دو صد گفته چون نیم کردار نیست
علی خلخالی
گروه تحلیل : با روند لاک پشتی اجرای طرح راه آهن ، مردم شهرهای نقده و ارومیه فعلاً منتظر سوت قطار نباشند.
هفت شهر عشق را عطار گشت/ ما هنوزاندرخم راه آهنیم طرح ملی احداث راه آهن مراغه به ارومیه در سال ۱۳۷۵ به دستور حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب در دولت آقای هاشمی رفسنجانی به تصویب رسیده و عملیات اجرایی آن به طول ۱۸۳ کیلومتر در سال ۱۳۸۰ شمسی در دولت آقای سید محمد خاتمی آغاز شده است که امروزه بعد از گذشت چهارده سال هنوز این طرح به پایان نرسیده و طبق معمول اندر خم وعده های گوناگون و شعارها درجا زده درگیر مشکلات اعتباری ، پیمانکاری و معارضان ملکی می باشد و این در حالی است که مردم تهران پایتخت میهن عزیزمان ایران در حدود ۹۸ سال قبل و در استان آذربایجان شرقی شهر تبریز ۷۰ سال پیش اولین حرکت قطار روی ریل راه آهن را تجربه کرده و سوت قطار را شنیده اند اما هنوز شهری مثل ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی و شهرستان نقده که از موقعیت حساس و خطیری برخوردار می باشند بی نصیب از این تجربه مانده اند ، احداث راه آهن از مراغه تا ارومیه و اجرای طرح حمل و نقل ریلی در استان آذربایجان غربی بیش از ۵۰ سال بود در پس پرده توجیه اقتصادی ، مشکلات فنی و اعتباری گیر کرده بود که اجرای طرح خوشبختانه به دستور رهبر معظم انقلاب در مسافرت به این استان صادر گردید و اجرای آن از ۱۴ سال پیش آغاز شده ولی متاسفانه اکنون ادامه طرح از شهر مهاباد به طرف شهرستان های نقده و ارومیه متوقف گردیده است ، برای اینکه اولین قطار وارد ارومیه شود لازم است از مراغه تا ارومیه ۱۸۳ کیلومتر ریل گذاری صورت بگیرد.
که مثل جاهای دیگر احتیاج به هزینه های سنگین تونل سازی هم ندارد ، برای اجرای طرح احداث خط راه آهن از مراغه تا ارومیه بیش از یک هزار و هشتصد میلیارد ریال اعتبار پیش بینی شده بود ولی اعتباری که اغلب یا توسط مجلس تصویب نمی شده و یا توسط مسئولان دولتی بخصوص از سوی مدیریت بودجه و برنامه ریزی کشور با اما و اگرهای بسیار مواجه می گردید و دست آخر هم توسط دولت ابلاغش به طول می انجامید ، که خوشبختانه در اجرای دستور مقام معظم رهبری مجلس و دولت بر سر اجرای این طرح به توافق رسیدند لذا اجرای این پروژه مهم و حیاتی از سال ۱۳۸۰ آغاز شد و طبق وعده داده شده قرار بود این طرح در طی پنج سال به اتمام برسد، یعنی مردم شهرستان های ارومیه و نقده در سال ۱۳۸۵ می بایستی سوت قطار را شنیده و سوار قطار می شدند اما با گذشت چهارده سال پس از آغاز اجرای طرح احداث خط آهن مراغه به ارومیه ، کندی اجرای طرح بر تمامی زحمات چندین ساله سایه افکنده است و مسئولین زیربط در طی این مدت زمان های مختلفی را برای افتتاح این راه آهن اعلام کرده اند به طوری که حالا دیگر نه مردم این قول ها را جدی گرفته باور می کنند و نه مسئولان دولتی در استان ، به یاد داریم وزیر راه و ترابری اسبق چند سال پیش گفته بود با احداث شش هزار کیلومتر خط ریلی در راه آهن کشور انقلاب بزرگی در این جهت رخ خواهد داد اما آذربایجان غربی از این انقلاب راه آهنی تاکنون سودی نبرده است، در