درونیات خود را ازهمسرتان مخفی نگه ندارید

درونیات خود را ازهمسرتان مخفی نگه ندارید

گروه خانواده وسلامت :اگرمی خواهید رابطه‌ای احساسی با همسرتان داشته باشید و در ایجاد روابط با همسرتان مشکلی ایجاد نشود سعی کنید برخی موامع را از میان بردارید و در ایجاد تفاهم دوجانبه بکوشید در این زمینه پیشنهاداتی برایتان داریم.
اگررابطه تان درد می کند خیلی نگران نباشید. این مسئله غیرعادی نیست. حتی همسرانی هم که به قول بعضی ها زندگی ایده آ‌لی را پشت سر می‌گذارند گهگاه دردی را در رابطه شان احساس می کنند.فکر می کنید علت این درد چیست؟ و چطور می توان آن را مداوا کرد؟ در این مقاله سه علت مهم ایجاد کننده درد در رابطه با همسر به همراه درمان هر یک از آنها مطرح می شود.
مخفی نگه داشتن درونیات خود از همسر:وقتی درباره مسئله ای با همسرمان گفتگو می‌کنیم اغلب به بیان سطحی ‌ترین لایه آن اکتفا می کنیم. به عبارت دیگر آن چه را که در دلمان می گذرد اعم از ترسها، نیازها و یا لذتهایمان را برای او روی داریه نمی ریزیم. و این در حالی است که دوست داریم او درونیات ما را بداند و برای آنها کاری بکند. اما طبیعتاً چون همسر چیزی نمی ‌داند اقدام موثری نیز نمی ‌تواند انجام دهد و به این ترتیب سر و کلّه اولین دردها در ناحیه رابطه پیدا می شود.برون ریزی درونیات برای همسر،وقتی که بتوانیم نیازها، احساسات، آرزوها، ترسها و دغدغه های خود را با همسرمان مطرح کنیم زمانی است که می توانیم بگوییم به برون ‌ریزی درونیات خود پرداخته ایم. به خاطر داشته باشیم رابطه شاداب و سالم رابطه ‌ای است که همسران.
انتقادگرایی:بعضی از ما فکر می کنیم صحبت کردن درباره نکات مثبت همسر ضرورتی ندارد چرا که همین ‌طور که هست خوب است و به جای آن باید ضعف‌های او را شناسایی و برطرف کرددر نتیجه انگشتمان را فقط روی ویژگی‌هایی می ‌گذاریم که مورد پسند ما نیست. چنین می‌شود که شروع می ‌کنیم به کاربرد وسیع جمله » تو……. « تا سیل انتقادات و حملات خود را به سوی او روانه کنیم. در این وضعیت طبیعتاً همسرمان هم بیکار نمی نشیند و در پاسخ به این حمله دست به ضد حمله می زند. به این ترتیب که به لاک دفاعی فرو می ‌رود و برای محافظت از خودش ضعف‌های موجود را انکار می کند و او هم با متوسل شدن به جمله » تو…….. « دست به حمله متقابل می زند. گفته‌های همسران نشان می دهد که این اتفاق تا چه حد می ‌تواند رابطه را دردناک کند.پرهیزازانتقادگرایی و مشخص کردن خواسته‌ها و انتظارات،برای قطع چرخه “انتقاد کردن از همسر- دفاعی شدن همسر”بایدبه جای آن‌که بر ضعفهای همسر تأکید کنیم، انتظاراتمان از وی را به صورت دقیق و شفاف مشخص کرده و با طمأنینه و احترام یک به یک آنها را برای او بازگو کنیم. وقتی خواسته هایمان را به صورت مشخص با همسرمان مطرح می کنیم نیاز او به دفاعی شدن را به طور کامل از میان برمی داریم و در نتیجه او با قلبی نرم و عطوف به نیازهای ما گوش می سپارد.تفاوت بین منظور از گفته ‌ها و تأثیر آنها بر همسر:ما درگفتگو چیزهایی می_گوییم که از صافی ذهنی خودمان به سلامت عبور کرده_‌اند و کلماتی را به کار می بریم که به نظرمان می تواند به بهترین شکل منظور ما را به دیگری برساند. اما گاهی مواقع تأثیر آن کلمات و مطالب بر همسرمان متفاوت از چیزی می شود که منظور ما بوده است. علت آن مشخص است؛ همسر هم صافی های ذهنی خودش را دارد که از دریچه آنها حرف های ما را ادراک می کند. اینجا زمانی است که ما به واکنش او اعتراض می کنیم و با گفتن “من چنین کلماتی را بر زبان نیاوردم” رابطه را با چالش بیشتری مواجه می کنیم.