قمه زني نماد فاحش عدم تاسي به اهل بيت
گزارش//
گروه گزارش:مسلمانان و شیعیان با فرارسیدن ایام محرم و عزاداری شهدای کربلا با سنت های مختلف در این ایام عزاداری میکنند که برخی درست و برخی خرافی وغلط بوده و به نوعی بدعت در دین هستند یکی از این سنتهای خرافی قمه زنی است که علاوه بر نمایش چهره خشن و منفی از دین اسلام و مسلمانان، به جان و بدن خود فرد نیز صدمه وارد میکند.
صمد عبدالهی کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث و رییس کانون مداحان و شاعران آیینی سلماس در خصوص تاریخچه قمه زنی گفت: در مورد منشا اصلی قمهزنی، اقوال مختلفی وجود دارد ، نویسنده کتاب رسانه شیعه می نویسد که آنچه که بیشتر از همه مستند و قابل اثبات است، این است که » تیغزنی و قمهزنی رسومی عاریتیاند که از جانب ترکهای آذربایجان. قزلباش های آناتولی به فارسها و اعراب منتقل شدهاند«، »مراسمهایی از قبیل قمهزنی، قبل از قرن نوزدهم در عراق مرسوم نبوده و به تدریج از اواخر این قرن در آن کشور رواج یافته است. بنابراین مراسم قمهزنی از خارج عراق به آن کشور وارد شده و ریشه عربی ندارد «.
در مورد تاریخچه شروع قمه زنی تردید وجود دارد که آیا در زمان صفویه به وجود آمده است یا اینکه بعد از صفویه ودر زمان قاجار وارد شده و رواج یافته است اما هرچه که هست هرگز به زمان اهل بیت نمی رسد.
عبدالهی در این خصوص افزود: سه نقل در مورد تاریخچه قمه زنی بیان شده است. نقل اول اشاره به زمان صفویه دارد؛ نقل دوم اشاره به زمان قاجاریه دارد و نقل سوم اشاره به شکل گیری در زمان صفویه و نظم گرفتن در زمان قاجار دارد.
لذا جهت تبیین بهتر تاریخچه قمه زنی به بررسی آن از زمان صفویه پرداخته می شود همچنین عبدالله مستوفی، تاریخ نگار دوره قاجار درباره فاضل دربندی می نویسد: » تیغ زدن روز عاشورا از کارهایی است که این آخوند در عزاداری وارد یا لا محاله آن را عمومی کرده و فعل حرام را موجب ثواب پنداشته است «.
رییس کانون مداحان و شاعران آیینی سلماس خاطرنشان کرد: در تاریخچه قمه زنی می توان به نقش پر رنگ انگلیس در ترویج آن اشاره نمود بخصوص بعد از وارد شدن قمه زنی در عزاداری_ها و زمانی که سه امپراطوری بزرگ شرقی؛ هند، ایران و عثمانی مسلمان بودند که بر تمام جهان متمدن شرقی در آن روز، حکومتهای مرفه و مقتدری پدید آورده بودند، اسپانیا و فرانسه و هلند و انگلیس به رهبری یهودیان و مسیحیان صلیبی، به فکر افتادند که مقاومت مسلمین را بشکنند. وی تصریح کرد: در کتاب» دست پنهان «آمده است : »انگلیسی ها، برای رسیدن به این هدف به چاره جویی پرداختند؛ از جمله در هند و ایران که هسته اصلی مقاومت را شیعیان تشکیل می دادند. از شیعیان هندوستان شروع کردند که از مرکز تشیع و مرجعیت نجف به دور بودند.
انگلیسی ها از جهل و سادگی شیعه و عشق زیاد آنان به امام حسین (علیه السلام) سوء استفاده کردند و قمه و شمشیرزنی بر پیشانی را جعل کرده و به آنان آموختند.
کوبیدن شمشیر بر سرو پیشانی در سوگ سیدالشهدا (علیه السلام) در روز عاشورا، توسط استعمار انگلیس، از هند به ایران و عراق رخنه نمود. سفیر انگلیس در بغداد بعد از جنگ دوم جهانی مقدار زیادی قمه و پارچهای سفید برای استفاده در مراسم قمه زنی اهدا نمود«.
