام آنان تا ابد در حافظه ملي اين سرزمين، به‌عنوان نشانه‌اي از ايثار، استقامت و مظلوميت جاودانه خواهد ماند.
پس از 38 سال بمباران سردشت همچنان خواستار روشن شدن حقيقت هستيم
سخنگوي دستگاه ديپلماسي به مناسبت سالگرد بمباران شيميايي سردشت نوشت: ايرانيان همچنان خواستار روشن شدن حقيقت و اجراي عدالت درباره کساني هستند که رژيم صدام را به سلاح شيميايي مجهز کردند.سخنگوي وزارت خارجه ايران در سالروز حمله شيميايي رژيم صدام به سردشت گفت: آلمان بايد مسئوليت قانوني و اخلاقي خود را با افشاي حقيقت درباره نقشش در برنامه سلاح‌هاي شيميايي عراق بپذيرد.
»اسماعيل بقائي« سخنگوي وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي ايران در سي‌وهشتمين سالگرد حمله شيميايي صدام به ‎سردشت در شمال غربي ايران، نوشت: اين نخستين‌بار نبود که ديکتاتور عراق از ‎سلاح شيميايي در جنگ تجاوزکارانه خود عليه ايران استفاده مي‌کرد. در طول هشت سال جنگ تحميلي، ارتش صدام بارها با استفاده از گازهاي شيميايي به سربازان و غيرنظاميان ايراني حمله کرد و بدون اينکه از سوي جامعه جهاني مورد بازخواست و مجازات قرار گيرد. بقائي در مطلبي در شبکه اجتماعي ايکس تاکيد کرد که »38 سال پس از آن جنابت، ايرانيان همچنان خواستار روشن شدن حقيقت و اجراي عدالت درباره کساني هستند که رژيم صدام را به سلاح شيميايي مجهز کردند«.
او با اشاره به اين موضوع که »آلمان، بريتانيا، آمريکا و هلند هر يک به نحوي در توسعه برنامه سلاح شيميايي عراق نقش داشتند«، نوشت: نقش شرکت‌هاي آلماني در برنامه تسليحات کشتار جمعي عراق بسيار قابل‌توجه بوده و دولت ‎آلمان به‌طور فعال از اين موضوع آگاهي داشته است. سخنگوي دستگاه ديپلماسي ايران تاکيد کرد: آلمان بايد مسئوليت قانوني و اخلاقي خود را با افشاي حقيقت درباره نقشش در برنامه سلاح‌هاي شيميايي عراق بپذيرد. بقائي در پايان نوشت: مطالبه ايرانيان براي حقيقت و عدالت، کمرنگ نخواهد شد، چرا که ‎جنايات جنگي و ‎جنايت عليه بشريت مشمول مرور زمان نمي‌شوند.
جنايت انساني در سردشت سند مظلوميت ملت ايران است
فرماندار سردشت با گراميداشت سالروز بمباران شيميايي سردشت در هفتم تير 1366 اين جنايت را سند مظلوميت ملت ايران و نشانه‌اي از چهره واقعي مدعيان دروغين حقوق بشر دانست.
ريباز ميرزايي در گفت و گوي رسانه‌اي افزود: فاجعه بزرگ انساني بمباران شيميايي سردشت، يکي از سياه‌ترين نقاط تاريخ معاصر و سندي آشکار از توحش غرب و مدعيان دروغين حقوق بشر است. اين جنايت، گوياترين نشانه از »حقوق بشر آمريکايي« و مظلوميت نظام جمهوري اسلامي ايران و ملت سرافراز آن است.
وي تصريح کرد: سکوت جامعه جهاني و نهادهاي بين‌المللي در قبال اين جنايت، اشتباهي بزرگ و فراموش‌ناشدني است که وابستگي آنها به نظام سلطه و پيروي از سياست‌هاي استکباري را آشکار مي‌سازد.فرماندار سردشت از برگزاري ويژه‌برنامه‌هاي گراميداشت با حضور مهمانان داخلي و خارجي، غبارروبي مزار شهدا و ديدار با خانواده‌هاي آنان در روز هفتم تير خبر داد، گفت: اين برنامه در سردشت برگزار شد..
