کودکانی که در خیابان با شرم کاسه‌ی گدایی به دست دارند
گروه اجتماعی: کودک انسانی است که سرد و گرم روزگار نچشیده و بی تجربه است، اما بعضی از این کودکان سرد و گرم نچشیده در واقع کودکان شاغل در خیابان هستند که برای کسب درآمد برای خانواده در خیابان کار می‌کنند. میزان ارتباط این کودکان با خانواده متفاوت است و ممکن است این ارتباط روزانه باشد. اما به هر حال احساس تعلق به خانواده در این کودکان وجود دارد.
کودکانی که بازی‌های کودکانه‌ی خود در لابه لای ایام هستی را به کار فروخته‌اند؛ دست فروش‌هایی که چند سال بیشتر ندارند.
شاگرد مغازه‌هایی که به جای کلاس درس در مغازه‌های مکانیکی و صافکاری سراپا چرب و روغنی و رنگی هستند؛ کارگرانی که به جای گچ و خاک تخته سیاه گچ و خاک بنایی چشم هاشان را می‌سوزاند.
کودکانی که در خیابان با شرم کاسه‌ی گدایی به دست دارند یا مشغول جمع آوری زباله هستند.
البته در سایر نقاط جهان کودکان کار به اعمالی چون تن فروشی و روسپی گری؛ فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی دست می‌زنند که خوشبختانه در شهرستان بوکان و در سایه‌ی نظام جمهوری اسلامی ایران این اعمال بسیار کمتر یا اصلا مشاهده نشده است؛
در طیف دیگر کودکانی قرار گرفته‌اند که از آنان برای قاچاق مواد مخدر استفاده می‌شود که به دلایلی چون عدم شک به کودکان؛ مجازات‌های سبک‌تر؛ ایجاد رعب برای کودکان که اگر سخن بگویی با تو فلان کار می‌کنیم و… از آنان استفاده می‌شود که در منطقه‌ی ما این عمل دیده نمی‌شود یا برای ما پوشیده است.
کار کودکان در جهان امروزی به شدت افزایش یافته است به راستی چرا چنین است؟در شهرهای مختلف استان بی گمان کودکان کار را به راحتی می‌توان در معابر و مغازه‌های سطح شهر مشاهده کرد اما چرا به راستی آنان کودکان که می‌بایست همراه دوستان خود در شادی‌های راه مدرسه شرکت کنند حال چرب و روغنی با نگاه معصوم خود به دوستان برگشته از مدرسه خودنگاه می‌کنند؟بی گمان کار جوهر انسان است و کار کردن عار نیست اما چنین کودکان و نوجوانانی که می‌توانند آینده شهر و مملکت خود را بسازند چرا باید دور از شادی‌های کودکانه خود به کار مشغول باشند؟ در ریشه یابی این مهم باید به مسائل انسانی ناشی از عوامل متعددی است که هر یک به درجاتی در ایجاد و تداوم آن‌ها تاثیر اشاره کرد. بررسی‌های به عمل آمده در مورد کودکان نشان می‌دهد که در میان دلایل متعددی که منجر به کار می‌شود. عوامل اقتصادی نقش موثری دارند. کودک زمانی مجبور به کار می‌شود که خانواده‌اش به علت فقر از فراهم ساختن حداقل امکانات زندگی ناتوان باشد؛ و در نتیجه از کودکان به عنوان منبع درآمد استفاده می‌شود. در واقع کودکان و کار آنان، وسیله‌ای برای جبران فقر و ناتوانی والدین و خانواده است. به همین دلیل علت فقرزدایی یکی از اهداف مهم سازمان‌های بین‌المللی کودکان از جمله یونیسف است. که با تاکید بر آن و ارائه راه کارهای مناسب دولت‌ها را به اجرای برنامه موثر برای کاهش فقر موظف می‌سازند زیرا فقر زدایی در هر کشوری باید در بالاترین سطح برنامه ریزی‌ها و اقدامات عملی صورت گیرد که اصولا برعهده دولت‌ها و سازمان‌های تصمیم گیرنده در سطح کلان است. در کشور ما نیز مهم‌ترین عاملی که کودکان را بکار وا می‌دارد. فقر است و به همین علت برنامه ریزی برای کاهش کار کودکان بخشی از برنامه فقرزدایی است. که با ایجاد رفاه عمومی، اشتغال زایی، بهبود وضعیت اقتصادی، بهره‌مندی از تامین اجتماعی و سایر حقوق مدنی صورت می‌گیرد که از وظایف اصلی دولت است. امیدواریم مسئولان شهرستانی در سالی که از سوی رهبر فرزانه انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه‌ای به عنوان سال اقتصاد و فرهنگ با عزمی ملی و مدیریت جهادی نام گزاری شده است با تمام توان جهت این مشکل همت گمارند.
به گزارش کانی پرس؛ البته کار در دوران فراغت از تحصیل و کار در کنار خانواده چون کشاورزی و دامداری جزء فعالیت کودکان کار محسوب نمی‌شود.
نوشته شده توسط admin در دوشنبه, ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۵:۰۲ ق.ظ