در واقع غرض انگلیس از کمک به رشد این مراسم زشت، به دست آورن دلیلی معقول برای استعمارش بود بطوریکه می خواست ثابت کند که مردمان مستعمره هند و کشورهای اسلامی دیگر که به آن صورت وحشیانه در خیابان ها ظاهر می_شوند، احتیاج به ولی و قیمی دارند که آنان را از جهل و توحش موجود برهاند در نتیجه، عکس و تصاویر دسته های عزاداری که در روز عاشورا به زنجیر به پشت خود نواخته و با شمشیر و قمه بر سر خود می کوفتند و خون های جاری شده در نتیجه ی این جریانات، در روزنامه های بریتانیا و اروپا به چاپ می رسید؛ و سیاستمداران استعمارگر در نتیجه این تصویرها، استعمار این کشورها را به عنوان ضرورتی انسانی اعلام می_کردند که می تواند مردم آن کشورها را از جهل و توحش رهانیده و به جاده ی تمدن و تقدم رهنمون سازد.
عبدالهی بیان کرد: عزاداری اگر به نحو متعارف خود باشد اثری که از آن انتظار می_رود بر جای خواهد گذاشت ، ولی اگر به گونه_های غیر متعارف همچون قمه زنی انجام شود نه تنها اثر وضعی خود را از دست خواهد داد بلکه ممکن است نتایج بد و سویی بر جای گذارد و به همین جهت بوده که اسلام اجازه نداده است که انسان هر روشی را جهت تحقق عمل خود انتخاب کند.
وی اذعان کرد: متأسفانه این روشهای نادرست چنان اهمیتی پیدا کرده اند که این فکر را بوجود آورده اند که میان اینها و بقاء و استمرار دین یا علاقه مردم به اهل بیت رابطه است بطوری که اگر کسی از جنبه های منفی این روشها سخن گوید ، گویا دعوت به کفر و خروج از دین کرده است و حتی کار بجایی رسیده است که بعضی می ترسند که آنهایی که این روشها را انکــار می کنند از جانب اهل بیت گرفتار بلایی شوند یا ضربتی از آسمان بر سر آنها فرود آید زیرا در مقام دشمنی با ائمه قرار گرفته اند.
به گزارش آرازآذربایجان به نقل ازایسنا ، این مداح اهل بیت عصمت و طهارت در خصوص آسیبهای قمه زنی گفت: قمه زنی که بعنوان یکی از مهمترین آسیبهای شکلی می باشد ، خطرات جدی و آسیب های مبرهنی به عزاداری وارد می نماید که مهمترین آن وهن نسبت به مذهب است و تا کنون در شبکه های تلویزیونی و رسانه های ضد اسلامی در جهان، با استناد به صحنه های قمه زنی که در برخی دیگر از کشورهای اسلامی نظیر پاکستان و عراق هم معمول است، تولیدات زیادی را بر علیه اسلام و مسلمین تهیه کردهاند که در آنها چهرهای خشن و زشت از اسلام معرفی شده است.
در انتهای لازم به ذکر است که بر خلاف آنچه تصور میگردد حرمت قمه زنی در سالهای اخیر و بعد از فتوای آیه الله خامنه ای مطرح گردیده است، باید گفت فقهاء و علمای بزرگی قبل ایشان و حتی قبل از انقلاب وجود داشته اند که حکم بر حرمت قمه زنی نموده اند ، که از این میان میتوان از فقهاء بزرگی همچون سید محمد حسن شیرازی مشهور به میرزای شیرازی (۱۲۳۰-۱۳۱۲ق)، شیخ عبدالکریم حائری یزدی(مؤسس حوزه علمیه قم)(۱۲۶۷- ۱۳۵۵ق)، سیدابوالحسناصفهانی (۱۲۸۴-۱۳۶۵ق)، سید محسن امین عاملی (۱۲۸۴- ۱۳۱۸ق) ، سید محسن حکیم (متوفی ۱۳۴۸ش)، محمد جواد مغنیه (۱۳۲۲ – ۱۴۰۰ق)، عبدالکریم جزائری (۱۲۸۹- ۱۳۴۲ق) ، محمد باقر بیرجندی(۱۲۷۶- ۱۳۵۲ق)، سید محمد مهدی قزوینی (متوفی ۱۳۵۸ق) ، هبةالدین حسینی شهرستانی(۱۳۰۱-۱۳۸۶ق) ، ش جعفر بدیری (متوفی ۱۳۶۹ ق)، محسن شراره (متوفی۱۳۶۵ ق)، محمد خالصی(متوفی ۱۳۸۳ ق)، علی قمی (متوفی ۱۳۷۱ ق)، غلامحسین تبریزى(۱۲۶۰- ۱۳۵۹ش)، امام خمینی، شهید مطهری و سید محمد باقر صدر نام برد.
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۱۵ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۶:۱۵ ق.ظ