توجه به صافی‌های ذهنی همسر،وقتی بین آنچه که می‌خواستیم به همسرمان برسانیم با آن چه که همسرمان برداشت کرده تفاوتی مشاهده می کنیم باید به درمان دردی که در ناحیه رابطه احساس می کنیم توجه ویژه ای نشان دهیم. یک راه این است که به همسرمان بگوییم “عزیزم، به نظر می‌رسد من نتوانستم منظورم را خوب بیان کنم. لطفاً برداشت خودت را از حرف من دقیق بگو تا من بتوانم منظور واقعیم را برای تو بیان کنم.
و یا از خود بپرسیم که “چرا همسرم درباره حرف من به این نتیجه رسید؟ چه چیزی در این حرف او را اذیت کرد؟” سعی در درک معانی عمیق ‌تر مسائل از دریچه نگاه همسر به ما کمک می کند تا رابطه‌مان را از لوث دردها و بیماریها پاک کنیم.ما سعی می کنیم رابطه خوبی با همسرمان برقرار کنیم اما اغلب از راههای آسیب ‌زا برای این کار استفاده می ‌کنیم و در نتیجه فرصتهای ایجاد یک رابطه سالم را از دست می_دهیم. وقتی رابطه دچار درد می شود تنها شناسایی علت کافی نیست بلکه لازم است برای درمان آن هم قدمی برداریم. متأسفانه بسیاری از زوج ها در مخابره افکار و احساسات خود به یکدیگر با دشواری روبه رو هستند. بعضی خواسته هایشان را چنان طرح می‌کنند که به درک طرف مقابل منجر نمی شود عقاید خود را مبهم طرح می کنند، از طرح موضوع اصلی طفره می_روند ، حاشیه می روند و با این حال خیال می_کنند که همسرشان موضوع را دقیقاً و آن طور که هست درک می کند. یکی بیش از حد وارد جزئیات می شود و دیگری به قدری در کلمات صرفه جویی می کند که کلامش تفهیم نمی شود و هر دو بر این باورند که به تفاهم میان خود کمک می کنند.گاه به نظر می رسد که اصولاً به دو زبان متفاوت حرف می زنند. در این شرایط، هرگز عجیب نیست که زن و شوهر، هر دو ناراحت شوند، زیرا هر کدام بی خبر از تفصیر خویش دیگری را به دیر فهمی و سرسختی متهم می_کند.توجه داشته باشید که همسر شما با گفت و گوی خود ، گاهی فقط به حمایت شما و گاهی نیز به راهنمایی های عملی شما نیاز دارد، پس باید نسبت به اشاره ها و احساسات همسرتان حساس باشید تا راه های مناسب ارتباط با همسرتان را پیدا کنیدگاهی اوقات زن شکایت می کند که شوهرش به حرف های او گوش نمی دهد و حال آنکه شوهر در مقام اعتراض مدعی است که همه حرف‌های او را شنیده است. گاه شما فراموش می‌کنید که گفت و گو مبادله اطلاعات و نقطه نظرهاست. صحبت کردن و جواب نگرفتن در حکم صحبت با دیوار است. اگر شما هنگام گوش دادن سکوت اختیار می کنید احتمالاً می توانید به اشاره کردن و تکان دادن سر، عادت کنید و نشان دهید که به راستی گوش می دهید و همسرتان را از تردید بیرون آورید.قطع صحبت برای کسی که این کار را می کند احتمالاً طبیعی به نظر می رسد اما ممکن است در کسی که صحبت او قطع می‌شود ایجاد نارضایتی و افکار منفی کند. »او به حرف هایم گوش نمی دهد، تنها می خواهد خودش حرف بزند.«قطع صحبت هم مانند سایر عادات ممکن است بخشی از طرز مکالمه اشخاص باشد و برخلاف برداشت احتمالی کسی که صحبتش قطع می شود ارتباطی با خود محوری و مخالفت و غیره ندارد. در اینجا نیز زن و مرد رفتار متفاوتی نشان می دهند.