ضمن نزدیک به چهار سال و نیم پیش معاون وزیر راه و ترابری به آذربایجان غربی آمده و گفته بود اعتبارات لازم برای اجرای هر چه سریعتر طرح راه آهن ارومیه – مراغه پیش بینی شده که به زودی ابلاغ خواهد شد. در حالیکه : معاون عمرانی استاندار سابق چند ماه پس از آن در گفتگو با خبرنگاران از روند اختصاص اعتبار سالانه به این طرح انتقاد کرده و گفته بود که تکمیل راه آهن مراغه – ارومیه با توجه به طولانی بودن زمان و اختصاص اعتبارات حداقل هشت سال دیگر طول خواهد کشید، به گفته این مقام مسئول برای تکمیل این طرح بایستی اعتباری بالغ بر دو هزار میلیارد ریال تأمین می گردید در حالیکه در سال ۱۳۹۰ برای این پروژه مهم فقط دویست و سی میلیارد ریال اعتبار تخصیص یافته بود یعنی یک نهم اعتبار لازم برای اتمام آن ، که مردم استان نیز از دولت به خاطر تخصیص اعتبارات کم ، آن هم بصورت قطره ای برای این پروژه گلایه دارند و به نظر می رسد وزارت راه با اختصاص چنین اعتباراتی تا ده سال دیگر هم نخواهد توانست راه آهن مراغه به ارومیه را افتتاح کند، زیرا که گویا اعتبار تخصیصی برای این پروژه در سال ۱۳۹۱ سیصد میلیارد ریال بوده که دویست میلیارد ریال از این رقم به عنوان پرداخت بدهی معوقه به پیمانکاران می شد که معنای این سخن آن است که در این سال فقط صد میلیارد ریال برای ادامه احداث این خط آهن هزینه می گردید در صورتی که به نوشته روزنامه جمهوری اسلامی مورخه ۲۴ مهر ۱۳۸۹ (تحت عنوان پروژه راه آهن ایران – ارمنستان کلید خورد)در مورد تأمین چهارصد میلیون دلار از سوی دولت ایران برای انجام کارهای ساختمانی در خاک ارمنستان توافق شده بود که جای تاسف بسیار است وقتی که دولت برای احداث و توسعه راه آهن در میهن عزیزمان ایران نیاز به پول دارد چرا بایستی این مبلغ هنگفت یعنی بیش از یک هزار میلیارد تومان به کشور بیگانه دیگری پرداخت گردد ، در صورتی راه آهنی که به خاک میهن مورد نیاز است به کشور ارمنستان که اکنون ۲۰ درصد خاک کشور مسلمان و شیعه جمهوری آذربایجان را مورد تصرف قرار داده و موجب قتل و غارت ده ها هزار نفر مسلمانان آن سرزمین شده ؛ حرام است .
همچنین به نوشته یک نشریه استان با اعتراض آقای قاضی پور ، نماینده ارومیه در مجلس شورای اسلامی به نحوه هزینه کرد اعتبارات و تاخیر در اتمام پروژه راه آهن مراغه به ارومیه به نظر می رسد بعد از داستان هایی با دادن وعده ها چون انتقال آب رودخانه ارس در آذربایجان شرقی و رودخانه زاب در آذربایجان غربی ، باروری ابرها و باریدن باران مصنوعی به دریاچه ارومیه سریال جدیدی برای حق کشی مردم آذربایجان غربی در حال اجراست ، ایشان خواستار رسیدگی به وضعیت راه آهن ارومیه به مراغه شده که جزء مصوبات سه دوره سفر هیئت های دولت به ارومیه بوده ، او گفته بود هر سال با وجود اینکه در بودجه کشور اعتباری برای این طرح قائل می شوند ولی آن اعتبار در محلی دیگری غیر از این راه آهن هزینه می شود وی با بیان اینکه مردم ارومیه چندین سال است منتظر تکمیل شدن راه آهن به این شهر و شنیدن سوت قطار هستند خطاب به وزیر راه و ترابری تذکر داده و گفته بود این راه آهن قرار بود در سال ۱۳۹۰ تمام شود و چرا به وعده هایی که به مردم می دهید عمل نمی کنید.