فوتبال بوکان رو به وادی نابودی

ابراهیم عثمانی
گروه گزارش : تحلیل و بررسی دقیق و منصفانه فوتبال بوکان، که کاری سخت لازم و ضروری است، درجای دیگر باید انجام شود، حرف ما در این جا تکرار یکی از حرف های همیشگی است که باید قدر استعدادها و داشته های ذاتی و خدادی؛ مادی و انسانی خود را بدانیم و با فوتبال، بهتر، دلسوزانه تر و مدبرانه تر “تا” کنیم و این قدر در حق آن جفا نکنیم.
فوتبال ما از لحاظ انسانی دارای کهکشانی از مردان خوشنام و استخوان خرد کرده است که در صورت ایجاد فضای سالم و کنار زدن انگل‌ها و مزاحمان، می توانند در خدمت فوتبال بوکان و رشد و شکوفایی هر چه بیشتر آن قرار بگیرند.
چهار سال پیش محمد رحمانی از رییس هییت فوتبال برکنار شد و سعید شوکتی واسطه‌گری بر مسند ریاست فوتبال بوکان نشست، همه برآن بودند که چون شوکتی در دوران طلایی فوتبال بوکان مربیگری کرده و با آن نسل موفقیت‌های را کسب کرده می‌تواند دوباره فوتبال بوکان را شکوفا کند.
سال ۱۳۸۸ زمین چمن استادیوم وحدت به امید اصلاح شدن چمنش، تخریب و به چمنزاری تبدیل شد، از آن به بعد بود که تب فوتبال در بوکان فروکش کرد، امتیاز تیم سردار که از لیگ سه با مربیگری شوکتی به لیگ استانی سقوط کرده بود به میاندوآب فروخته شد و علناً فوتبال بوکان تمام شد.سال ۸۸ تیمی به نام “میلاد” با مربیگری حسن‌صالحی‌راد و سرپرستی انور احمدنژاد تشکیل شد و در مسابقات لیگ دسته اول استان شرکت کرد، میلاد به دلیل نبود چمن مجبور بود تمرینات و برگزاری بازی‌های خود در شهرستان سقز که خارج از استان آذربایجان غربی بود برگزار کند.
یک سال گذشت. در سال۸۹ تیمی به نام کاشی فلورا با پیگیری‌های احمدنژاد و حسین میرحسامی با اسپانسری کاشی صالح زاده تشکیل شد و در مسابقات دسته یک استان شرکت کردند.
مسابقات تیم فلورا به دلیل نبود زمین چمن بعد از دو سال در بوکان به ورزشگاه میاندوآب منتقل شده بود و هر هفته بازی هایش درآن جا پیگیری می‌شد؛ تمریناتش در چمن اداره آب‌و‌فاضلاب بوکان انجام می‌گرفت.
رقابت ها تمام شد و کاشی فلورا در دور دوم رقابت ها حذف شد.در همان سال صالحی‌راد مربی و مالک تیم سردار در مسابقات زیرگروه استان قهرمان شد و جواز حضور در مسابقات دسته یک استان را بدست آورد.
آبان سال ۹۰ صالحی‌راد باز هم نشان داد که مربی توانایی در قهرمان کردن تیم های کم نام و نشان دارد و توانست در لیگ دسته اول استان هم قهرمان شود و به لیگ برتر استان صعود کند.چمن ورزشگاه وحدت بوکان پس از گذشت سه سال ونیم دوباره آماده استفاده شد . در سال ۹۱ دو تیم در عرصه فوتبال حضور داشت. یکی تیم سردار تازه صعود کرده به لیگ برتر و دیگری تیم تازه تاسیس نوروز بود که پیشکسوت فوتبال بوکان علی خدامرادی بانی و حامی آن بود.
تیم نوروز و سردار بوکان در رقابت‌ها لیگ برتر با ده‌ها مشکل و حاشیه حضور یافتند و در آن سال تیم سردار به لیگ دسته اول سقوط و تیم نوروز در اولین حضورش مقام سوم را کسب کرد. سال ۹۲ بازهم نوروز در رقابت های لیگ برتر استان حاضر بود و دوباره مقام سوم خود را تکرار کرد.
سال ۹۳ تیم نوروز با مربیگری میرحسامی وارد رقابت‌ها شد و پنج هفته مانده با پایان این پیکارها شوکتی هدایت تیم نوروز را برعهده گرفت و درنهایت تیم قهرمان لیگ برتر استان شد و توانست به رقابت‌های لیگ دسته سوم کشور صعود کند.اما آنچه تا الان خواندید گزارش کوتاهی از اتفاقات چند سال اخیر فوتبال بوکان بود، هدف از این گزارش بررسی عملکرد هییت فوتبال است که در این مدت ۴ ساله نتایج ضعیفی را از خود برجای گذاشته است.
از سال ۸۷ که مسابقات سردار در لیگ دسته سوم کشور پایان یافت و چمن زیر کشت رفت سه‌و‌نیم سال طول کشید تا دوباره هیجان و تب وتاب به فوتبال بوکان برگردد.اما دیگر خبری از آن نسل طلایی‌ها نبود و تعداد کمی دوباره به فوتبال برگشتند و تیم‌ها مجبور بودند که از بازیکنان غیربومی استفاده کنند.
