همچنان “استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی”
دکتر هوشنگ عطاپور
گروه سیاسی: در ایام الله »دهه‌ی فجر« به سر می‌بریم. دهه‌ای از تاریخ معاصر ایران که تا ابد یادآور «حماسه‌ی انقلاب شکوهمند انقلاب اسلامی» به رهبری امام خمینی (ره) و پایداری و ایستادگی مردم آزادی خواه ایران خواهد بود.
شاید یکی از اصیل‌ترین خصلت‌های این مردم نجیب و آگاه، روحیه‌ی آزادی خواهی و استقلال جویی باشد! حداقل در تاریخ معاصر خاورمیانه، در طی این ۲۰۰ سال دو انقلاب اسطوره‌ای را این مردم معماری کرده‌اند و سمت و سوی هر دو انقلاب نیز، »آزادی از قید و بند نظام‌های دیکتاتوری و تمامیت خواه« بوده است. اما مردم ایران در انقلاب اسلامی برخلاف انقلاب مشروطیت، جهت گیری شفاف‌تر، مشخص‌تر، اصیل‌تر و بومی‌تری را انتخاب نمودند. آنان در این قیام تاریخی رهبری روحانی عالی‌قدری را پذیرفتند که در شهامت، عدالت خواهی، استقامت و ایستادگی نظیر نداشت.
در عین حال شعار مشخصی را که جهت گیری انقلاب را در داخل و خارج بسیار ساده، بی تکلف و دقیق منعکس می‌کرد؛ انتخاب نمودند: »استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی«. استقلال یعنی آزادی از نفوذ و سلطه‌ی غرب و شرق و حاکمیت اراده ملی بر سرنوشت جامعه آزادی یعنی آزادی از قید و بند اسارت استبداد داخلی و پایه ریزی زندگی اجتماعی–سیاسی مبتنی بر حقوق اساسی تعریف شده در قانون اساسی؛ جمهوری اسلامی یعنی نظام سیاسی مبتنی بر آراء مردم و در بستری از مشروعیت دینی در همه‌ی عرصه‌های زندگی اجتماعی سیاسی و اقتصادی. بدون تردید همه‌ی ما به عنوان شهروندان این کشور بزرگ، به این جهت گیری درست، باور داریم. زیرا حاصل این انقلاب عظیم که ویژگی بارز آن مردمی بودن آن است؛ برقراری »نظام مردم سالاری دینی« است.
اکنون بعد از ۳۵ سال از عمر این انقلاب همه‌ی ما بازهم بر خود می‌بالیم که در سایه‌ی پیروزی این انقلاب عظیم مردمی، توانسته ایم به ۲۵۰۰ سال استبداد شاهی و سلطانیت نه بگوییم و به سمت استقرار نظام مردم سالاری و آن هم از نوع اسلامی حرکت کنیم. در این ۳۵ سال، وقوع حوادث داخلی و بین‌المللی در خاورمیانه به گونه‌ای بوده است که »ایران هراسی« و »اسلام هراسی«، ترجیع بند سیاست خارجی قدرت‌های بزرگ دنیا به ویژه آمریکای جهان خوار بوده است.با پیروزی انقلاب اسلامی و تاثیر عمیق آن بر تفکر و اندیشه‌ی مردم خاورمیانه و به ویژه مسلمانان دنیا و گسترش نفوذ معنوی بنیان گذار کبیر انقلاب در بین ملل دنیا، لرزه بر بنیان‌های پوشالین استکبار جهانی افتاد و از همان آغازین روزهای پیروزی این انقلاب، دسیسه چینی‌ها را شروع و با توسل به عوامل وابسته‌ی خود در داخل و خارج، تلاش نمودند مانع حرکت قطار انقلاب به سوی اهداف متعالی آن گردند.
در این جدال دامنه دار و مستمر، به هر وسیله‌ای متوسل شده‌اند تا نشان دهند انقلاب اسلامی و نظام مردم سالاری دینی ناکارآمد است تا از گسترش انقلابات آزادی‌خواهانه مبتنی بر شعور و بیداری اسلامی در کشورهای دیگر جلوگیری کنند. حتی با ترفندهایی چون »طالبان و القاعده سازی« نیز تلاش کرده‌اند چهره‌ای خشن از »اسلام رئوف« به افکار عمومی دنیا معرفی بکنند. جالب آن که با شکست طالبان و القاعده، اکنون گروه‌های تکفیری، سلفی و … را به عنوان نمایندگان اسلام ستیزه جو به دنیا معرفی می‌کنند تا با هر نوع حرکت آزادی‌خواهانه ی اسلامی مبارزه بکنند.