البته لازم به ذکر است : پیشرفت فیزیکی ایستگاه های راه آهن نیز که در شهرهای نقده و ارومیه پیش بینی شده اصلاً رضایت بخش نمی باشد در حالی که کارهای ساختمانی ایستگاه های میاندوآب و مهاباد به پایان رسیده گفته می شود پیشرفت ایستگاههای نقده ۶۰ و اورمیه ۴۲ درصد گزارش شده و کار احداث ایستگاه بین مسیر نقده و ارومیه نیز هنوز آغاز نگردیده که به مصداق گفته اجداد و نیاکان مردم منطقه » سولدوز جایی است که اول شر و آخر خیر است« که بماند ، اکنون کارشناسان اصلی ترین عامل در عدم پایان طرح راه آهن مراغه – اورمیه را کمبود اعتبارات تخصیص یافته می دانند و دولت هم حتما در این میان مجلس را مقصر می داند اما مجلسی ها هم دولت را عامل کندی پیشرفت طرح معرفی می کنند که درست است . زیرا که در دوره قبلی مجلس نمایندگان ارومیه در مجلس شورای اسلامی در این خصوص تلاش بسیار کردند که قابل تقدیر از سوی ملت است در ضمن چندی قبل مدیر کل راه و شهرسازی آذربایجان غربی با ذکر این نکته که مجلس در تخصیص اعتبارات به طرح ملی راه آهن مراغه – اورمیه دخیل است و اگر اعتبارات تخصیص یافته به این پروژه در دست دولت بود قطعاً شاهد تسریع در روند اجرای طرح بودیم اما از نگاه یکی از نمایندگان ارومیه در مجلس شورای اسلامی اکنون این موضوع که » آیا دولت قصد اتمام این پروژه را دارد؟ « زیر سوال است
البته شش سال پیش وزیر راه و ترابری وقت در سفر به آذربایجان غربی به مردم این استان و نمایندگانش قول داده بود راه آهن مراغه – اورمیه تا پایان سال ۸۹ به اتمام خواهد رسید وعده ای که محقق نشد، جالب توجه است ایشان ترجیح می داد مرتباً به نمایندگان وعده بدهد تا شاید نمایندگان معترض متقاعد شوند و پرونده استیضاح او را از دستور کار مجلس خارج کنند ، وی در نشست های خود با نمایندگان بارها وعده داده بود این پروژه در سال ۱۳۹۰ به بهره برداری خواهد رسید ،با توجه به اینکه تاکنون این همه وعده ها عمل نشده که چندی است دیگر مسئولین استانی و نمایندگان استان در مجلس رغبتی به اعلام تاریخ مشخص برای افتتاح کل پروژه راه آهن مراغه – اورمیه از خود نشان نمی دهند اما در عوض معاون برنامه ریزی وزرات راه و شهرسازی تاریخ جدیدی برای افتتاح خط راه آهن مراغه – اورمیه اعلام کرده بود به نحوی که وی سه سال قبل پیشرفت فیزیکی طرح را ۵۷ درصد بیان نموده بود و این گفته اکنون هم صحیح به نظر نمی رسد،زیرا که ۹ ماه پس از گفته ایشان ، مدیر کل راه و ترابری استان میزان پیشرفت فیزیکی پروژه را ۵۲ درصد ذکر کرده بود که آن هم واقعیت نداشت ، وی همچنین با اظهار اینکه قطعات مربوط به مهاباد و نقده درصد پیشرفت فیزیکی خوبی دارد ، تا پایان سال ۹۱ سوت قطار مراغه در شهرستان نقده به صدا در خواهد آمد ، سوتی که گوش مردم نقده خیلی وقت است آماده شنیدن آن می باشد ولی متاسفانه مردم این دیار پس از سال ها انتظار وعده و وعید مسئولان امور هنوز به آرزوی دیرینه خود نرسیده اند و راه آهن این شهرستان از سوی رئیس جمهور محترم رسماً افتتاح نگردیده است و ما مردم ولایت تاریخی و پر ماجرای سولدوز صدای سوت قطار را نشنیده ایم که از مزایای آن برخوردار باشیم .
