عامل فقرمردم در یک_کشور ثروتمند چه می تواند باشد
فتح الله آملی
گروه اقتصادی: بخش قابل توجه و یا بهتر است بگوییم وجه چشمگیر علت و یا علل فقر موجود ناشی از نحوه اداره کشور و شیوه حکمرانی و دولتداری است که باید برای آن فکری کرد.
معاون حمایت و سلامت کمیته امداد امام خمینی اخیراً طی مصاحبهای اعلام کرده است که در حال حاضر نزدیک دو میلیون و بیست هزار خانوار تحت پوشش کمیته امداد قرار دارند که به آنها کمک هزینه معیشت میدهیم. که از این تعداد یک میلیون و چهارصد هزار خانوار سالمند و بقیه هم زنان سرپرست خانوار هستند. ۳۴۰ هزار دانش آموز، ۵۷ هزار دانشجو، ۵۷ هزار بیمار صعبالعلاج و خاص و ۳۵ هزار سرپرست خانوار دارای زندانی تحت پوشش این کمیته هستند.
هیچکدام از این اطلاعات نه عجیب است و نه میتواند به صورت مستقل موضوع یک یادداشت باشد و این ستون نیز بنا ندارد تا خدمات و فعالیتهای هیچ سازمان و ارگان و نهادی را تیتر کند که در حوزه مسئولیت و رسالتش نیست، اما در همین گفتگو آمار دیگری هم اعلام شد که اتفاقاً بسیار مهم است و باید از جنبههای مختلف نه فقط موضوع یک یادداشت بلکه یادداشتهای متعددی قرار گیرد.
به گفته خانم رهبر، معاون حمایت و سلامت کمیته امداد، تنها در همین دو ماه گذشته ۶۲۰ هزار خانوار جدید به جمع کمیته امداد پیوستند و برایشان مقرّری معین شده است.
هرچند نمیتوان گفت این حجم قابل توجه از افزایش نیازمندان مستحق دریافت کمک همین چند ماه گذشته به این مرتبه از فقر و نیاز رسیدهاند و همگی محصول اوضاع اقتصادی همین چند ماه هستند و یا در چند ماه گذشته شتابگیری فقر عمومی به چنین حد و مرزهایی رسیده است که تنها در عرض همین مدت کوتاه به قدر ۳۰درصد به خانواده کمیته امداد اضافه کرده است اما علامت هشداردهندهای است که نشان میدهد جامعه به شدت نسبت به فقر آسیبپذیر شده است و هر روز افراد و خانوادههای بیشتری فقیر میشوند. اما آیا ایران و حتی اقتصاد ایران و سطح درآمد دولت و مردمانش آنقدر پایین آمده که هر روز فقرای بیشتری تولید میکند؟
آیا این فقرا و این حد از جمعیت فقیر نشانه فقر کشور است؟ اگر این کشور و این سرزمین فقیر است پس چگونه تنها در ۶سال گذشته به اعتراف یکی از نمایندگان مجلس (جعفرزاده ایمن آبادی) تنها در پنج سال گذشته ۹۸۰ میلیارد تومان صرف پرداخت یارانههای مختلف و به ویژه یارانه انرژی کرده است؟ اگر بخواهیم درشتی این رقم را دریابیم تنها کافی است این عدد را به کل جمعیت کشور(و نه فقط فقرای جامعه) تقسیم کنیم. همین یک قلم میشود ۱۲٫۵ میلیون تومان برای هر نفر و این جدای از مبلغ ۴۵هزار تومان یارانه ماهانه پرداختی است.
و اگر این کشور به این اندازه فقیر است پس چگونه است که تنها یک درصد از این جمعیت میتوانند ۷۰ درصد کل مبلغ سپرده مدتدار (شبه پول) شبکه بانکی را در اختیار داشته باشند و تنها همین امسال شبکه بانکی باید ۲۴۰ هزار میلیارد تومان بابت سود سپرده به آنها بپردازد بدون آنکه هیچ کار یا فعالیت اقتصادی صورت داده باشند و یا ملزم به پرداخت هیچ مالیاتی باشند؟
راستی در یک کشور با اینهمه فقیر و نیازمند پس چگونه میتوان اجازه داد در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی تنها معاون بانک تجارت استان کرمان به گفته قاضی صلواتی بتواند بالغ بر ۶۵۰۰ میلیارد تومان سوءاستفاده کند؟ اشتباه نشود. آنها که گفته شد تأکیدی بر این نیست که ما کشور ثروتمندی هستیم و چون نفت داریم میتوانیم هر جور که خواستیم مصرف کنیم یا اجازه دهیم عدهای بر سر سفره در بسیاری از موارد بینظارت آن هر چه خواستند بردارند و بخورند. اتفاقاً بر خلاف تصور با توجه به جمعیت و منابع و اسرافی که داریم به هیچ وجه کشور ثروتمندی نیستیم و براساس برآورد درآمد نفتی بودجهای که امروز قرار است رئیس جمهور آن را تقدیم مجلس کند کمتر از ۲۵۰ هزار میلیارد تومان با فرض صادرات ۱٫۵ میلیون بشکهای نفت و به قیمت ۵۵ دلار درآمد کسب خواهیم کرد که تنها میتواند هزینهها و مخارج حقوق و دستمزد و کسری صندوقهای بازنشستگی را تأمین کند و تمام.
اما همه حرف این است که حداقل به اندازهای که مردم احساس میکنند و نیازمندانی که به کمیته امداد مراجعه میکنند و حداقلی میگیرند و به اندازه گرفتاریها و مشکلات معیشتی که اکثریتی از جامعه با آن دست و پنجه نرم میکنند فقیر نیستیم و نباید فقیر باشیم. بخش قابل توجه و یا بهتر است بگوییم وجه چشمگیر علت و یا علل فقر موجود ناشی از نحوه اداره کشور و شیوه حکمرانی و دولتداری است که باید برای آن فکری کرد.
به گزارش آرازآذربایجان به نقل از اقتصادنیوز، از جمله راهکارهای برون رفت از این وضعیت نیز چنانچه بارها و بارها گفته شده، تن دادن به علم و تجربه، کاهش دخالت در اقتصاد، مردمی کردن اقتصاد کشور(واقعی و نه فرمایشی و دستوری و نمایشی) مقابله شدید با فساد، رانتخواری، رشوه و… شایستهسالاری، کاهش شدید حجم فربه و چاق اداری و دست برداشتن از تصدیگری در کشور، اصلاح نظام بانکی و به عنوان نخستین اقدام ضروری برای استارت اصلاحات ساختاری در اقتصاد و جلوگیری هرچه سریعتر از چرخه معیوب و ظالمانه و ضد تولیدی خلق شبه پول در شبکه بانکی که رفته رفته میرود تا حجم نقدینگی غیر مولد را به مرزهای خطرناک و غیرقابل مهاری برساند، اصلاح نظام مالیاتی که در حال حاضر هیچ نسبتی با عدالت و ستاندن مالیات حقه از مهمترین تکاثر کنندگان ثروت ندارد و بالاخره تقویت روحیه متعهدانه، انقلابی، خداترس که منافع مردم و محرومان و حتی منافع ملی را به پای منافع فردی و جزیی قربانی نکند و سخنگوی اشرافیگری نباشد.
Arazazarbaijan.aghtesadi@gmail.com
نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۰۵ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۱۷ ق.ظ