اکنون (بعد از شکست در جنگ تحمیلی) در مبازره با انقلاب اسلامی ایران نیز در تلاش هستند پروژه‌ی »ایران هراسی« و »شیعه هراسی« را با توسل به موضوع انرژی هسته‌ای و ساخت بمب اتمی از سوی ایران به پیش ببرند. ۳۵ سال ترفند و توطئه‌ی استکبار جهانی باید به ما آموخته باشد که ترس آن‌ها از ایران قدرتمندی است که به شکل دموکراتیک و مردم‌سالارانه دینی اداره می‌شود و به طور بالقوه می‌تواند الگوی مردم دنیا شود.
استکبار جهانی و جهان غرب همیشه از ایران مستقل و آزاد که با ارزش‌های دینی و اخلاق اسلامی اداره می‌شود، در هراس هستند و تمام هم و غم آن‌ها عبارت است از نشان دادن چهره‌ای ناکارآمد از نظام سیاسی کشور ما.
حال چه باید کرد: خوشبختانه مردم ما در طی سال‌های گوناگون نشان داده‌اند که جهت را به خوبی می‌شناسند و مشت استکبار جهانی در پیش آن‌ها گشوده است. در ۲۴ خرداد، مردم ما در حماسه‌ای ماندگار بر اعتدال و اصلاحات رای دادند. بر برنامه‌های رئیس جمهوری رای دادند که به دنبال تعامل سازنده با دنیا و استقرار اعتدال و اخلاق اسلامی، اجرای حقوق شهروندی و اصول قانون اساسی در داخل کشور است. »مؤلفه های تعیین کننده‌ی یک حکمرانی خوب« که در این ۸ سال به شدت تضعیف شده بودند.
درست است که مردم ما برای اقتصاد و نان و دلار انقلاب نکرده‌اند و هرگز هدف انقلابشان رفاه اقتصادی نبوده است، ولی به این نکته نیز اعتقاد و باور قلبی داشته و دارند که در سایه‌ی استقرار نظام مردم سالاری دینی و اجرای عدالت علوی با زیاده‌خواهی، رانت‌ها، فسادهای اقتصادی و خویشاوندسالاری ها مبارزه خواهد شد و در سایه مبارزه‌ی واقعی با مفسدین و زیاده‌خواهان زالوصفت، مشکلات اقتصادی آن‌ها حل خواهد شد (به طوری که بسیاری از فسادهای مالی و اداری همچون رشوه خواری در ادارات به شدت کم و حتی ناچیز شده است و تکریم ارباب رجوع در سازمان‌های دولتی یک اصل پذیرفته شده است).
مردم ما در اوج انقلاب می‌دانستند که، در کشوری با ثروت فراوان و منابع سرشار خدادادی زندگی می‌کنند که اگر دست مستشاران، هزار فامیل‌ها و بیگانگان از گلوگاه‌های اقتصادی قطع شود و مملکت با تدبیر اداره گردد؛ تمام مشکلات اقتصادی‌شان حل خواهد شد. بلی درست است هرگز هدف انقلاب ما اقتصادی نبوده است؛ چون در سایه اداره‌ی درست، علمی و اخلاقی جامعه در کشوری همچون ایران باید فقر ریشه کن شود و انشالله ریشه کن خواهد شد.
اکنون دولتی روی کار آمده است که خوشبختانه رئیس آن خود از طیف روحانیون است و این نشان می‌دهد مردم ما همچنان به توانایی و کارآمدی روحانیون باور دارند و این دولت در تلاش است »تدبیر« را در اداره‌ی امور کشور به کار بگیرد.
به قول لسان‌الغیب حافظ شیرازی: »… کار ملک است آن که تدبیر و تامل بایدش« امروز برای اداره‌ی کشور هم در حوزه‌ی داخلی و هم حوزه‌ی خارجی به تفکر معتدل، خلاق، مبتکرانه و مدبرانه‌ای نیاز است تا از این دام‌های خطرناکی که دشمنان انقلاب اسلامی گسترده‌اند به سلامت گذر کنیم تا راه توسعه‌ی کشور به سوی اهداف چشم انداز باز شود.
من فکر می‌کنم حالا زمان آن فرا رسیده است که جاه طلبان به خود آیند. انتقاد بکنند ولی نفی نکنند. انتقاد دلسوزانه لازم است ولی نفی و حذف رقیب در عرصه‌ی بازی‌های سیاسی آن هم در نظام مردم سالار دینی جایگاهی ندارند. به عنوان یک شهروند، توصیه‌ام به این مخالفین دولت تدبیر و امید، این شعار است که: »همچنان استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی«.
نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۲۰ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۶:۳۰ ق.ظ
