نماز پناهگاه خصوصی در گرفتاری ومشکلات
گروه دین و زندگی : بحث ما درباره آیات نماز و نگاه خداوند تبارک و تعالی در نماز با نگاه ترویجی اگر بخواهیم نگاه بکنیم می بینیم از آنچه که لازم و ضروری هست برای ترویج نماز خداوند تبارک و تعالی از همه آن راه ها در آیات قرآن استفاده کرده است مثلا از جمله چیزهایی که ما در بحث ترویج استفاده می کنیم می گوییم انسان باید زمینه سازی کند مثلا زمینه سازی چه چیزی؟
در بحث های اخلاقی می گوییم که حضرت ابراهیم (علی نبینا و اله و علیه الصلاه و السلام ) حاضر شدند برای این که زمینه سازی کنند برای نماز خوان شدن خودشان و خانواده خودشان بیش از هزار و دویست کیلومتر راه را از فلسطین می آیند تا مکه بعد آنجا با همه سختی هایی که تحمل می کنند آنجا می فرماید در آیات قرآن »»ربنا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتی بِوادٍ غَیْرِ ذی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیُقیمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی إِلَیْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُون«« یعنی فضا را، زمینه را آماده می کنند که یک درس خوبی است برای پدر و مادر که باید زمینه را فراهم کنند از جمله مدرسه، محله، گاهی اوقات شهر و هر چیزی که باشد و آن زمینه باید فراهم شود و حضرت ابراهیم این کار را کرد.
ما نگاهمان به آیات قران این است که خداوند تبارک و تعالی هم همین کار را کرده است و بعد امر به نماز کرده است یعنی چه؟
یعنی مثلا در آیاتی که طبق شان نزول آیات که ما نگاه می کنیم ابتدا خداوند امر به نماز نمی کند مثلا در آیاتی که در مکه نازل می شود ابتدا مثلا عواقب را می گوید مثلا مثل سوره مدثر »»مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ«« مثلا به همین اندازه اشاره می کند که بهشتی ها از جهنمی ها سوال می کنند که چی شد شما جهنمی شدید آنها چهارتا علت می آوردند و ا ول این که ما اهل نماز نبودیم بیست سوره که بر پیامبر نازل شده است فقط آثار بوده است و عواقب بعد از بیست سوره بیان شده است.
از همان آیات ابتدایی ما اقیموا الصلاه نداریم و این خودش نشان دهنده زمینه سازی است
خداوند ابتدا فکر را آماده می کند و بعد امر می_کند و همین جریان شما در داستان حضرت لقمان هم می بیند و در داستان حضرت لقمان در ایه هفده می فرماید اقیموا الصلاه ولی زمینه سازی اش قبل است یعنی زمینه سازی از آیه سیزده شروع می شود که تصحیح اعتقادات توحیدی هست، بحث موعظه هست، تصحیح معاد باوری هست.
یعنی از آیه سیزده شروع می کند و بچه_اش را آماده می کند و در آیه هفده امر به نماز می کند و این همان چیزی هست که ما پدر و مادر معمولا رعایت نمی کنیم یعنی ما فقط یاد گرفته ایم بگوییم نماز بخوان، چادر سرت کن.
امر و نهی را بلدیم، یا بنی اقم الصلاه را بلدیم ولی غافل از این که این یا بنی اقم الصلاه یک زمینه سازی داشته که آن زمینه سازی مورد غفلت ما پدر و مادرها قرار می گیرد به هر حال هم در داستان های حضرت لقمان که الان یادم آمد داستان حضرت ابراهیم زمینه سازی هست، تو کلام خود خداوند هم این زمینه سازی هست.
این یکی از اصول ترویج نماز است که خداوند تبارک و تعالی رعایت کرده است.
