حق‌خواهى و حق‌مدارى ازبایسته‌هاى انتظار

حق‌خواهى و حق‌مدارى ازبایسته‌هاى انتظار

گروه فرهنگی: تاریخ صحنه حضور و نزاع دو گروه حقّ و باطل و دو اندیشه طغیان‌گرى و حق‌گرایى است؛ راه حقّ و صلاح، راه پیامبران و صالحان و راه باطل و کفر، راه شیاطین و سردمداران زر و زور و تزویر است. این دو گروه و نبرد میان آن‌ها، همیشه در جامعه بوده و همه منتظران واقعى امام زمان (عج)، باید پیرو و طرفدار حق و مخالف و دشمن باطل باشند. با ظهور حضرت مهدى (عج)، جهان شاهد مصاف نهایى حق و باطل و پیروزى و غلبه حق به رهبرى آن حضرت خواهد بود و منتظران ظهور نیز در هرحال باید براى چنین مصافى آماده باشند و خود نیز باید حق و حق‌خواهى را محور و مدار برنامه‌ها و فعالیت‌هایشان قرار دهند.
رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم در این زمینه مى‌فرماید: »گروهى از امت من همواره حق را آشکار مى‌کنند تا فرمان خدا (امر ظهور) فرارسد.«
حضرت على علیه السّلام نیز مى‌فرماید: »به خدا سوگند! آنچه آرزو مى‌کنید، تحقّق نمى‌یابد، مگر هنگامى که باطل از بین رود و نادان‌ها نابود شوند و پرهیزگاران، آرامش خود را بازیابند…« امام باقر علیه السّلام به جابر جعفى فرمود: »اى جابر! آیا کسى که ادعاى تشیّع مى‌کند، براى او این قول که دوست اهل بیت هستم، کافى است؟! سوگند به خدا، شیعه ما نیست، مگر کسى که پرهیزگار بوده و اطاعت از خداوند کند. شیعیان ما را به این صفات بشناسید: تواضع، خشوع، امانت‌دارى، بسیار در یاد خدا بودن….
علاقه‌مندان و یاوران حضرت مهدى(عج)، هیچ‌گاه نباید سیره و روش پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و اهل بیت او را فراموش کنند؛ بلکه باید همواره آن را در نظر داشته و آماده پیوستن به قیام جهانى حضرت مهدى (عج) باشند و در عین‌حال خود علیه ظلم و ستم و فساد، مبارزه کنند.
??رسول گرامى اسلام فرمود»:همواره گروهى از امت من تا روز رستاخیز، پیروزمندانه در راه حق نبرد مى‌کنند«.
»انتظار ظهور«، یکى از بزرگ‌ترین عوامل پایدارى، استقامت و مقاومت در برابر سختى‌ها و مشکلات عصر غیبت است. انتظار مسلمانان-به‌ویژه شیعیان- را در برابر ظلم‌ها، فساد‌ها، زورگویى‌ها و انواع بلا‌ها و سختى‌ها، ثابت و پابرجا نگه مى‌دارد و به آنان دل و جرأت مى‌دهد تا در برابر تهدید‌ها، تطمیع‌ها و سخت‌گیرى‌هاى دشمنان اسلام، خود را نبازند و از هیچ‌چیز و هیچ‌کس نهراسند.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم به مسلمانان صدر اسلام فرمود: »بعد از شما قومى خواهد آمد که پاداش هریک از آن‌ها برابر پاداش پنجاه نفر از شما است«. گفتند:
اى رسول خدا! مگر نه این است که ما در حضور شما، در بدر و احد و حنین شرکت کردیم و قرآن در میان ما نازل شد؟! فرمود: »اگر آنچه بر آن‌ها روى خواهد داد، بر شما روى مى‌داد؛ شما نمى‌توانستید چون آن‌ها صبر و شکیبایى را پیشه خود سازید.« و نیز فرمود: »… برادران من کسانى‌اند که در آخر الزمان مى‌آیند و ندیده، به من ایمان مى‌آورند… استقامت هریک از آن‌ها در دین خود، از کندن خارهاى گون در شب تاریک و به دست گرفتن آتش گداخته، سخت‌تر است. آن‌ها مشعل‌هاى هدایت‌اند که خداوند آنان را از فتنه‌هاى تیره‌وتار، نجات مى‌بخشد.«
