سجاد بهزادی
گروه جامعه:کووید ۱۹ تلنگری جدی شد برای هزار راه نرفته جهان سرمایه داری در غرب و توسعه نیافته ها در شرق. درس های زیادی باید به کرونا پس می دادیم تا گلویمان را اینقدر نفشارد. دولت ها و ملت ها با هم پای درس کرونا نشستند و یکی از بزرگ ترین چالش های قرن را در پیش روی خود دارند.
یکم: چالش دولت ها
جدی ترین چالش کرونا در پای درس دولت ها، یک سئوال سخت است.چرا در حوزه های سلامت و درمان به قدر کافی هزینه نشد ه است و دهها برابر آن برای جنگ وساخت سلاح هایتان هزینه شده است؟ فکر می کنید چقدر هزینه های مادی و انسانی صرف شده است تا اکنون تنها با یک جنگ سایبری ویا یک پهباد و با کنترل هزاران کیلومتر دورتر، یک سرزمینی با تمام آدم هایش و یا یک نقطه حساس و استراتژیک با همه تجهیزاتش ناگهان با خاک یکسان می شود؟ملت ها نیزدر بسیاری از جوامع، این جنگ شگفت انگیز دولت ها را با چشم مستقیم می بینند و خود قربانی قدرت خواهی های آنها می شوند. این پیشرفت شگفت انگیزتان برای این برهه از تاریخ، مبارک قدرت تان ؛ ولی اکنون موسم قدرت نمایی با آن سلاح ها نیست.در حالی که ملت ها در جنگ با کرونا بیشتر از یک جنگ واقعی نظامی ، یکی پس از دیگری تلف می شوند، کدامین ابزارهای جنگی فوق مدرن تان برای نجات ملت هایتان، اکنون به درتان می آید؟پرسش وچالش جدی کرونا با دولت ها اینست که اگر خود را در جنگ های نظامی و سایبری اینقدرمجهز کرده اید اکنون در جنگ با یک مولکول ویروس، چقدر نظام سلامت ودرمان خود را آماده می بینید؟
دوم: چالش ملت ها
اما جنگ با کرونا برای ملت ها نیز چالش مهم دیگری ایجاد کرده است که به باور نویسنده کم تر از چالش دولت ها نیست.کرونا “فرهنگ” ملت ها را به چالش برده است.”فرهنگ قرنطینه گی” یکی از جالب ترین پدیده های عصرکروناست.”فرهنگ رعایت کردن فاصله اجتماعی” و “خود مراقبتی” و .. پیامدهای کرونا برای ملت ها بوده است.ما می دانیم “فرهنگ” مقوله ای نیست که الزاما با دولت ها پدید آید.
فرهنگ در جامعه تولید شده و نیز در طول زمان بازتولید میشود.به گفته “بوردیو” فرهنگ با بازتولید کردن خود،به حفظ ساختار سلطه نیزکمک می کند و آرام آرام بر جامعه مسلط می شود.فرهنگ مسلط یافته یک ملت، به سادگی در زمان بحران ها ؛مانند بحران فعلی کرونا ، کم رنگ نمی شود و رازآلودگی خود را حفظ می کند.از طرفی بلوغ فرهنگ ملت ها نیزالزاما به کارکرد دولت ها وابسته نیست.درست است که بدون حمایت دولت ها،ملت ها نمی توانند خود را با برخی فرهنگ ها مانند فرهنگ ” قرنطینه گی” عصر کرونا هماهنگ کنند و در گرسنگی و تامین نیازهای اولیه درمانده می شوند ؛اما فرهنگ دورهمی ،جشن وماتم گرفتن های برخی ملت های شرقی در این شرایط کرونایی ویا غارت اموال عمومی و خالی کردن فروشگاه های مواد غذایی و غیر غذایی در جوامع غربی و آمریکا را می توان گفت تقریبا هیچ ارتباطی به عملکرد دولت ها ندارد.چالش مهم برای ملت ها اینست که با کدام فرهنگ می خواهند به کاهش مرگ ومیرها و شیوع ویروس کرونا در کشورها کمک کنند.ملت ها چقدر در مقابل مرگ انسان هایی که به خاطر بی توجهی آنها به بهداشت فردی و خودمراقبتی درجامعه ، جان خود را از دست داده_اند؛ خود را مسئول می دانند؟
اکنون همه ما نظاره گر جنازه های کرونایی هستیم و امروز که این یادداشت را می نویسم بیش از نیم میلیون نفر در جهان بر اثر مبتلا به این ویروس جان خود را از دست داده اند. وقتی جهان به “پساکرونا” رسید فرهنگ ملت ها با پژوهش های آماری دقیق محک خواهد خورد.
به گزارش آراز آذربایجان به نقل از عصر ایران،آیا ما ملت های چموش جبر زمانه خود هستیم و فروکاستن فرد فرد ما به ماشین های سود وزیان امری درست است؛ یا اینکه ما با فرهنگ واندیشه خود در چالش با کووید ۱۹ پیروز خواهیم شد.