ناراحتی می‌تواند دری برای درک بیشتر ما باشد

گروه خانواده وسلامت :ما در جامعه ای زندگی می کنیم که به ما دیکته می کند همیشه لبخند روی لب داشته باشیم، به همین خاطر برخورد با غم و غصه کمی برایمان دشوار می_شود. اما ناراحتی و غم و اندوه بخشی طبیعی از زندگی همه مردم است.
این ناراحتی ها چه به خاطر یک فقدان مهم در زندگی ایجاد شده باشد چه به خاطر شکست های کوچک و بی اهمیت روزانه، می توانیم یاد بگیریم که چطور راحت تر با آنها زندگی کنیم.
شما چطور به ناراحتی‌های زندگی‌تان نگاه می‌کنید؟ آیا ناراحتی به زندگی شما هم مفهوم و شادی بیشتری بخشیده است.
زندگی تلخ و شیرین است. برای من مشکلی نیست. شادی بدون ناراحتی کامل نخواهد بود. دیشب وقتی به همه دردها و بدبختی‌های این دنیا فکر می‌کردم، احساس کردم به ناراحتی‌ام غلبه کردم. هر طور که نگاه کنی، من زندگی خوب و کاملی دارم. بااین‌وجود، قسمتی از من تا زمانیکه رنج و بدبختی در این دنیا وجود داشته باشد، ناراحت خواهد بود.
نشسته بودم و با غصه به آسمان سیاه شب نگاه می‌کردم. سعی نکردم این حس ناراحتی را از خودم دور کنم. اتفاقاً برعکس، از بودن آنها احساس قدرت می‌کردم.معمولاً همه ما دوست داریم که ناراحتی را با سرعت هر چه تمام‌تر از خودمان دور کنیم.
با روی آوردن به فعالیت فیزیکی، تجسم تجربیات خوشایند و آرامش‌بخش یا شوخی کردن در موقعیتی که باعث ناراحتی ما شده است، سعی می‌کنیم احساس ناراحتی‌مان را از بین ببریم. بعضی افراد که ذاتاً افرادی دلسوز هستند، سعی می‌کنند با نگاه نکردن به اخبار خودشان را از احساس ناراحتی دور نگه دارند.
می‌توانم درک کنم که چرا. در مواجهه با فجایعی مثل فاجعه مِنا، این احساسی بودن می‌تواند منجر به خستگی یا افسردگی شدید شود. اما من می‌گویم اجازه بدهید قلبتان هزارتکه شود. حالتان بهتر خواهد شد.
ناراحتی همیشه هم آنقدرها بد نیست. درواقع، ناراحتی می‌تواند نقطه شروع مسیر شما به قلب شادی واقعی باشد.
ناراحتی این قدرت را دارد که شکافی در درک ما از واقعیت نشانمان دهد.حتی یک نفر در این دنیا وجود ندارد که بتواند از ناراحتی فرار کند. رنج یکی از ویژگی‌های بنیادی زندگی است.اگر نتوانیم طبیعت واقعی‌مان را ببینیم، زندگی‌مان با وابستگی و نفرت به اتمام خواهد رسید. این دقیقاً همان چیزی است که ناراحتی را سر راهمان قرار می‌دهد.»من این را دوست دارم. من آن را دوست ندارم. من این را می‌خواهم. من آن را نمی‌خواهم.«
لحظه هایی زودگذر در زندگی‌ خواهند بود که اوضاع به کام ما پیش خواهد رفت و تجربه‌ای از لذت خواهیم داشت.
اما این شادی دائمی نیست. همه فشاری که برای رسیدن به چیزهای که می‌خواهیم تحمل می‌کنیم و همه چیزهای دیگر را رد می کنیم، فقط مشکلات و رنج و غصه بیشتر برایمان خواهد آورد.
به ندرت پیش می‌آید که بیشتر از یک لحظه احساس رضایت داشته باشیم. دوباره وارد مسیری برای به دست آوردن یک هدف تازه خواهیم شد، یک تجربه جدید، به دست آوردن یک دارایی بهتر یا پیدا کردن یک رابطه درست‌تر.
چطور است این را امتحان کنیم – وقتی دچار ناراحتی می‌شویم، به جای فرار کردن، اجازه بدهیم بیدارمان کند. ناراحتی این قدرت را دارد که شکافی را در نسخه محدود ما از واقعیت نشانمان دهد.
شاید زندگی چیزی جز فقط خواستن، به دست آوردن، انجام دادن و مالک شدن باشد. شاید راه دیگری هم باشد.
و حتی اگر همین الان هم این را می‌دانید، ناراحتی می‌تواند آهنگی بسیار عمیق‌تر برایتان بخواند. یک لحظه ناراحتی می تواند اعجاب‌انگیز باشد. می‌توانید برای اولین بار درست و واضح ببینید یا یکبار دیگر به طور شگفت‌آوری از خواب بیدار شوید. در هر دو حالت، اجازه بدهید ناراحتی با مفهوم و هدفی تازه شعله‌ای در زندگی‌تان روشن کند.
وقتی ناراحتی به قلبمان برخورد می‌کند، کاملاً انسان می‌شویم.با داشتن شجاعت لازم برای لمس ناراحتی و درد خودمان، می‌توانیم درد و ناراحتی همه دنیا را هم لمس کنیم. آنوقت خواهیم دید که درد تو و درد من یکی است.