راه آهن هر چند از بخش های مهم و حیاتی یک کشور محسوب می شود اما بی توجهی و عدم سرمایه گذاری مناسب در آن باعث گردیده هزینه های بسیاری بابت تلفات جانی و صدمات مالی در بخش حمل و نقل کشورمان در جاده ها وارد شود. در ضمن لازم به ذکر است انصافا پس از پیروزی انقلاب اسلامی وزارت راه و ترابری سابق تلاش بسیاری برای توسعه زیر ساخت های حمل و نقل ریلی انجام داده ولی به نظر می رسد تا تحقق یافتن وعده های داده شده مبنی بر ساخت ۱۲۰۰ کیلومتر خط آهن در سال فاصله زیادی به خصوص در آذربایجان غربی وجود دارد زیرا که : متاسفانه فاصله عمل با شعار مسئولان امور بسیار زیاد است .
به گفته کارشناسان مصرف سوخت در حمل و نقل جاده ای شش برابر حمل و نقل ریلی می باشد و از سویی امنیت حمل و نقل ریلی ده برابر حمل و نقل جاده ای است ولی آمار وزارت راه و ترابری نشان می دهد سهم راه آهن در ایران فقط ده درصد از حمل و نقل کشور را شامل می شود و می بایستی این رقم بین ۳۵ تا ۴۰ درصد باشد تا بخش حمل و نقل در کشورمان به نزدیکی های سطح استاندارد جهانی برسد. بر اساس گزارش رسمی طول خطوط شبکه اصلی ریلی در ایران ۹۶۸۹ کیلومتر می باشد که در روی آن ۱۶۳۳۰ واگن باری و ۱۲۹۲ واگن مسافری توسط پانصد و شصت و پنج لکوموتیو در حال حرکت می باشند در صورتی که قبل از انقلاب و در عصر پهلوی در مدت ۵۷ سال فقط ۴۵۶۵ کیلومتر خط اصلی راه آهن احداث گردیده بود که در طی سی سال پس از انقلاب نیز ۵۱۲۶ کیلومتر خط راه آهن ساخته شده که قابل توجه است و به گفته وزیران راه و ترابری سابق توسعه خطوط ریلی در طی چند سال اخیر در حالی صورت گرفته که افزایش بودجه در این حوزه چندان مشهود نبوده است البته در حال حاضر گویا نزدیک به چهار هزار کیلومتر خطوط ریلی در کشورمان در حال احداث می باشد همچنین به موجب آمار اداره کل راه آهن شمالغرب کشور در طی هر سال در مجموع بیش از سه میلیون و پانصد هزار نفر مسافر در کل ناحیه شمالغرب کشور توسط قطار جابجا می شوند .در پایان سخن اگر تاکید هیئت وزیران در تکمیل راه آهن مراغه – نقده ، ارومیه و مکلف نمودن وزارت راه و شهرسازی به اتمام این پروژه ملی را به پیگیری های مسئولین ارشد استان و نمایندگان مجلس اضافه کنیم نتیجه خواهیم گرفت که روند اجرایی احداث خط آهن مذکور بایستی سرعت بیشتری به خود بگیرد ولی متاسفانه با روند لاک پشتی ، شرایط و سوابق موجود چنین به نظر می رسد قطاری که در حدود ۷۰ سال پیش از تهران به سوی آذربایجان حرکت کرده علیرغم وعده های مسئولان امور حالا حالاها به نقده و ارومیه نخواهد رسید و مردم این شهرها به این زودی ها سوت قطار را نخواهند شنید که لازم است فعلاً آب خنک بنوشند و به وعده های مسئولان امور در هر برهه از زمان دل خوش کنند. تا بعد چه پیش آید.
نوشته شده توسط admin در دوشنبه, ۰۱ تیر ۱۳۹۴ ساعت ۵:۲۸ ق.ظ
