چالش های صادرات چوب صنعتی آذربایجان غربی
مهدی قلی پور
گروه اقتصادی : ارتقای کیفیت کالا، تنوع تولید با دیدگاه صادرات محور جهت سرپا نگه داشتن واحدهای تولیدی چوب صنعتی در قالب یک برند شناخته شده برای واحدهای تولیدی ضروری است.
مطالعه و رتبه بندی چالش های فراروی صنایع تولیدی چوب استان آذربایجان غربی موجب ایجاد دید درستی از مشکلات برای سیاستگذاران و سرمایه گذاران این صنعت ارزشمند می شود.
در خصوص چالش های موجود در صنایع چوب استان باید گفت که کمبود ماده اولیه، فقدان برنامه بلندمدت جامع و کاربردی، وجود فاصله زیاد بین دانشگاه و مراکز صنعتی و فرسودگی ماشین‌آلات تولیدی به عنوان مهمترین چالش‌ها شناسایی شده است. با بررسی چالش‌های اصلی می توان پیشنهادهایی به مسئولان ذیربط ارائه کرد تا با ارائه راهکارهای مناسب ضمن کمک به اقتصاد استان، موجبات رشد و بالندگی صنایع چوب و کاغذ کشور را فراهم آورد.سیاست های جدید اتخاذ شده توسط دولت روسیه در زمینه تولید و مصرف چوب یکی از چالش های مهم در سال های آینده برای تأمین چوب است و با شکل گیری زراعت چوب در استان وجود دانش فنی این طرح نزد کشاورزان و ارزش افزوده خوب نسبت به سایر فعالیت ها بر همگان ثابت شده است.بها دادن به این طرح به معنای نابود کردن سایر فعالیت های کشاورزی و تبدیل مزارع به زراعت صنوبر نیست بلکه استفاده کردن از زمین های کم مصرف یا بی مصرف در سطح استان برای توسعه صنعت چوب است.
زراعت چوب می تواند موجب نجات جنگل ها، صنعت و ایجاد ارزش افزوده برای مردم و به خصوص کشاورزان زحمت کش استان آذربایجان غربی شود. این در حالی است که ارتقای کیفیت کالا، تنوع تولید با دیدگاه صادرات محور جهت سرپا نگه داشتن واحدهای تولیدی در قالب یک برند شناخته شده برای واحدهای تولیدی چوب صنعتی استان ضروری است.
به منظور ساماندهی واحدهای تولیدی و رونق بخشیدن به این واحدها در قالب هر رشته فعالیت نشست های تخصصی با مدیران واحدهای صنعتی مرتبط و دستگاه های اجرایی ذیربط برگزار می شود.
تولید درب های ضد سرقت و درب های آپارتمانی به عنوان یک برند شناخته شده و شهرستان سلماس را به قطب تولیدی درب های صنعتی در استان تبدیل نموده است و با تشکیل انجمن تولیدکنندگان درب های صنعتی و ساماندهی این واحدها با ایجاد زنجیره های تولید MDF و یراق آلات مورد نیاز همراه با استاندارد های لازم و با پیگیری اعطای تسهیلات بانکی و تسهیل سازی این امر تولیدات این بخش صادرات محور شده و همچنین در زمینه جذب سرمایه گذار خارجی نیز تمهیداتی اندیشیده شده که با ارتقاء کیفیت و تنوع تولید به عرضه این برند توفیق خواهیم یافت.این در شرایطی است که آذربایجان غربی با توجه به شرایط توپوگرافی و اقلیمی با ۱۲ رودخانه دائمی بعنوان دومین استان پر آب کشور از قدیم الایام یکی از مناطق و قطب های مهم صنوبر کاری از دیدگاه تولید چوب محسوب می شود، که علاوه بر صنایع ساختمانی، درب و پنجره سازی و صنعت جعبه سازی برای بسته بندی و حمل و نقل محصولات سر درختی، صنایع نئوپان سازی، کاغذ سازی ، روکش سازی و… بکار برده می شود.
ولی متاسفانه باید گفت با این وجود واحدهای فرآوری حتی کبریت سازی و کاغذ سازی نیز در استان وجود نداشته و چوب تولیدی همانند مواد معدنی برای فرآوری با تحمل هزینه های گزاف به سایر استانها صادر می شود، موضوعی که مسئولان برای حفظ ارزش افزوده ناشی از فرآوری و ایجاد اشتغال پایدار در منطقه ناگزیر از توجه به آن هستند.
این در حالی است که کارشناسان اقتصادی بومی کردن دانش تولید نهال و زراعت چوب را یکی از شاخصهای اصلی زراعت چوب و تولید نهال در استان به عنوان قطب مهم تولید در کشور می دانند و معتقدند که سالانه بیش از ۲۰ میلیون عدد جعبه در سطح استان مورد مصرف می شود که در کارگاه های چوب بری و واحد های کوچک روستائی تولید و مورد مصرف محصولات سر درختی از جمله سیب و زردآلو قرار می گیرد.
در این راستا برای ترویج زراعت این درخت همه ساله بیش از ۴۰۰ هزار اصله نهال اصلاح شده از کلنهای اصلاح شده ترکیه را در نهالستانهای باراندوز ارومیه، دارلک مهاباد و نهالستان پیرانشهر تولید و به صورت رایگان و یارانه دار بین متقاضیان توزیع می شود.کارشناسان اقتصادی در عین حال بر این باورند که تامین نیاز های چوبی کشور با توجه به روند رو به تزاید مصرف آن، ایجاد فرصتهای شغلی جدید، ایجاد انگیزه لازم برای مشارکتهای مردمی در امر تولید، گسترش فعالیت صنایع تبدیلی چوب و تقویت ظریفت کارخانجات مرتبط، ارتقای سطح معیشت و در آمد زارعان و کمک به امر دستیابی به حفاظت و صیانت از جنگلهای طبیعی کشور از طریق جبران نیاز های چوبی کشور را از دیگر مزایای زراعت چوب در استان است.از سوی دیگر، وجود بازار مصرف مناسب و رو به گسترش چوب، تامین نهال ارقام اصلاح شده از طرف بخش دولتی برای کشتکاران، ارائه خدمات فنی در مراحل کاشت، داشت و برداشت، ارائه تسهیلات کم بهره به کشتکاران و تشویق کشتکاران به فروش تولیدات چوب خود به صاحبان صنایع با قیمت مناسب سیاست های دولت در زمینه زراعت چوب است.
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۵:۲۳ ق.ظ
