نقش رسانهها در کنترل فساد
گروه سیاسی:من قبول دارم که نظام اداری در ایران دچار اشکالات ساختاری بسیاری است. این اشکالات ساختاری، نقصها وکمبودها در نهایت فساد اداری و اقتصادی را رقم زد. هیچ کس هم نمیتواند منکر فساد اقتصادی مزمن در ایران شود. اما مسئله ما امروز استفاده آقای احمدینژاد از فرد متخلفی چون رحیمی در سمت معاون اولی خود بود. برای همین معتقدیم باید آقای احمدینژاد نه تنها باید پاسخگوبلکه باید محاکمه شود. آقای احمدینژاد با وجود آنکه میدانسته این فرد متخلف است برای استفاده از او در سمت معاون اولی تعمدا اصرار داشته است. ما نمیگوییم در دوره اصلاحات و قبل از آن هیچ گونه فساد و نابسامانی اداری نبود ما میگوییم ریشه دار شدن فساد نتیجه استفاده از مسئولین اداری مسئله دار بود. ما نمیتوانیم واقعیتهای پرونده رحیمی را بپوشانیم مسئله ما این است که در دولت دهم، این فرد متهم به فساد مالی بود و رئیس جمهور و مجلس هیچ صحبتی نمیکردند، حتی از وی حمایت میکردند. مسئله امروز این است.
*برخی از اصول گرایان میگویند آقای رحیمی به اردوگاه اصلاح طلبی تعلق داشت
نوع رفتار و مسئولیتهایی که آقای رحیمی در طول سالهای گذشته داشته است، نشان میدهد که پایگاه آقای رحیمی، وابسته به اردوگاه محافظهکاری و اصولگرایی است. روند پرونده رحیمی برای اصولگرایان غیرمنتظره بود و آنها اصولگرایان برای آنکه از پاسخگویی فرار کنند، فرار به جلو میکنند و دست به فراکنی زدهاند و با استفاده مراکز اطلاع رسانی گستردهای که دارند? اینگونه واکنش نشان دادهاند. مطرح کردن این مسئله که رحیمی اصولگرا نیست? در راستای حاشیهسازی برای اصلاحطلبان و آلوده کردن فضای انتخاباتی است. یادمان باشد که آقای رحیمی معاون اول دولتی بود که به زعم آقایان?پاکترین دولت تاریخ و مورد حمایت اولیاء بود.
*رسیدگی به پروندههای قضایی باعث تحولی در نظام اداری ایران می شود
امیدوارم این پرونده و پروندههایی نظیر این با قاطعیت و به دور از خط کشیهای سیاسی مورد پذیرش قرار گیرد. اعتقاد دارم رسیدگی به پرونده مفاسد اقتصادی فارغ از گرایشهای سیاسی باشد، قابل ستایش است اما به جرات میگویم اگر یک صدم پرونده آقای رحیمی در اردوگاه اصلاحطلب رخ داده بود رسانههای خاص و صداوسیما گوش فلک را پر میکردند.
