حمایت از تولید داخل به معنای قطع ارتباط با جهان نیست
گروه اقتصادی: یک کارشناس مسایل اقتصادی با بیان اینکه تولید داخلی باید کیفیت داشته باشد، گفت: هرچند با ترویج فرهنگ تلاش و کوشش می توان بازدهی و کارآیی در تولید کالاهای داخلی را افزایش داد اما تحقق این امر تنها با گسترش مناسبات با دیگر کشورهای جهان تحقق خواهد یافت.
حمایت از تولید داخل به معنای قطع ارتباط با جهان نیست
استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی ، با حمایت از کمپین آری به تولید ملی، افزود: این کمپین نباید به معنی عدم تعامل با جهان خارج باشد، تعامل ما با جهان خارج در چارچوب منافع ملی کشور در رونق اقتصادی بسیار تاثیرگذار خواهد بود چرا که می توانیم حتی از تکنولوژی غرب استفاده کنیم و کیفیت کالاهایمان را بالا ببریم و در نتیجه مصرف کننده ایرانی را ترغیب به خرید کالاهای ایرانی نماییم. مهدی پازوکی اظهار داشت: به عنوان مثال یک نوع لاستیک خودروی تولید داخل در حال حاضر توانسته کیفیت خود را با استفاده از تکنولوژی غرب نسبت به لاستیک ژاپنی ارتقا دهد و این تحول سبب تغییر گرایش مصرف کننده ایرانی به لاستیک تولید داخل شده است.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه نباید موضوع کیفیت نادیده گرفته شود، تاکید کرد: شاید به صورت سمبلیک بتوانیم کاری انجام دهیم ولی باید کیفیت تولید ایرانی را مورد هدف خود قرار دهیم و این کیفیت وقتی بالا خواهد رفت که از فرهنگ کاردانی، درایت و قناعت استفاده کنیم. پازوکی با بیان اینکه برای بالا بردن کیفیت کالاهای ایرانی قرار نیست از صفر شروع و خودمان تکنولوژی ابداع کنیم، تصریح کرد: بنده با طرز تفکرهایی که سبب شده اند دور ایران سیم خاردار کشیده شود، به شدت مخالف هستم. با توجه به اینکه در دنیا دوستان و دشمنانی داریم، در حال حاضر بخشی از بزرگترین مشکل در سالهای اخیر نشات گرفته از تفکر محدود دوستان ناآگاه در داخل بوده است. این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: باید کمک کنیم با دانش و آگاهی بیشتر با جهان ارتباط داشته باشیم و از علم جهانی استفاده و سعی کنیم با بالا بردن کیفیت کالای ایرانی فرهنگ خود را صادر نماییم و نشان دهیم کالای ایرانی دارای کیفیت بالا است. وی یادآور شد: تفاوت اساسی کره جنوبی با ایران این است که ایران سال ۴۵ شروع به تولید پیکان کرد و در حالی که کره از لحاظ زمانی دیرتر از ما شروع به تولید خودرو کرد اما امروز کمپانی های کره جنوبی در سطح استانداردهای بین المللی قرار دارند. اگر تعرفه واردات خودرو را از این صنعت که حدود ۵۰ سال در کشور فعالیت می کند، بردارند هیچکس حاضر به خرید خودروی ایرانی نیست. این کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه نباید مصرف کننده را محکوم به استفاده از کالای داخلی کرد، اظهار داشت: باید رقابت بین تولیدکنندگان ایجاد شود مثلا اگر تولید را که همانند کودک است، عقب مانده نگهداری کنیم، مونگول می شود و این بچه هرچند سنش بالا می رود ولی باز بچه است، تولید هم به همین صورت است اگر مردم را به سمت کالاهای داخلی سوق دهیم بسیار خوب است، هرچند در سه تا چهار سال اخیر که مجوز واردات خودروی بالای ۲۵۰۰ داده شده امروز اگر دولت جلوی آن را بگیرد سبب افزایش یکباره قیمت این نوع خودروها در کشور می شود.پازوکی با بیان آنکه تنها واردکنندگان خودرو در این میان سود می برند، گفت: حالت زیگزاگی برای اقتصاد ایران خطرناک است. به عنوان مثال الزامی برای ساخت هواپیما در کشور وجود ندارد و این ها اقدامات بسیار نابخردانه است چراکه در دنیا تنها دو کمپانی هواپیماسازی داریم، بوئینگ امریکا و ایرباس فرانسه لذا بنا بر کدام عقل اقتصادی ساخت هواپیما در کشور ما منطقی است؟ همان کسانی که در شرکت ایران ۱۴۰ فعالیت می کنند حاضر نیستند زن و فرزندان خودشان از آن هواپیما استفاده کند.
وی با اشاره به اینکه اقتصادی نیست ما که در سال تنها به ۱۰۰ فروند هواپیما نیاز داریم، برای این تعداد هواپیما سرمایه گذاری کنیم(برای خوردن یک پاکت شیر که گاوداری در خانه درست نمی کنند)، افزود: اگر تصمیمات ما علمی و کارشناسی باشد و از فرهنگ ایرانی تبعیت کنیم و کیفیت کالای داخل بتواند با مشابه خارجی رقابت کند، در آن صورت می توان مردم را تشویق به استفاده از کالای داخلی کرد ولی وقتی تنها تعداد محدودی افراد از این وضعیت سود ببرند نمی توان مردم را تشویق به استفاده از تولید داخل نمود. این استاد دانشگاه ادامه داد: در جامعه ایران واردات خودروهای گران قیمت با چه کسانی است؟ بخشی از این افراد رانت خوارانی هستند که حتی مالیات به دولت نمی دهند. اواخر دوران دولت دهم اجازه ورود هزار خودروی پورشه به مردم محروم در جزیره ابوموسی داده شد اما سرمایه داران فرصت طلب امتیاز این خودروها را از این افراد ۳۰ میلیون تومان خریدند و خودرو را که ۵۰۰ میلیون وارد کرده و در بازار یک میلیارد تومان فروختند و در این بین ۴۷۰ میلیون تومان سود بردند. پازوکی در پایان خاطرنشان کرد: بزرگترین مشکل ما در سالهای بعد از انقلاب تفکری بود که باید دور ایران سیم خاردار بکشیم و خارجی را اجنبی قلمداد کنیم، به شدت با این طرز تفکر مخالفم، همین افراد که این طرز فکر را دارند بچه های خود را به کشورهای خارجی برای درس، درمان و اقامت می فرستند و وقتی پای مردم در وسط می آید می گویند غرب اثر منفی دارد.
نوشته شده توسط admin در سه شنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۶:۰۶ ق.ظ