در این چند سال نبود برنامه‌ریزی اصولی و چشم‌انداز درست در هییت فوتبال کاملاً مشهود و قابل مشاهده است.برنامه‌ریزی اشتباه برای تیم‌های پایه‌ای که می‌توانست آینده فوتبال بوکان را تامین کنند باعث شد نه تنها پیشرفتی صورت نگیرد بلکه دچار پسرفت شود.نبود برنامه مدون برای مدرسه فوتبالی که هر ساله صدها بچه علاقه‌مند را به خود جذب می‌کرد و صرفا به بنگاه درآمد‌زایی تبدیل شده بود. مدرسه فوتبالی که در یک سانس زمین را به پنج قسمت تقسیم می‌کردند و با گذاشتن دو دروازه آن هم با کیف بچه‌ها محلی برای گذراندن اوقات فراغت تبدیل شده بود تا آموزش پایه‌ای فوتبال.
هیچ امکاناتی برای فوتبال آموزان وجود نداشت نه لباسی نه کیفی نه جورابی به آنها داده می‌شد. و پول دریافتی از آنها فقط صرف امورات هییت فوتبال و مربیانی می‌شود که هیچکدام دوره‌ی مربیگری تخصصی مدارس فوتبال را نگذرانده بودند، می شد.
برای مدتی از تیم‌های پایه شهرستان شهریه دریافت می‌شد و حتی سال۹۱ لباس تیم بانوان برای پسران استفاده می شد که در نوع خود منحصر به فرد بود و جای تامل داشت؛ بر سر افشای این موضوع توسط یک فعال رسانه‌ای یک سال این فرد بدون دلیل توسط سعید شوکتی از حضور در ورزشگاه‌ها و استخر بوکان منع گردید که بسیار جای تاسف داشت.
تیم‌های نوجوانان، جوانان و امید در هیچ سالی در این مدت که هییت وقت بر مسند آمده نتوانسته در سطح استان نتیجه قابل قبولی بگیرند و از همه مهم‌تر اینکه در رده نونهالان اصلاً چیزی به اسم تیم منتخب جهت اعزام به مسابقات وجود نداشت، اما به لطف تیم نوروز در رده امید‌، این تیم به مقام سوم استان در سال ۱۳۹۱ رسید.
بوکان که یکی از قطب های فوتسال استان به حساب می آمد با کنارگیری تیم روژهلات که آن وقت عباس قادری مربیگری آن را برعهده داشت. نابود شد و تا امسال که با تلاش‌های سلیمان سواره یک تیم تشکیل و با تمام حاشیه‌هایش روانه مسابقات شد که این تیم هم نتیجه بهتر از سومی را کسب نکرد.
تیم‌های بزرگسالان بوکان نیز وضعیت بدی را دارند در سالی که روبه اتمام است، تیم فوتبال شهرداری که با هزار حرف و حدیث تشکیل شد و باعث دوگانگی در فوتبال شد و پشت پرده تشکیل این تیم رییس هییت فوتبال قرار داشت-این مورد را در گزارشی مفصل تر تحلیل می کنیم- و تیم نوروزی که به دلیل کمبود بازیکن بومی مجبور به استفاده از بازیکنان غیربومی شد. در آخر هم هر دو تیم نتیجه نگرفتند و شهرداری مقام ششم لیگ برتر استان را کسب کرد و نوروز مقام پنچم گروه خود را کسب کرد و به رقابت‌های لیگ برتر استان سقوط کرد.
تیم بانوان هم فعال است و هم تمرین می‌کنند ولی متاسفانه نبود برنامه مدون و حرفه‌ای باعث شده این تیم نیز هیچ نتیجه‌ای نگیرد و فقط اسم آن است که در بعضی رقابت‌ها به زبان می‌آید.
اما در همین شهر همجوار ما، مهاباد در چند سال اخیر حرف اول استان را در تیم‌های بزرگسال و به خصوص تیم‌های پایه می زنند، بطوریکه امسال در تمام رده‌های فوتبال از نونهالان گرفته تا بزرگسالان عناوین قهرمانی رو به خود اختصاص دادند و سیر صعودی بسیار خوب و چشمگیری را داشتند.
حکایت فوتبال بوکان حکایت عجیب و غریبی است. سال‌هاست که نونهالان، نوجوانان، جوانان، امیدها، بزرگسالان و پیشکسوتان شهرستان از نداشتن حامی مالی و یاری کننده رنج می برند و متولیان فوتبال هم حاضر نیستند به مطالبات قانونی شهروندان پاسخ دهند!
فوتبال امروز از فضای تاریخی و سنتی سال‌های قبل خارج شده و می طلبد تا مدیرانی بر فوتبال حاکم شوند که از فضای سنتی و تاریخی فاصله بگیرند و با آگاهی از دانش امروز و کار سیستمی فوتبال را به توسعه و پیشرفت نزدیک کنند.
لذا این فرصت گرانبها نباید در اختیار افرادی قرار گیرد که هیچ برنامه‌ای برای توسعه آن ندارند. مدیریت فوتبال امروز ما شاید فنی باشد اما فرصت و توان مبارزه را ندارد. شاید به عنوان یک مشاور بتواند در بدنه فوتبال باشد.به جرات می توان بگوییم فوتبال ورشکسته و ۵۰ سال سنتی بوکان با این وضعیت تا صد سال دیگر رشد نمی‌کند البته امیدوارم درآینده تغییراتی صورت گیرد و فوتبال بوکان پیشرفت کند.
امید است که مسولان دلسوز و مدبر ورزش شهرستان با درایت بیشتری نسبت به این موضوع و جایگاه مهم ورزش فوتبال در بوکان به اصلاح امورات این رشته و هییت مربوطه بپردازند تا بیشتر از این موجب پسرفت و نابودی این رشته مردم پسند و مهیج نباشیم و شاهد پیشرفت در این مهم باشیم.