سالمندی سالهای سکوت و انزوا
گروه خانواده و سلامت : پیری کاهش قوای روانی و جسمی است که در اثر گذشت زمان روی می دهدمروزه که غالب سالمندان به تنهایی در خانه خود به سر می برند، هر قدر هم که وضع زندگی آنها خوب باشد، از توجه عاطفی دیگران و اقدامات جامعه بی نیاز نیستند .دوران پیری، مرحله ای از زندگی تمام افراد است. هر چه افراد در این خصوص دیدگاه وسیع تری داشته باشند تجربه دلپذیرتری را به کوله بار تجارب زندگی خود می افزایند. نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که سالمندی در نظر برخی افراد دوره ای سیاه نامیده می شود که از رسیدن به آن مرحله هراس و انزجار دارند، در حالی که می توان این دیدگاه تاریک را تغییر داد و با فرهنگسازی مناسب، فصل پیری را دلپذیرتر از آنچه در باور عموم شکل گرفته، ساخت.
*آرامش جسم و روح
افرادی که به مرحله پیری می رسند، روزگاری جوان بوده اند و دلنگرانی شان برای فرزندان و اطرافیان آن ها را مجاب می کرد تا لحظه ای دست از مراقبت برندارند و تمام جوانب را تحت نظر قرار دهند که مشکلی هرچند کوچک اطرافیان شان را تهدید نکند.نیکو است که به پاس آن همه دقت و مراقبت، حال که به دوره سالمندی پا نهاده اند، برنامه ریزی مدونی برایشان در نظر گرفت تا روزگاری که گام هایشان دیگر توان و چابکی گذشته را ندارد، بهتر از آنچه تصورش را می کردند سپری شود تا شاید ذهن و روح شان به آرامش برسد.
*پاسداشت خوبی ها
همین که فردی احساس کند دیگر مانند سابق در مرکز توجه قرار ندارد، حرف هایش خریدار چندانی ندارند، توانایی های گذشته اش را از دست داده است، حافظه اش مانند سابق یاری نمی کند، شادابی گذشته را ندارد و در بسیاری از تصمیم گیری ها رای و نظرش از اهمیت ویژه ای برخوردار نیست کافی است تا احساسات خاکستری و آزاردهنده به سراغش آید و با خودش بگوید کاش هیچ گاه دوران سالمندی ام را نمی دیدم اما چه خوب است که به ازای مهربانی شان و برای اثبات دوست داشتن آنها، سعی کنیم لحظه های شادی را برایشان رقم بزنیم تا گرد پیری از قلب شان بزداییم. پسندیده است که تاریخ های مهم زندگی شان را که حالاسالها از آن می گذرد به شادی جشن بگیریم تا به آن ها نشان دهیم نه تنها از خاطر نرفته اند بلکه بر ارزشمندی شان افزوده شده است و به بودنشان افتخار می کنیم. اینکه مدام جویای احوالشان باشیم به دیدارشان برویم راهکاری است که آن ها را از احساسات منفی دور می کند.
*سلامت در کهنسالی
اگر مدام باور پا به سن گذاشتن به سالمندان القا شود آن ها گمان می کنند دیگر خیلی از کارها و رفتارها مناسب سن و سال آن ها نیست در حالی که چنین نخواهد بود و هیچ گاه برای انجام کارهای مثبت دیر نیست. باید سالمندان را تشویق کرد که تحرک و ورزش بر میزان سلامتی آن ها می افزاید. احساس شادابی و نشاط حاصل از پیاده روی و انجام حرکات ورزشی هر چند ساده کمک می کند تا سالمندان روز را بهتر سپری کنند و خواب شبانه آرام تری داشته باشند. فضای استخر برای تلطیف روحیه سالمندان بسیار مناسب است. هر چند که توانایی شنا کردن نداشته باشند همین که در آب پیاده روی یا اینکه از حوضچه های آب گرم استفاده کنند به سلامت بافت استخوانی شان می انجامد. علاوه بر این انجام حرکات ورزشی ساده در منزل و از طریق برنامه های ویدئویی ورزشی نیز تاثیرگذار خواهد بود.یک جا نشستن و بی تحرکی عاملی است که انسان را از تحرک و پویایی بازمی دارد. اگر افراد با پانهادن به دوره سالمندی به این فکر بیفتند که دیگر زمان تلاش و کوشش به سر آمده است، در حقیقت خود را به سمت رکود هدایت کرده اند از این رو لازم است برای دست پیدا کردن به فعالیت های مغزی و دوری از انزوا و یکجانشینی، سالمندان را به انجام کارهایی هرچند ساده دعوت کنیم تا در این صورت ضمن انجام فعالیت های مغزی، احساس مفیدبودن را به آنها هدیه دهیم.
*حس خوب خاطرات
همیشه تعریف کردن خاطرات و مرور اتفاقات شیرین گذشته احساس خوبی را به ارمغان می آورد. اینکه به سالمندان فرصت دهیم تا خاطرات دوست داشتنی گذشته را مرور کنند و بدانند گوش شنوا برای شنیدن حرف های آهسته و شیرین شان آماده است، روحیه خوب و احساس خوشایندی به آنها می بخشد، از این رو، اهدای چنین فرصتی به سالمندان کمترین کاری است که می توان در مقابل آن همه مهربانی انجام داد.
*دنیای شاد پدربزرگ ها و مادربزرگ ها
نوه ها، چه بخواهند چه نخواهند احساس شادابی، نشاط و خوشحالی را به پدربزرگ و مادربزرگ منتقل می کنند. حال اگر همین نوه ها چند ساعتی را در طول هفته به آنها اختصاص دهند، دنیای شادی را برای پدربزرگ و مادربزرگ سالمندشان می سازند.اگر این انگیزه در سالمندان به وجود بیاید که فرزندان یا نوه ها از گذراندن وقت در کنار پدربزرگ یا مادربزرگ شان لذت می برند، آنها نیز، قدم زدن در پارک یا رفتن به خرید به همراه نوه و فرزندانشان را به هر تفریح دیگری ترجیح می دهند چرا که در این صورت هم در اجتماع حضور پیدا کرده اند و هم تنوعی در روزشان به وجود آورده اند.همیشه یادگیری چیزهای جدید، تحولی در وجود فرد ایجاد می کند که تا مدت ها با وی همراه خواهد بود. اینکه فرزندان یا نوه ها کمک کنند تا پدربزرگ و مادر بزرگی که تمام تجربه و داشته هایشان مشمول زمان شده است، به روز شوند و با فناوری های نوین و جدید، حتی به صورت دست و پا شکسته رابطه ایجاد کنند کمک کرده اند تا آنها روزهای پیری را که به نوعی پاییز عمرشان می دانند به شکل بهتری پشت سر گذارند و با روحیه ای که می یابند، احساس شادمانی را به اطرافیان خود نیز منتقل می کنند. البته حتماً نیاز نیست کوچکترها تمام زمان خود را به این آموزش ها اختصاص دهند بلکه حتی اگر دورادور نیز با سالمندان در ارتباط باشند و آنها را در جریان برنامه های مهیج و شاد قرار دهند یا به سوالاتشان برای استفاده از امکانات جدید پاسخ دهند کافی است تا پدربزرگ و مادربزرگ را از عزلت نشینی و تنهایی رها کنند.
نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۰۲ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۵:۱۲ ق.ظ
