تلویزیون و “کارشناس” های سرجهازی
جعفر محمدی
گروه تحلیل: برای “کارشناس” شدن، نیازی به حضور در دانشگاه و طی کردن دروس مربوط به رشته ای خاص نیست، احتیاجی به تجربیات کاری گسترده هم ندارید؛ فقط کافی است یکی را در صداوسیما داشته باشید و در یک برنامه تلویزیونی دقایقی را در موضوع خاصی صحبت کنید؛ دوستان رسانه ملی زحمت خواهند کشید و زیر اسم تان خواهند نوشت: فلانی، کارشناس فلان رشته!
این روال صداوسیما و مخصوصاً تلویزیون شده است که افرادی را با کم ترین صلاحیت‌های علمی و تجربی مقابل دوربین می‌نشاند و آن‌ها هم در یک موضوع از پیش تعیین شده، دقایقی حرف‌های صد در صد کلیشه ای می‌زنند که هیچ دردی از هیچ بنی بشری دوا نمی‌کند جز تهیه‌کننده برنامه که پولش را می‌گیرد و آقا یا خانم به اصطلاح کارشناس” که قبل از برنامه به خانواده و فامیل و دوستان خبر داده در فلان ساعت تلویزیون را روشن کنید و مرا ببینید.
لابد به یکی هم گفته که برنامه را ضبط کند تا خودش بعداً بارها و بارها به تماشای خود بنشیند! مخصوصاً جوان هایی که معلوم نیست چگونه و کجا کارشناس شده و چه حرف‌های مگویی دارند که برای یک ملت تازگی دارد!
کاملاً هم معلوم است که وقتی افراد کم اطلاع را به عنوان کارشناس به مردم قالب می‌کنند، آنچه بر زبان شان جاری می‌شود،اساساً ارزشمند و قابل استفاده نخواهد بود.
چه آن‌که مردم از کلیشه گویی خسته شده اند و کارشناس نماها، چیزی جز تکرار حرف‌هایی که همه می دانند، بلد نیستند.ا
صلاً یکی از علل گریز مردم از رسانه ملی هم همین برنامه‌های کارشناس محور است که وقتی مردم تلویزیون را روشن می کنند، یکی را در حال اظهار نظر کارشناسانه (!) می‌بینند و از بس به تجربه برایشان ثابت شده که حرف ارزشمندی نخواهند شنید، عطایش را به لقایش می‌بخشند.
جالب اینجاست که صداوسیما، یک عده کارشناس دائمی دارد که اصطلاحاً کارشناس سرجهازی صداوسیما” نامیده می‌شوند.
این افراد، فقط در یک حوزه خاص اظهار فضل نمی‌کنند. مثلاً یکی از همین‌ها که همیشه در حوزه عربی مانند غزه و عراق صحبت می‌کند،اخیراً در یک برنامه تلویزیونی که درباره ملکه بریتانیا پخش شد،به عنوان کارشناس انگلیس معرفی شد تا به حرف‌های تکراری‌اش درباره نظام سلطنتی بریتانیا، اعتباربخشی شود!
وجود تنگ نظری نهادینه شده در رده های مدیریتی صداوسیما نیز مزید بر علت شده است تا تهیه‌کنندگانی هم که تمایل دارند از چهره‌های واقعاً علمی دعوت و استفاده کنند، ریسک نکنند و برای حفظ برنامه و درآمد آن، به یک سری افراد تکراری با حرف‌های تکراری و برنامه پرکن، بسنده نمایند.
صداوسیما برای رهایی از چنین وضعیت نابخردانه‌ای، باید استانداردهای معرفی افراد به عنوان کارشناس را تدوین و اعلام کند تا هر تهیه‌کننده‌ای نتواند دوستان خود را به عنوان کارشناس به روی آنتن بفرستد و پول ملت را برای پر کردن برنامه خود، حال دادن به رفقا و خرد کردن اعصاب مردم با حرف‌های صد من یک غاز به‌اصطلاح کارشناسان پر کند.
کشور این همه متخصص و استاد با سواد در رشته های مختلف دارد و دریغ است که برخی ملاحظات تنگ‌نظرانه مردم را از دانش و تجربه آن‌ها بی نصیب کند و عنوان ارجمند کارشناس»، بازیچه کسانی شود که به رسانه ملی به عنوان یک ابزار شخصی یا گروهی می نگرند.
نوشته شده توسط admin در دوشنبه, ۰۳ شهریور ۱۳۹۳ ساعت ۷:۵۰ ق.ظ