یکی دیگر از چیزهایی که خدا رعایت کرده است و می شود در واقع برای ترویج نماز از آن بهره مند شد این است که خدا بعضی از آدم های خوب را در آیات قرآن معرفی می کند مثلا متقین را معرفی می کند. محسنین را معرفی می کند مومنون را یا افراد دیگری را به طرق مختلفی در چند سوره معرفی می کند جالبش این است که این یکی دیگر از راه هایی که خدا استفاده می کند آدم ها را اینطور تحریک می کند یعنی مثلا می گوید تو می خواهی جزء کدام گروه باشی؟ میخواهی جزء متقین باشی؟
یکی دیگر از اصولی که در آیات قرآن می شود استفاده کرد که خیلی هم زیبا هست استفاده از نیازها است یعنی هر کسی که در زندگی خود یک مشکلاتی و گرفتاری هایی دارد راه برون رفت از این مشکلات را خداوند تبارک و تعالی پناهنده شدن به نماز قرار داده است و بنده در این وادی به دو تا بحث اشاره می کنم یکی بقره چهل و پنج است که »موَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَی الْخاشِعین«« که البته بقره صدو پنجاه و سه هم هست یعنی دو تا آیه دارد که تعبیر استعینوا باصبر و الصلاه در هر دو ایه آمده است یکی عنوان است که با یک روایت می توان بیان کرد و یکی هم داستان حضرت موسی.
در واستعینوا بالصبر و الصلاه یک روایتی از امام صادق هست به یکی از اصحاب خودشان فرمودن»»یا مسمع ما یمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا«« چه چیز مانع یکی از شما می_شود که وقتی غمی در دلتان قرار بگیرد کوچک و بزرگ، مادی و معنوی، جسمی و روحی، یک دستور العمل چهار ماده ای برای برون رفت از مشکلات دارند.
یکی مریض دارد یکی قرض دارد حتی مشکلات بین المللی مثلا تحریم ها فشار آورده راه حلی امام صادق می_دهند می فرماند ان یتوضع ثم یدخل المسجد، فیرکع رکعتین فیدع الله فیها وارد مسجد شوید حال محل عبادت یا مسجد، دو رکعت نماز بخوان، بعد از نماز خواندن بر آن غم و غصه ات دعا کن امام صادق دارند تشر می زنند می فرمایند چرا این کار را نمی کنید »»اما سمعت الله یقوم استعینوا باصبر و الصلاه«« نشنیدید خدا می فرماید که به نماز پناهنده شوید چرا شما به همه پناهنده می شود اما به خدا پناهنده نمی_شوید.
یعنی در واقع از آن نیازهایی که ما داریم مشکلاتی که داریم از این هم خداوند تبارک و تعالی استفاده کرده است و این که شما در استعینوا باصبر و الصلاه دو تا پناه گاه به ما معرفی می کند که یکی از پناه گاه ها عمومی است.
استعینوا باصبر، اگر کسی بگوید خدایا یک پناه گاه خصوصی به من نشان بدهید که من هر موقع یک گرفتاری برایم بوجود می آید زود به آن پناهنده شوم خداوند برایش صلاه را نمایان می_کند به تعبیر ما عطف خاص بر عام می کند برای این که بگوید این هم پناه گاه خصوصی یعنی برای راه برون رفت از مشکلات که گره را باز می کند بیان می کند. آن حدیث قدسی هم که زیباست اگر کنار این بیاوریم »»من احدث و من یتوضع«« کسی که وضویش بهم خورده است و وضو نگیرد به من جفا کرده است و اگر وضو گرفت و نماز نخواند به من جفا کرده است و اگر وضو گرفت و نماز خواند و دعا نکرد در حق من به من جفا کرده است سیر همان روایت امام صادع (ع) است ولی اگر کسی وضو گرفت ولی اگر نماز خواند و دعا کرد من دعایش را مستجاب نکردم من در حق او جفا کرده ام ولی بدانید که من جفا کار نیستم یعنی این در واقع نشان دهنده این است که هر کس در بعد از نمازهایش حداقل یک دعای مسجاب دارد.
نوشته شده توسط admin در شنبه, ۳۱ تیر ۱۳۹۶ ساعت ۸:۵۳ ق.ظ
