رسانه ملی برای عده‌ای دکان شده است
مروارید صادق‌پور
گروه فرهنگی: نبود برنامه‌ریزی و بی‌توجهی به آینده مردم، اوقات فراغت و آموزش در تلویزیون برای عده‌ای به بازار، دکان و پول درآوردن تبدیل شده است.
از رسانه ملی که با مردم سروکار دارد و باید یک دانشگاه باشد و به مردم آموزش دهد، توقع نداریم بدون برنامه‌ریزی کاری کند که بعد در آن بماند و مردم بلاتکلیف شوند.
این کار به نوعی کلاه گذاشتن سر مردم و نادیده گرفتن آن‌هاست. این مساله به مقوله اساسی و بنیادی کشور ما بر می‌گردد؛ یعنی زمانی که افراد کاردان سر جای خود قرار نگیرند متأسفانه این اتفاق می‌افتد و این مساله به عدم مدیریت و برنامه‌ریزی ما برمی‌گردد.
بزرگترین مشکلی که در کشورمان داریم این است که مردم سر جای خود نیستند. اگر متخصصانی به کار وارد می‌شدند و افرادی که مسؤولیت کار را می‌پذیرند کارشناس و کاردان بودند متأسفانه با چنین اتفاقاتی در تلویزیون برخورد نمی‌کردیم و رسانه ملی نباید از اول به این مقوله وارد می‌شد؛ البته به دلیل این که پول خوب است و همه دوست دارند پولدار شوند به این مسیر وارد شدند. حذف برنامه برنده باش از کنداکتور، یک روشنگری بود که باعث شد مردم به آن پی ببرند که پول ناچیزی می‌دادند و برنده می‌شدند.
یک روزنامه نگار پیشکسوت درباره تولید مسابقاتی مانند «برنده باش» و حذف این مسابقه از جدول پخش تلویزیون می‌گوید که البته مسابقه «برنده باش» تبعات خوبی هم داشت و مردم سر ذوق می‌آمدند و شرکت می‌کردند اما به هر جهت انگیزه این مسابقه مالی بود. زمانی که تلویزیون نتواند درست برنامه‌ریزی کند و با این اتفاق که برنامه حذف شود، روبه‌رو شوند، خیلی تاسف‌برانگیز است. من اصولاً وارد شدن رسانه‌ها به این زمینه‌ها را تقبیح می‌کنم.
او با اشاره به تغییر اسپانسر مسابقه «برنده باش» اظهار کرد: تغییر اسپانسر راه به جایی نمی‌برد زیرا اصل ماجرا مهم است و شیوه این نوع برنامه‌ها اشتباه است. این مساله که یک نفر در یک مسابقه شرکت کند و جایزه بگیرد اشکالی ندارد اما اینکه با پول مردم به آن‌ها جایزه دهند قمار است. ما در فرهنگمان تشویق و جایزه دادن و تقبیح را داریم.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت بیان کرد: پربیننده‌ترین برنامه‌ها در گذشته و حال برنامه‌هایی بود که معلومات عمومی مردم را بالا می‌برد. مسابقه نباید حالت کاسب کارانه و قمارگونه بگیرد و افراد متخصص این حوزه باید برای فرد شرکت‌کننده جایزه مناسب و متعارف پیدا کنند. این مساله که با پول مردم جایزه بدهند، کاسبی است و باید از حالت بیزینس خارج شوند.
همچنین یک استاد ارتباطات معتقد است زمانی که مردم در آسمانشان یک ستاره نیست، تلویزیون پر از ستاره است و پولدار شدن‌های تصادفی و بادآورده را ایجاد کرده و رواج نوعی بی‌اخلاقی رسانه‌ای است که نمی‌توان با هیچ بهانه‌ای آن را توجیه کرد. در ماه‌های اخیر انتقادهای فراوانی درباره عملکرد صداوسیما و رویکردش به درآمدزایی از طریق اپلیکیشن‌ها وارد شد و در روزهای پایانی هفته گذشته آیت‌الله مکارم‌شیرازی در پاسخ به یک استفتا درباره برنامه »برنده باش«، این برنامه را مصداق قمار دانست و همین باعث شد تا موج جدیدی از انتقادها شکل بگیرد.
پس از این اتفاق مقام معظم رهبری هم به این ماجرا حساسیت نشان دادند و به حذف چنین شیوه‌هایی برای درآمدزایی تذکر دادند. نتیجه تذکر جدی مقام معظم رهبری، دستور عبدالعلی علی‌عسکری رئیس سازمان صدا وسیما به اداره کل بازرگانی این سازمان بود.
رئیس صدا و سیما در دستور خود نوشت: با توجه به فرمایش مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در مورد فرهنگ کار به مناسبت روز کارگر، نسبت به بروز و ظهور رسانه‌ای اسپانسرهایی که مانع این فضیلت هستند تجدید نظر کنید.
همچنین علی فروغی مدیر شبکه سه به دنبال این اتفاق ضمن ارائه توضیحاتی درباره ابهام شرعی مطرح شده درباره جوایز برنامه «برنده باش» از تغییر اسپانسر این برنامه خبر داد.