مردها بیش از زن ها صحبت را قطع می کنند اما قطع صحبت آنها مشمول زن ها نیست، یعنی با مردهای دیگر هم که صحبت می کنند همین سیاست را دارند. بنابراین زنی که برای قطع صحبت از سوی همسرش دلایل منفی می تراشد باید به خاطر داشته باشد که این رفتار ممکن است مربوط به طرز صحبت او باشد. اما با این حال کسی که صحبت را قطع می کند باید به انتظار پایان صحبت بپرد و صبر کند. ممکن است مردی با تأنی و با جملات فاصله دار حرف بزند و زنش که حاضر جواب و بی قرار است مرتب به میان صحبت پریده، رشته کلام را قطع کند. در این شرایط ممکن است مرد عصبانی شود و زن را مورد انتقاد قرار دهد. غافل از این که رفتار خانم او دلایل عمیق تری دارد. مردها در مقایسه با زن ها اغلب خویشتن نگری کمتری دارند و احتمالاً به قدر زن ها از احساسات خود، آگاه نیستند. مردی که به احساسات خانمش توجه می کند، نسبت به احساسات خودش هم حساس می شود.سؤال می‌تواند آغازگر صحبت و ادامه آن ، و در نهایت اسباب توقف و ناتمام ماندن آن گردد. بعضی ها طبیعتاً کم حرف هستند، در برخورد با این اشخاص می باید زمینه صحبت را فراهم نمود. گاه یک سؤال دقیق و حساب شده می تواند به گونه ای اعجاب انگیز همسر شما را به صحبت تشویق کند. اما یک پرسش نابهنگام، طعنه آمیز یا بی تناسب می تواند از ادامه صحبت جلوگیری کند. در برخی از مواقع، لحن عتاب انگیز و یا پرخاشگرانه سؤالات مسئله ساز می شود.
هر کس حساسیت هایی دارد و حتی نزدیک‌ترین اشخاص ممکن است احساسات ما را جریحه دار کنند. برخی از اشخاص نسبت به وضع ظاهر خود حساس هستند و بعضی دیگر به طرز صحبت خود با سایر اعضای خانواده حساسیت دارند. اگر با همسر خود صحبت می‌کنید، از توهین، تهمت و سرزنش بپرهیزید
ذهن خوانی نکنید، احتمال این که ذهن خوانی اشتباه باشد، زیاد است و در نتیجه زمینه عصبانیت همسرتان را فراهم می سازید. اگر فکر می کنید که همسرتان از شما دلگیر است بهتر است به او بگویید »احساس می کنم از من دلگیر هستی« تا او برای شما توضیح دهد.صحبت با همسر خود کلمات را با سیاست و با رعایت همه جوانب ادا کنید، سعی کنید لحن خوشایندی داشته باشید. می‌توانید اگر خواستید یاد صحبت های مؤدبانه روزگار قبل از ازدواج بیفتید. استفاده از این طرز صحبت در مناسبات زناشویی، به خصوص اگر در برخورد با همسر خود لحن انتقاد آمیز دارید.زمینه های توافق را پیدا کنید. ببینید با کدام یک از نکات مورد اشاره همسرتان موافق هستید تا در نقش مخالف او ظاهر نشوید» بله قبول دارم که اخیراً سرم خیلی شلوغ بوده است.«
مضامین منفی صحبت های همسرتان را ناشنیده بگیرید، بعید نیست که همسر شما در حالت دلخوری یا عصبانیت در بیان مسئله مبالغه کند. به علت عصبانیت توجه کنید و انتقادها و سرزنش ها را نادیده بگیرید.مطمئن شوید که منظور همسرتان را درک کرده اید، در غیر این صورت از او سؤال کنید . مثلاً: فکر می کنم منظور تو این است که حاضر نیستی دخالت های مادرم را تحمل کنی. درست است؟از گفتن متأسفم ترسی به دل راه ندهید. روابط زناشویی ایجاب می کند که اگر خواسته و ناخواسته اسباب تکدر خاطر همسرتان را فراهم کرده اید در مقام پوزش برآیید و تأسف خود را به او اطلاع بدهید.برای اینکه رابطه ای بدون درد را تجربه کنیم باید مطمئن شویم که نیازها و احساساتمان را به صورت شفاف و مشخص برای همسرمان بازگو می کنیم،ازانتقادگرایی اجتناب می کنیم ودرجریان گفتگو صافی های ذهنی او را هم در نظر می ‌گیریم.

نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۰۵ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۶:۱۰ ق.ظ

دیدگاه


2 + = هفت