رنج رشته‌ای است که همه انسان‌ها را به هم وصل کرده است. با فهمیدن این حقیقت ساده، احساسی قوی از ارتباطی متقابل ایجاد می‌شود. این حس ارتباط متقابل، لذتی شگرف به دنبال خواهد داشت و آرزوی ما برای شاد کردن همه دنیا را شعله‌ور خواهد کرد.
هیچ‌چیز حتی برای یک لحظه یکسان نمی‌ماند.ناراحتی زمانی ایجاد می‌شود که شرایط تغییر می‌کند – یک رابطه تمام می‌شود ، از کارمان اخراج می‌شویم، بیماری بدتر می‌شود، دوستی آسیب جسمی می‌بیند، یک فاجعه اتفاق می‌افتد و … ناراحتی ناپایداری دنیا را به ما نشان می‌دهد و می‌تواند در فراموش کردن کمکمان کند.
تغییر تنها ثبات زندگی است. تازمانیکه یاد نگیریم تغییر را بپذیریم، همیشه رنج خواهیم کشید. پذیرش زیبایی ناپایداری، فواید زیادی برایمان دارد. با این کار، قدر هر لحظه گرانقدر در زندگی‌مان را خواهیم دانست و عاقلانه‌تر و بهتر زندگی خواهیم کرد. بگذارید ناراحتی تلاش شما برای کمک کردن را دوبرابر کند.
جمله‌ای که امروز برای تفکر انتخاب کرده‌ام یکی از جملات دالای‌لاما است.
نشانمان می‌دهد چطور ناراحتی می‌تواند بر تصمیم ما برای کمک و خدمت کردن به دیگران تاثیر مثبت بگذارد.
»تازمانیکه فضا وجود داشته باشدو موجودات زنده‌اند،من هم هستم تا بدبختی دنیا را از بین ببرم«– شانتی‌دوا )
توصیه من این نیست که همه در ناراحتی خود بمانند – این افسردگی خواهد شد. درک، ابراز و حل غم و غصه به سلامتی و شادی منجر خواهد شد. غم و غصه سرکوب‌شده موجب ایجاد فشار خواهد شد.
درعین‌حال، لازم نیست به محض اینکه ناراحتی برایمان پیش آمد، آن را کنار بزنیم. ناراحتی می‌تواند دری برای درک بیشتر ما باشد. من به این دلیل از ناراحتی احساس قدرت می‌کنم که کمکم می‌کند ببینم چه چیزهایی واقعاً در زندگی اهمیت دارند: مهربانی، عشق و محبت.
ما نه تنها می توانیم راحتی بیشتری به این گونه احساسات پیدا کنیم، برای سلامتی و تندرستی ما هم لازم است که به طریقی سالم با آنها برخورد کنیم.خطر برخورد نامناسب با احساسات زمانی برای من آشکار شد که یکی از همسایگان همسر بیمارش را از دست داد. وقتی من می خواستم با او ابراز همدردی کنم، او فوراً انکار کرد که احساسی به این مسئله دارد.
طی یک هفته، او همه وسائل و متعلقات مربوط به همسرش را بیرون ریخت و هر چیز مربوط به بیماری و مرگ او.
جای تعجب نبود که وضعیت سلامتی او از آن موقع روز به روز بدتر شد. ابتدا هیج دلیل برای علائم بیماری او پیدا نشد، اما با گذشت زمان، مشکلات جدی جسمی در او ایجاد شد (که همه آنها مشکلات ناشی از استرس بودند).
البته، این یک نمونه بسیار حاد است اما به خوبی می توان اهمیت برخورد صحیح با مشکلات و ناراحتی ها را در آن مشاهده کرد. خیلی خوب است که ببینید چطور با اینگونه احساسات کنار آیید و مهارت های جدیدی یاد بگیرید.
رویکردهای کلی نگری به سلامتی دیر زمانی است که پی به نقش احساسات ما در وضعیت سلامتیمان برده و پزشکی مدرن این روزها توجه بیشتری به این مسئله معطوف داشته است.
برای داشتن یک زندگی احساسی سالم، لازم است که به همه احساساتمان احترام بگذاریم و به آنها فرصت ابراز بدهیم.
وقتی غم و ناراحتی به سراغ ما می آید، باید به خودمان اجازه بدهیم که آن را به طور کامل حس کنیم. اینکار باعث می شود بفهمیم که غم و غصه واکنشی بسیار طبیعی و عادی به فقدان های زندگی است، نشان دهنده ایراد و اشکال ما.
هر نوع فقدان می تواند ناراحتی در ما ایجاد کند-حتی می تواند به همراه یک غروب زیبای خورشید باشد که نشاندهنده پایان روز است. ممکن است ندانیم که چه چیز همیشه باعث ناراحتی ما می شودحتی ممکن است یک تغییر کوچک در شیمی بدنمان مثل تغییرات هورمونی، تغییر سطح قند خون و از این قبیل باشد.اینکار کمک می کند که نیاز به درک همه واکنش های احساسیمان از بین برود. مسئله مهم اینست که نباید به هیچ عنوان احساساتمان را سرکوب کرده و در برابر آنها مقاومت کنیم.