در پی این اتفاقات، مرتضی میرباقری، معاون سیما هم امروز درباره برنامه‌های صداوسیما به منظور تقویت روحیه کار و تلاش یادداشتی منتشر کرد.
معاون سیما در این یادداشت از بازنگری اساسی در تمامی برنامه‌های صداوسیما برای حذف یا مدیریت عواملی همچون اسپانسرها برای از میان برداشتن روحیه تنبلی خصوصاً در مسابقات و برنامه‌های ترکیبی خبر داد.
رئیس دانشکده علوم ارتباطات و عضو هیأت علمی گروه روزنامه نگاری دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه این نوع برنامه‌ها بدآموزی جدی دارد، گفت: اساساً این کار تلویزیون غیراخلاقی است، زیرا تلویزیون یکسری برنامه‌ها را به نام برنامه تولیدی خود عرضه می‌کند؛ در حالی که تولید یا تأیید شده همان حامیان مالی هستند و هدفشان تا حد زیادی پول‌سازی است که نوعی جفا به حقوق مخاطب و بی‌اخلاقی رسانه‌ای محسوب می‌شود. ما در اصول اخلاق حرفه‌ای روزنامه‌نگاری این مساله را داریم که محتوای رسانه‌ای و تولید شده رسانه باید به گونه‌ای عرضه شود که توسط مخاطب قابل تشخیص و تفکیک از آگهی بازرگانی یا برنامه‌ای که جنبه مالی دارند، باشد.این مدرس ارتباطات ادامه داد: تلویزیون بسیاری از برنامه‌های خود را که توسط حامیان مالی تولید می‌شود به شکلی عرضه می‌کند که انگار برنامه تولیدی تلویزیون است. این مساله باعث از دست رفتن اعتبار رسانه و اعتماد مخاطب می‌شود و عملاً رسانه را از جایگاه خود به عنوان یک رسانه که ادعای ملی بودن را هم دارد دور می‌کند.
فرقانی تصریح کرد: همچنین این نوع برنامه‌ها، فرهنگ کار در جامعه را نابود می‌کنند؛ کسی که می‌تواند با پاسخ دادن به چند سوال که البته به او کمک می‌شود چند میلیون برنده شود، خوانشی که در مخاطب ایجاد می‌کند این است که فرد لازم نیست تلاش یا تولید کند و از راه سالم به کسب پول حلال بپردازد. این فرد از روی شانس، تصادف و مطالعه مختصر می‌تواند میلیون‌ها تومان به جیب بزند که باز هم باعث بی اعتباری رسانه و بی اعتمادی مخاطب می‌شود. همچنین رسانه‌ها را از جایگاه واقعی خود به زیر می‌کشد و این مساله را در بسیاری از برنامه‌های تلویزیون در یک یا دو سال اخیر می‌بینید و بخش غالب برنامه‌ها به خصوص برنامه‌های ورزشی، این ستاره، مربع و پیامک‌ها شده است.
او اظهار کرد: اگر بحث کسب درآمد و خودکفایی رسانه باشد، توجیه‌کننده رفتارهای غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای رسانه‌ای که ادعای ملی بودن دارد، نیست. به نظرم بهتر است تلویزیون به جای اینکه به برنامه پول‌سازی روی بیاورد و آنتن را به تعدادی تاجر نه چندان سالم بفروشد، از هزینه‌های خود کم کند.
فرقانی گفت: لازم نیست در تلویزیون و رادیو ده‌ها شبکه وجود داشته باشد؛ تلویزیونی که با کارهای خود اعتماد مخاطب را از دست می‌دهد، توسعه‌ی کمی آنچه تأثیری می‌تواند داشته باشد؟ بنابراین شاید به جای توسعه کمی باید از هزینه‌ها کم کند تا مجبور به فروش تلویزیون و رادیو به تامین‌کنندگان مالی آن نشود.
این استاد ارتباطات و روزنامه‌نگار قدیمی با اشاره به وضعیت افرادی که در مسابقه »برنده باش« شرکت و برای بسته‌ی سوالات مبالغی را پرداخت کرده‌اند، بیان کرد: از نظر وجه حقوقی و اینکه تکلیف پول مردم چه می‌شود باید تلویزیون پاسخگو باشد. به طور کلی وضعیتی که تلویزیون به خصوص در یک یا دو سال گذشته پیدا کرده این است
به گزارش آرازآذربایجان به نقل از ایسنا، که کل تبلیغات خود را واگذار کرده و برنامه‌هایی را اجرا می‌کند که اسپانسر و حامیان مالی راه می‌اندازند یا حداقل برای پخش از تلویزیون تأیید می‌کنند. این مساله تلویزیون را از محتوا خالی کرده و جنبه‌ی آموزشی یک رسانه وزین را از دست داده است.
Arazazarbaiijan.farhangi@gmail.com
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۹:۵۸ ق.ظ
