غم نان را بخوریم یا جان؟
فاضل جمشیدی
گر بخواهی که بجویی دلم امروز بجوی ورنه، بسیار بجویی و نیابی بازم!!
گروه فرهنگی:امروز صبح خیلی زود آواز تاج اصفهانی را میشنیدم؛ در دوران کرونایی مانده در منزل به اختیار خود و البته جبر روزگار و این شعر را هی تکرار میکنم.
راستی امروز که کم کم آماده خبرهای جدید میشویم و احتمال فراوان آخر هفته پر بحث و گفتوگو و شاید هم پرحاشیهای را داشته باشیم در کنار اصل ماجرا یعنی کرونا! »سلامتی یا اقتصاد« و »نان یا جان«.
شنیدن این انتخاب یادآور چیست؟ اکنون مردم ما تفاوت اساسی دارند با وضعیتشان در ۴۰ سال گذشته! و اگر قرار است کسی کاری کند کارستان، امروز است! “ورنه بسیار به جویی و نیابی بازش” خدای ناکرده! از هنرمندان که در میانهاند با مردم تا تلاشگران و مسوولان بهداشتی و درمانی تا دولت مجری و تصمیمگیر، همه و همه به جای خود و برحسب وظیفه خود مشغولند و مسوول و موظف به انجام کار خویش.
هنرمندان در حوزه تخصصی خود و متناسب با میزان آگاهی یا ناآگاهی به امور، موظف به حضور و توصیهاند، برای آنها سلامتی مردم مهمترین است! چراکه به نظر اینگونه میآید، وجود هنرمند کم درآمد خیلی بهتر است تا نبودش یا بودش در بیماری و مردم کم پولتر خیلی سعادتمندترند تا مردم آلوده به ویروس! این برای همه اصل است ظاهرا، مگر خلاف آن ثابت شود!!در بخش بهداشت و درمان کشور نیز که نخستین مسوول مجری و جوابگو برای حفظ مردم، کاهش مرگ و میر و توقف و قطع زنجیره واگیری کروناست، هنرمندان و فرهیختگان و روشنفکران و آگاهان جامعه که مسئولند در قبال راهنمایی مردم و رساندن پیام بخشهای دیگر من جمله دولت، بسیار موثرند در رسانیدن پیامها و تسریع در بهبود امور… !
هیچ دولتی پس از انقلاب، چنین بحرانی را به خود ندیده است! پس این دولت به مصداق فرموده حافظ بزرگ که ـ گر تو نمیپسندی تغییر ده قضا را ـ راهی جز اینکه ضروری است، ندارد.
امروز با کمتر از پنج روز مانده به شنبه پایان فروردین و بحث رها شدن بخش عمدهای از قرنطینهها و محدودیتها با ملحوظ کردن وضعیت فرهنگی اجتماعی و رفتاری مردم و مسوولان و موجودیها و داشتهها و نداشتههایمان.
پیشبینی بسیاری از اندیشمندان و آگاهان غیراجرایی کشور، این است که دوباره احتمال گرفتار شدن مردم در ورطه بیماری و شعلهور شدن آتش آن و از دست دادن احتمالی تعداد زیادی از مردم بهویژه در تهران با توجه به بزرگی و شلوغی و حضور تعداد زیادی شهروند قانونشکن، هنجارشکن و گریزان از دستورالعملها در خیابانها، وجود دارد.
امروز روزی است که بدنه بزرگ دولت ـ به گفته سخنگوی آن ـ با بیش از دو میلیون و سیصد هزار حقوقبگیر در بخشهای مختلف، تنها با اتخاذ تدابیری خاص متناسب با وضعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و رفتاری خاص ایرانیان بهویژه در پایتخت، به شکل خاص و بسیار ویژه به تصمیمات متفاوتتری روی آورد و به قول قدیمیها »گل خیری« بار نیاورد!!
تا جبران آن برای هر سه بخش غیرممکن شود.
ایرانیان به واسطه چند دهه تجربه و آزمودن و تحمل دشواریها و سختیها آمادگی دارند که با کسب درآمدی کمتر از ماههای معمول و رفاه بسیار معمولیتر، ولی سالم بمانند و دچار ریسک کمتدبیریها و خطاهای معمول اجرایی نشوند و این اندک عافیت جسمانی خود و خانوادهشان را که تنها سرمایه واقعی آنان نیز هست را حفظ کنند و این برایشان بماند، به امید روزها و سالهای بهتر شاید برای فرزندانشان و نسلهای آتی.
به گزارش آراز آذربایجان به نقل از ایسنا،هنرمندان با هر آنچه دارند در قلم و بوم و مضراب و نغمه و ساز و ترانه و رنگ و نقش در خدمت برآورده شدن این آرزوی مردم ایران هستند و هر چه در طبق اخلاص دارند را تقدیم میکنند، مستقیم و بیواسطه به اقشار مختلف ایرانیان و به یقین در کنار دلسوزان و زحمتکشان نیز برای رساندن پیامها و نقشه راه به آحاد جامعه.
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۲۸ فروردین ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۴۵ ب.ظ