مصاحبه با پر جمعیت ترین خانواده ایرانی

گروه خانواده و سلامت:پر جمعیت ترین خانواده ایرانی مربوط به شهرستان چالدران است که گقت‌وگو با پدر و مادر این خانواده را در زیر می‌خوانید:
گفتگو با پدر خانواده:
در مورد خودتان بفرمایید؛ متولد چه سالی هستید؟ چه تحصیلاتی دارید؟ و چند فرزند دارید؟
اینجانب قاسم علیلوی متولد ۱۳۳۴ ساکن روستای مخور در فاصله ۲۸ کیلومتری شهرستان چالدران ، بیسواد هستم و دارای ۲۳ فرزند ( ۱۱ دختر و ۱۲ پسر ) می باشم و تا الان یک همسر داشتم و نام همسرم هم زینب دولت خواه است متولد ۱۳۳۲ هستند
در چه سنی ازدواج کردید؟
حدود ۲۰ سالگی ازدواج کردم.
همسرتان چند سال داشتند؟
همسرم ۲۲ سال داشت ….
فاصله سنی فرزندانتان چقدر است؟
بچه اولم متولد سال ۵۹، بچه دوم ۶۰ و باقی فرزندانم، اختلاف سنی فرزندانم یک سال است و اشاره کنم که سه تا از فرزندانم فوت کرده اند.
یکی از دغدغه‌های خانواده‌ها برای فرزندآوری، بحث معیشت است. می‌گویند وقتی درآمد کافی نداریم و به سختی معیشت خودمان را تأمین می‌کنیم، چگونه چند فرزند داشته باشیم؟ درآمد شما به چه صورت است؟ آیا نگران معیشت فرزندانتان نیستید؟ تاکنون به مشکلی در این زمینه برخوردید؟
به عقیده من، روزی دست ما نیست و روزی دهنده خداست. تا به حال هم درآمد ما از کشاورزی و قالیبافی بوده است. تنها خواهشی که از مسئولین محترم داریم دست ما را بگیرند قبول کنید اداره کردن چنین خانواده ای خیلی سخت است ما را یاری کنند اگه مسئولین بتوانند در ادوات کشاورزی و نخهای قالیبافی کمک کنند تا حدی مشکلاتمان حل خواهد شد.
گفتگو با مادر خانواده :
خانواده شما و همسرتان چقدر حمایت روحی و معنوی از شما می‌کنند؟ با فرزندآوری متعدد شما موافقند یا مخالف؟
خانواده شوهرم معتقد به بچه زیاد هستند، اما خانواده خودم یک مقدار نه ، زیرا که من خودم تنها فرزند خانواده ام هستم ، مخصوصاً مادرم. ایشان فکر می‌کنند فقط همسرم دوست دارند و من مجبورم و من می‌گویم خودم هم راضی هستم. ایشان هم راضی می‌شوند
خانم‌ها اغلب بعد از بارداری دچار مشکلات فراوانی می‌شوند و به سختی می‌توانند به امورات خانه و حتی فرزندشان برسند. شما تقریباً پشت سر هم، تجربه بارداری دارید. از لحاظ روحی در چه شرایطی هستید؟
قبلاً هم گفتم؛ وقتی آدم هدفش را مشخص کرده باشد، در راه رسیدن به آن هدف، با هر سختی مقابله می‌کند. من با افرادی که می‌خواهند مثل من چند فرزند داشته باشند صحبت می‌کنم و می‌گویم باید از نظر روحی و باوری با خودتان کنار بیایید. وقتی آدم خودش نخواهد، کوچک‌ترین مشکلی، او را از پا درمی آورد. به خصوص بحث افسردگی بعد از زایمان که برای همه خانم‌ها هست. البته بستگی به شوهرشان هم دارد که چقدر به خانم رسیدگی کنند.
آیا زایمانهای شما طبیعی بوده ؟
بله . اکثر زایمانهایم طبیعی بوده بجز فرزند آخرم که بیمارستان ماکو رفتم ولی بقیه در خانه بدنیا آوردم.
بچه‌های شما تاکنون اعتراضی نسبت به امکانات کمترشان در مقایسه با اطرافیان نداشته‌اند؟
مشخص است که بچه‌ها گاهی از این دست حرف‌ها می‌زنند. اما باز هم این بر می‌گردد به بحث تربیت، که فرزند جوری بار بیاید که این مسائل خیلی برایش مهم نباشد. در این گونه موارد با بچه‌ها حرف می‌زنیم و راه و روش درست زندگی کردن را به آن‌ها می‌گوییم و بچه می‌فهمد که دنیا چقدر بی‌ارزش است.
همسرم در این خصوص خیلی با بچه‌ها با زبان خودشان صحبت می‌کند. تمام بچه‌ها، بچه‌های خوبی هستند، ما پدرها و مادرها، بچه‌ها را بد می‌کنیم. خانواده‌ها از این که نکند بچه به خاطر برخی نداشته‌ها ناراحت شود، یا به قولی عقده‌ای شود، هر چیزی که بچه بخواهد بلافاصله برایش تهیه می‌کنند.
از بچه‌هایتان هم برایمان بگویید؛ سن و سالشان، خصوصیات اخلاقی و خوبشان؟
خدا رو شکر یک صفت مشترک بین همه بچه‌هایم، خصلت دلسوزیست؛ فرزند بزرگم دختر است ازدواج کرده است و ۳۳ سال دارد و کوچکترینش او هم دختر است و ۹ ساله است
در پایان چه صحبتی دارید؟
در پایان از شما برادارن تشکر می کنم قدم رنجی فرمودید تشریف آوردید تا از نزدیک شاهد مشکلاتمان باشید از شما فقط یک خواهش می کنم در صورت امکان بتوانید مشکلات ما را به گوش مسئولین برسانید تا ما را یاری کنند تا لااقل از نیروی انسانی که داریم به نحو شایسته ای استفاده کنیم .