*رسانهها چه نقشی در کنترل فساد دارند
رسانههای جمعی در سه مؤلفه شفافیت، سرعت واستقلال در ارائه اخبار گزارشها و…. مورد توجه هستند. یکی از نقاط ضعف اساسی و از عوامل مهم سقوط رژیم شاه ایران، فساد مقامات بالای دولتی و اعضای خانواده سلطنتی بود. میزان رشوهها و حق حسابها که بر اساس حجم کار و اعتبار لازم برای اجرای طرحها و برنامههای اقتصادی محاسبه میشد،گاه ارقام نجومی و عظیمی را تشکیل میداد. نقش »خبری و اطلاع رسانی« است که از آن به عنوان »نظارت بر محیط« یاد میکنند. اگر رسانهها از آزادی و حمایت قانونی لازم برخوردار باشند، به نحومؤثرتری این کارکرد را در جامعه ایفا خواهند کرد. لذا یکی از راهکارهای بسیار مؤثر در نظارت بر حکومت و کارگزاران، دفاع از آزادی بیان و استقلال و مصونیت مطبوعات به عنوان یکی از ارکان دموکراسی میباشد. مطبوعات و رسانهها بدون آنکه هزینهای برای دولت دربرداشته باشند به تجسس و نظارت بر رفتار دستگاههای دولتی میپردازند و در امر بازرسی به طور غیرمستقیم به دولت کمک میکنند؛ افشای فساد اداری در مطبوعات هزینههای اجتماعی و سیاسی فساد را برای مرتکبین آنها افزایش میدهد؛ گزارش فساد در رسانهها مانع اعمال نفوذ افراد برای مسکوت نگاه داشتن و عدم پیگیری فساد میشود؛ مطبوعات آزاد ابزار نیرومندی برای آگاهی افکار عمومی از رویدادهای جامعه و اطلاع شهروندان از ماهیت اگرچه ممکن است مطبوعات سعی کنند نظرات حزبی، گروهی یا فردی خاصی را اشاعه کنند اما جریان اطلاعات در یک جامعه آزاد و مردمسالار دارای آزادی بیان، آنقدر ثبات خواهد داشت که مدام مورد سوءاستفاده قرار نگیرد و رسواییهای اقتصادی و سیاسی مقامات دولتی فاش شود. زمانی که همه رسانهها، دولتی و یا وابسته به دولت هستند، انتشار گزارشها و خبرهایی که نظام حکومتی را با رسواییهای بزرگ سیاسی، اقتصادی و یا اجتماعی روبهرو میکند در حد محال است. باید گفت آزادی مطبوعات و مردمسالاری این تضمین را میدهد که در صورت وقوع، فساد پنهان نمیماند و لذا این افشاگریها میتواند از رشد و گسترش فساد جلوگیری کند. افزایش آگاهی عمومی از طریق توجه رسانهها به مسأله فساد ضرورتاً به معنای افزایش سطح فساد نیست بلکه افزایش آگاهی مردم به همراه افزایش اعتماد عمومی به دولت- در مبارزه با فساد- میتواند به کاهش فساد کمک کند. از سوی دیگر، توسعه رسانههای آزاد و مستقل نیازمند مقررات و قوانین اساسی جهت تضمین آزادی مطبوعات و حمایت لازم از آنها میباشد. خطر زمانی است که دولتها بخواهند از قدرت و اقتدار خود سوءاستفاده کرده و محدودیتهای غیرضروری را بر آزادی رسانههای جمعی تحمیل کنند. تأمین امنیت مطبوعات و نشریات و خبرنگاران از اهمیت خاصی برخوردار بوده و در واقع، کمک مؤثری به تشویق شهروندان به افشاء اطلاعات و مشارکت در مبارزه با فساد میباشد. هر اندازه آزادی بیان و مطبوعات و آزادی قدرت مردم در انتخاب سیاستمداران بیشتر باشد، سیاستمداران برای حفظ موقعیت سیاسی و وجهة اجتماعی خود به میزان کمتری مرتکب فساد خواهند شد. آزادیهای مدنی، مشارکت عمومی و نظارت جامعه مدنی بر تصمیمگیری و کارکرد بخش دولتی ابزار مهمی در مبارزه با فساد و بهبود کارایی حکومت میباشد. مطالعة بنگاههای تجاری در اقتصادهای در حال گذار نشان میدهد که اعمال نفوذ در تدوین و وضع قوانین و مقررات دولتی (تسخیر دولت) توسط شرکتها با نبود آزادیهای مدنی ارتباط دارد. حقوق سیاسی (انتخابات دموکراتیک، قانونگذاری، احزاب مخالف) و آزادیهای مدنی (رسانههای آزاد و مستقل، آزادی اجتماعی و آزادی بیان) با فساد همبستگی منفی دارند. مدیریت دولتی خدمتگرا و شایسته سالار لازمة بهبود حاکمیت توسط دولت است. حاکمیت ضعیف یا به عبارتی حکومت ناکارآمد سبب بروز فساد میگردد. تشدید شرایط محدودکننده و موانع قانونی و مجازات مرتکبین به فساد مهم است اما مهمتر از آن این است که مسائل اساسی ناشی از حاکمیت دولت که میتواند سبب تشویق فساد گردد، شناسایی و برای آنها چارهاندیشی شود.
نوشته شده توسط admin در جمعه, ۱۰ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۳:۵۴ ب.ظ