ميرزايي بر بر ضرورت تبيين حقايق انقلاب و مقابله با جنگ روايت‌هاي دشمن تأکيد کرد و گفت: جهاد تبيين، اولين بار توسط رهبر انقلاب مطرح شد و امروز همه رسانه‌هاي جهاني از اين ابزار براي پيشبرد اهداف استراتژيک خود استفاده مي‌کنند.فرماندار سردشت با يادآوري جنايات صدام در بمباران شيميايي سردشت تصريح کرد: ما بايد اين جنايت را در هفتم تير به جهانيان نشان دهيم؛ اين همان جهاد تبيين است. ايران هرگز آغازگر جنگ نبوده، اما غربي‌ها تلاش مي‌کنند ايران را به عنوان طرفدار جنگ معرفي کنند.
وي خاطرنشان کرد: دشمنان با بمباران بيمارستان‌ها و کشتار غيرنظاميان، سعي در تحريف واقعيت‌ها دارند. وظيفه ما افشاي اين جنايات از طريق جهاد تبيين است.
اين نخستين‌بار نبود که ديکتاتور عراق از سلاح شيميايي در جنگ تجاوزکارانه خود عليه ايران استفاده مي‌کرد. در طول هشت سال جنگ تحميلي، ارتش صدام بارها با استفاده از گازهاي شيميايي به سربازان و غيرنظاميان ايراني حمله کرد و بدون اينکه از سوي جامعه جهاني مورد بازخواست و مجازات قرار گيرد.
38 سال پس از آن جنابت، ايرانيان همچنان خواستار روشن شدن حقيقت و اجراي عدالت درباره کساني هستند که رژيم صدام را به سلاح شيميايي مجهز کردند. آلمان، بريتانيا، آمريکا و هلند هر يک به نحوي در توسعه برنامه سلاح شيميايي عراق نقش داشتند.ن
قش شرکت‌هاي آلماني در برنامه تسليحات کشتار جمعي عراق بسيار قابل‌توجه بوده و دولت آلمان به‌طور فعال از اين موضوع آگاهي داشته است. آلمان بايد مسئوليت قانوني و اخلاقي خود را با افشاي حقيقت درباره نقشش در برنامه سلاح‌هاي شيميايي عراق بپذيرد.سردشت نخستين شهر قرباني سلاح شيميايي در جهان که سرفه‌هايش هرروز خشک‌تر، سينه‌ها زخم‌تر و تاول‌ها بزرگ‌تر مي‌شود.
هفتم تيرماه، سالروز فاجعه‌اي تلخ و جان‌سوز در حافظه تاريخي ملت بزرگ ايران است؛ روزي که شهر مظلوم سردشت در سال 1366 آماج بمباران شيميايي رژيم بعث عراق قرار گرفت و صدها تن از مردم بي‌دفاع اين خطه شهيد و مجروح شدند. در اين جنايت جنگي 110 نفر از غيرنظاميان شهيد و8 هزار نفر هم جانباز شدند.
اگرچه بازماندگان جنايت در سردشت نتوانستند به دليل بي‌توجهي و غرض‌ورزي‌هاي غرب حقوق تضييع شده قربانيان اين جنايت را در محاکم و مجامع بين‌المللي زنده کنند، اما در نتيجه حمله‌هاي شيميايي به سردشت و حلبچه معاهده‌اي شکل گرفت که در نهايت به کنوانسيون بين‌المللي منع جنگ‌افزار‌هاي شيميايي منجر شد.
با اجرايي شدن اين کنوانسيون سازمان منع سلاح‌هاي شيميايي براي هدايت امور محوله و اجراي مقررات لازم بنيانگذاري شد که مقر آن در لاهه است.