امام حسین علیه السّلام نیز در این‌باره مى‌فرماید:»… کسانى که در زمان غیبت او در مقابل آزار و تکذیب، استقامت مى‌کنند، مانند کسانى‌اند که در حضور رسول خدا شمشیر زده‌اند.«
براى ظهور حضرت مهدى (عج) و یارى آن حضرت، باید در هرلحظه‌اى آماده بود و خود را مهیّا نگه داشت و این شامل آمادگى نظامى، جسمانى و… مى‌شود؛ اما مهم‌تر از همه آمادگى فکرى، علمى و سیاسى در عصر غیبت است.
مهم‌ترین چیزى که در عصر غیبت واجب است، یکپارچگى و اتحاد شیعیان و پاى‌بندى به عهدشان با امام زمان (عج) است. هرگونه اخلال در صفوف متحد منتظران، منافى با وظایف دینى آنان و کمک به دشمنان آن حضرت است.
امام (عج) در توقیع معروف خود به شیخ مفید (ره) مى‌نویسد: …»اگر شیعیان ما-که خداوند به اطاعت خویش موفقشان بدارد-در وفا به پیمانى که با ما دارند، یکپارچه مى‌شدند و هرگز از میمنت ملاقات ما محروم نشده و ظهور ما به تأخیر نمى‌افتاد و البته سعادت حضور در محضر ما، با معرفتى حقیقى هرچه زود‌تر نصیبشان مى‌شد.«
از مهم‌ترین امور در زندگى محبّان و منتظران قائم (عج) رعایت حقوق برادران و مسلمانان و کمک به آنان است. انسان منتظر، نمى‌تواند به گونه‌اى زندگى کند که حقوق دیگران بر عهده‌اش باشد و در عین‌حال خود را دوستدار و منتظر مهدى موعود بداند؟!
امام باقر علیه السّلام به جابر جعفى فرمود: »اى جابر! آیا کسى که ادعاى تشیّع مى‌کند، براى او این قول که دوست اهل بیت هستم، کافى است؟! سوگند به خدا، شیعه ما نیست، مگر کسى که پرهیزگار بوده و اطاعت از خداوند کند. شیعیان ما را به این صفات بشناسید: تواضع، خشوع، امانت‌دارى، بسیار در یاد خدا بودن….«
نتیجه اینکه علاقه‌مندان و یاران امام مهدى (عج)، باید کاملا خود را وظیفه‌شناس و پایبند به اسلام و متعهّد و مسئول بدانند و همواره مراقب احوال و کارهاى خود باشند و از انحرافات دورى جسته و پناه به خدا ببرند و موبه ‌مو احکام اسلام را عمل نمایند تا شایستگى سربازى آن حضرت را پیدا کنند.
عصر غیبت، دوران پنهان‌زیستى امام و عدم دسترسى به او است؛ در این صورت براى اخذ احکام و تعالیم دینى و عمل به وظایف و تکالیف سیاسى، اجتماعى و عقیدتى، باید به به نایبان عام آن حضرت مراجعه کرد و به ولایت و رهبرى آنان گردن نهاد. فقها و علما، به عنوان جانشینان امام معصوم علیه السّلام، راهبران جامعه و هادیان امت و محل رجوع مردم هستند و احکام دینى را با اجتهاد و تفقه خود، به آنان ابلاغ مى‌کنند.
امام مهربانم ! شما را به ولایت جد بزرگوارتان ؛ امیرالمؤمنین ، شما را به غربت خودتان ، به هر آنچه واسطه ی فیض زمین و آسمان بین خود و خدایش دارد، دعا بفرمایید بر سر آنانی که به جرم عشق به مولا علی علیه السلام مورد نفرت ، عداوت، حقد و کینه اهل باطل قرار گرفته اند و هر روز و هروز دایره ی مظالم دنیا بر آنان تنگ تر می شود، خدای حکیم منت نهد و ظهور اعظمتان را رقم زند که فلاح قرنها مظلومیت شیعه است.
اللهم بحق ولیک عجل لولیک الفرج…

نوشته شده توسط admin در یکشنبه, ۱۶ فروردین ۱۳۹۴ ساعت ۴:۳۹ ق.ظ

دیدگاه


8 × چهار =