نمایش‌های بومی را فراموش کرده‌ایم
گروه فرهنگی: با وجود داشتن خرده‌فرهنگ‌های فراوان که در آن آیین‌های بومی به وفور وجود دارد، فرهنگ ملی خود را فراموش کرده و اسیر تقلید از نمایشنامه‌های غربی شده‌ایم. کوروش زارعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری، در گفت‌وگو با ایکنا پیرامون هنر بومی و ملی در کشورمان بیان کرد: متاسفانه تئاتر فولکلور و بومی ما در شرایط فعلی جایگاه مطلوبی ندارد، درصورتی‌که در خرده فرهنگ‌هایی که در کشورمان وجود دارد نمایش‌ها و موسیقی‌هایی وجود دارد که سرشار از زیبایی خیره‌کننده است، ولی به دلیل اینکه هنرمندان شهرستانی به آنچه در تهران می‌گذرد چشم دوخته‌اند نسبت به داشته‌های خود مغفول شده‌اند.
وی افزود: این مسئله را در آنچه که در تئاتر فجر رخ می‌دهد به خوبی می‌توان مشاهده کرد، چراکه تئاتری که در اقلیم‌های مختلف ایران اجرا می‌شود باید ویژگی خود را داشته باشد نه اینکه همگی شبیه نمایش‌هایی باشند که در تهران اجرا می‌شود. کم‌توجهی به آموزه‌های بومی در هنر نمایش هم ربطی به نیاز تماشاگر ندارد، چون مردم تشنه کارهایی هستند که در آنها فرهنگ اقوام مختلف مد نظر قرار گرفته است.
زارعی متذکر شد: نمی‌خواهم منکر نمایشنامه‌های خوب خارجی نظیر آثار شکسپیر شوم اما چنین آثاری برای ما نیست و تنها به شرطی می‌توان از کارهای خارجی استفاده مطلوب را برد که از آنها اقتباس شود. یعنی قصه تبدیل به کاری ایرانی شود. نکته بعد به نوعی جایزه دادن در جشنواره‌ها مربوط می‌شود. وقتی ما فقط به یکسری کار خاص جایزه می‌دهیم در حقیقت هنرمندان را تشویق کرده‌ایم برای رسیدن به موفقیت کارهای خاص را انجام دهند.
این کارگردان و بازیگر تئاتر در پاسخ به این سوال که در نمایش بومی کشورمان تا چه حد مفاهیم دینی پررنگ است؟ گفت: کشور ما سرشار از آیین‌های مختلف است. جالب است بدانید تمام این آیین‌ها نیز ریشه دینی دارند. گواه بارز این ادعا را در تئاتر روم و یونان باستان می‌توان مشاهده کرد که جملگی ریشه مذهبی دارند. یعنی وقتی در نمایش‌های یونان باستان جنگ خدایان با یکدیگر را مشاهده می‌کنیم در حقیقت اشارات دینی را مد نظر قرار می‌دهیم. در کلامی دیگر می‌توان گفت تئاتر چیزی جز مکارم اخلاق نیست و مکارم اخلاق نیز چیزی جز دین نیست. این نکته را در حدیث نبوی هم می‌توان مشاهده کرد که فرمودند ما برای برپایی مکارم اخلاقی آمده‌ایم.
زارعی ادامه داد: در نمایش »اتللو« شاهدیم که تهمت زدن چه فاجعه‌ای را پیش می‌آورد. آیا چنین موضوعی چیزی غیر از مکارم اخلاق است؟ از نگاه من تئاتر آمده است تا به انسان هشدار دهد مواظب رفتار خود باشیم. بگذارید مثالی دیگر بزنم. در نمایش «شاه لیر» پادشاه سرزمین خود را به دو قسمت تقسیم کرده و به دو دختر خود می‌دهد و به دختر سوم خود چون چاپلوسی او را نکرده چیزی نمی‌دهد، اما شاه لیر در ادامه متوجه می‌شود آنکه فرزند صالحی است فرزندی است که او را از ارث محروم کرده است. من این قصه را نمودی از آیه قرآن می‌دانم که در آن به فرزندان توصیه می‌شود به پدر و مادر خود نیکی کنند.
به گزارش آراز آذربایجان به نقل از ایکنا،بازیگر فیلم سینمایی »رستاخیز« در انتها تاکید کرد: توجهات دینی در هنر نمایش تنها معطوف به دینی خاص نمی‌شود، بلکه در همه ادیان آسمانی توجه به اخلاقیات از اولویت‌هاست. برای همین هم همه پیامبران الهی منادی اخلاقیات هستند.
نوشته شده توسط admin در دوشنبه, ۲۵ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۹:۲۶ ق.ظ
