رنگ زندگی زنانی که در چهار فصل سال خزان است
شورش عزیزی
گروه گزارش: رنگ زندگی‌شان در چهار فصل سال؛ خزان است. متاسفانه دیگر حضورشان مختص کلان شهرها نیست و در اکثر خیابان‌های کشور می‌توان این پدیده که یک اپیدمی شده را مشاهده نمود اما هنوز هم هستند عده‌ای که این واقعیت را انکار می‌کنند. چرا زن خیابانی؟ آیا روسپی‌گری، از ناهنجاری‌های جامعه است که در موردش صحبت نمی‌شود؟ آیا پدیده زنان خیابانی، اتفاق جدیدی است؟ آیا کمبودهای زندگی و نداشتن مکانی امن، از عوامل اساسی حضور این قشر است؟ آیا ازدواج‌های مکرر می‌تواند از عوامل به وجود آمدن زن خیابانی باشد؟
عمده زنان خیابانی بیماران حاصل کارکردهای اجتماعی و اقتصادی هستند؛ همانند معتادان که مجرم نیستند بلکه بیمارند. برای درمان این بیماری، برخوردهای دفعی صرف، حلال مشکل نیست، باید دنبال ریشه‌های مشکل بود. در قانون اساسی و قانون مجازات‌های اسلامی ایران هیچ تعریف و مجازاتی برای روسپی‌گری در نظر گرفته نشده است، اگر قرار باشد زنان خیابانی را مجرم بدانیم و در موردشان حکم صادر کنیم؛ باید به مواد ۶۳۷ تا ۶۴۱ قانون مجازات اسلامی که در مورد جرایم منافی عفت است استناد گردد.
در ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی نیز آمده است: «هرگاه کسی علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند، علاوه بر کیفر عمل به حبس از ۱۰ روز تا ۲ ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.» افراد روسپی‌گر به دلیل فقر و ارضای نیاز جنسی به این عمل روی می‌آورند اما لذت جنسی از بین می‌رود و در مراحل بعدی؛ آزار جسمانی مطرح می‌شود. زنان خیابانی بر این باورند باید این راه را تا آخر ادامه داده و قادر به خروج از این منجلاب نیستند. بهتر است که مکانی برای ارائه مشاوره به این افراد در نظر گرفته شود تا این اشخاص تغییر باور داده و به میان جامعه برگردند.در این مکان‌ها باید عواقب این کار و همچنین امراض مختلفی که ممکن است به آن دچار شوند، برای این زنان تشریح گردد. شاید این افراد در بدو امر نمی‌دانند چه عواقب خطرناکی در کمین آن‌ها است. باید از طرف دولت بودجه‌ای برای این زنان در نظر گرفته شود تا فقر، آن‌ها را به این واکنش وادار نکند.
آنچه مسلم است کشور نسبت به این طبقه از جامعه، نیازمند تصویب قوانین خاص و شفاف و شروع فعالیت انجمن‌های حمایتی تخصصی و خاصی است؛ البته وجود قانون برای این قشر به این معنا نیست که باید از روسپی‌ها حمایت شود.
در زمینه حقوقی هم باید قبل از اینکه زن تبدیل به زن روسپی (خیابانی) شود، مورد حمایت قرار گیرد. صرفا مجازات باعث نمی‌شود که در آینده به سراغ جرم نرود چون پیشگیری تنها با مجازات صورت نمی‌گیرد. عدم مهارت تربیتی و آگاهی مناسب والدین، فقر و محیط نا مناسب خانواده یا عوامل اجتماعی مانند کنکور، عدم اوقات فراغت مناسب را می‌توان از عوامل شایع در ایجاد روسپی‌گری دانست.
اگر در حوزه تامین اجتماعی هر کشوری قانون حمایتی مناسبی وجود داشته باشد یقین بدانید زنان خیابانی به حداقل خواهند رسید چنانکه در فصل سوم قانون اساسی که حقوق مردم بیان می‌گردد؛ بحث حمایت از حقوق زنان مورد توجه قرار گرفته است شایسته است در مبحث زنان روسپی باید بین جرم زنا و جرم روسپی‌گری یک تفاوت اساسی قائل شویم و این به معنای وسیع‌تر، حمایت کردن از جامعه است. قضاوت و تصمیم گیری با خوانندگان؛ اما وقتی منتقدین اوضاع از روسپی‌گری، فقر، فساد اقتصادی و تبعیض حرف می‌زنند مقصود آن است که مسئولین با نگاهی متفاوت‌تر به ناهنجاری‌ها موجود بنگرند و در راستای رفع معضل‌های اجتماعی، گام‌های شایسته و فارغ از قضاوت‌های زود هنگام بردارند؛ و اگر هم هیچ کاری نکردند؛ حداقل انکارش نکنند.
نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۲۴ فروردین ۱۳۹۳ ساعت ۴:۲۹ ق.ظ
