سیب ارومیه با برند افغانستانی به بازار شبه قاره هند می‌رود

گروه گزارش: فصل پاییز، آغاز برداشت آخرین محصولات تابستانه کشاورزی از جمله سیب در آذربایجان‌غربی است، این میوه شیرین شاخص ترین محصول این استان به شمار می‌رود اما بی توجهی به بهبود کیفیت، موجب بروز مشکلات اساسی در تولید، عرضه صادرات و ارزش آفرینی این محصول مهم و پردرآمد برای کشاورزان شمال غرب کشور شده است.
سیب به عنوان یکی از محصولات مهم کشاورزی آذربایجان‌غربی از ظرفیت بالایی برای عرضه در داخل کشور و صادرات به کشورهای همسایه و حتی بسیاری از کشورهای دور است.
با فرا رسیدن فصل پاییز، باغ‌های سیب در آذربایجان‌غربی به بار می‌نشیند و باغداران این محصول خود را برداشت می‌کنند تا بخشی از آن وارد چرخه صنعت شود و بخش دیگری برای مصرف انسانی وارد بازار و یا در سردخانه برای سایر فصول نگهداری شود.
آذربایجان غربی، قطب‌ مهم تولید سیب درختی در کشور است و با برآورد تولیدی که همه ساله از یک میلیون تن فراتر می‌رود، همواره بخشی از بازار داخلی کشور به ویژه در ایام نوروز و بخش قابل توجهی از بازار کشورهای همسایه امیدوار استفاده از این میوه شیرین پاییزی است.
البته در مسیر تولید، نگهداری، عرضه و صادرات این محصول بسیار ارزشمند کشاورزی، مشکلات زیادی ایجاد می‌شود که زمینه جلوگیری از ارزش آفرینی بالای آن و حتی بازگردانده شدن محموله های صادراتی را فراهم می‌کند؛ امری که در اذهان بسیاری از فعالان این بخش طی سال های اخیر حک شده و باقی مانده است.نبود زیرساخت های کافی برای برندسازی و بسته بندی این محصول باعث شده تا سیب آذربایجان غربی از تمام ظرفیت خود برای صادرات بی‌بهره باشد و این درحالی است که بخش قابل توجهی از سود حاصل از صادرات این محصول به جیب کشورهای همسایه می‌رود.
“شفیق” سرکارگر افغانی که در یکی از باغ‌های سیب حاشیه ارومیه به برداشت سیب توسط کارگران نظارت داشت، با بیان علت حضورش در ارومیه و باغ های سیب گفت: محصول سیب این باغ در ابتدا به افغانستان روانه شده و پس از آن با برند این کشور به کشورهایی نظیر پاکستان و هندوستان صادر می‌شود.
وی افزود: مقدار کمی از این محصول برای مصرف داخلی به افغانستان برده می‌شود و هدف اصلی صادرات سیب به سایر کشورهاست.
این سرکارگر افغانی با اشاره به نحوه برداشت این محصول گفت: به کارگران آموزش داده شده که سیب ها را با دقت چیده و پس از جداسازی سیب های هم‌اندازه را به ردیف در یک جعبه قرار داده و برچسب شرکت را با نظم به روی سیب ها بچسبانند.
این درحالی است که بسیاری از باغداران آذربایجان غربی با عدم رسیدگی و برداشت در زمان مناسب کیفیت محصول خود را به درجه ۲ و سه کاهش می‌دهند و محصول خود را با زحمت و سود کم در اختیار دلالان قرار می‌دهند.
بیش از ۲۷ واحد تولید آبمیوه و کنسانتره سیب در آذربایجان غربی مشتری سیب درجه سه یا محصول زیردرختی است که سالانه بیش از ۳۰۰ هزار تُن از محصول سیب، یعنی بیش از یک سوم محصول تولیدی استان را فرآوری و روانه بازار می‌کند. با تردد در جاده های آذربایجان غربی در نیمه اول پاییز منظره ناخوشایندی از صدها مرکز غیرمجاز انباشت سیب زیردرختی به چشم می‌خورد، در حالی که طبق قوانین و دستورالعمل‌ها انباشت سیب زیردرختی در حاشیه جاده‌ها ممنوع است.
“کریم اسکندرزاده” یکی از باغداران روستاهای اطراف ارومیه درحالی‌که محصول سیب درجه ? خود را برای تحویل به یکی از این مراکز آورده بود، گفت: حجم محصول سیب زیر درختی در باغ‌ها زیاد است، به گونه ای که نمی‌توان آن را نگهداری کرد.
وی افزود: از سوی دیگر کارخانه ها حاضر به خرید یک‌جای همه محصول زیر درختی نیستند و همین موضوع یکی از عوامل پایین نگه داشتن قیمت این محصول است و با توجه به مشکل نبود فضای نگهداری چاره ای جز تحویل به مراکز خرید این محصول ودلالان با قیمت پایین نیست.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌غربی نیز با بیان اینکه انباشت سیب در کنار جاده‌های این استان ممنوع است و با متخلفان برخورد می‌شود، گفت: باغداران نمی‌توانند روزانه سیب زیردرختی خود را به علت طولانی بودن روند ریزش محصول و نیز کم بودن آن به کارخانه بفروشند، بنابراین باید به دلالان تحویل ‌دهند.
اکبر کرامتی با بیان اینکه بر اساس قانون نیز تولیدکنندگان مواد غذایی موظف هستند تا مواد اولیه خود را از مراکز مجاز و بهداشتی تهیه کنند اضافه کرد: خرید تدریجی کنار جاده‌ای دارای مشکلاتی از جمله غیربهداشتی و ایجاد سیمای ناموزون برای آذربایجان‌غربی است.
در حال حاضر ۸۰ فقره مجوز جمع‌آوری سیب زیردرختی در استان آذربایجان غربی صادر شده که با استقبال باغداران روبرو نبوده است.
باغداران استان امسال با برداشت بیش از یک میلیون و ۴۰ هزار تن سیب، رتبه نخست تولید این محصول را در کشور به خود اختصاص داده‌اند.
به گزارش آراز آذربایجان به نقل از ایرنا، بیشترین میزان سیب آذربایجان غربی در ارومیه تولید می‌شود و شهرستان‌های اشنویه، سلماس و مهاباد به ترتیب در رتبه‌های بعدی تولید این محصول قرار دارند.