بودن یا نبودن پارازیت مسئله این است

گروه اجتماعی: پارازیت واژه ناآشنایی، حداقل برای ما ایرانیان نیست. تمام ما با این واژه هر روز و هر روز سر و کار داریم. آثاری که روی سلامت هر یک از ما دارد از عریض و طویلی جملات هم پا را فراتر می گذارد و درست یکایک ما را نشانه می رود.
گیجی و خستگی های پیاپی، ناشنوایی های مزمن و همینطور سرطان هایی که روز به روز بر تعدادشان افزوده می شود، تماما دلالت بر وجود این مزاحم های دورناشدنی دارند.
مزاحم هایی که از اختلالات هورمونی گرفته تا مشکلات باروری می تواند، نسل های آینده را نیز با خود همراه کند. حتی گاهگاهی پای این پارازیت ها به میز مجلس هم باز می شود و بحث و جدل بر سر بود و نبود آن بالا می گیرد.
بر عهده ما نیست :نگرانی ها هر روز بیشتر و بیشتر می شود. در میان تمام خبرهایی که هر روز منتشر می شود. سخن از ضرر هایی است که در میان امواج رادیویی و تلویزیونی و امواج آنتن@های BTS موبایل شکل می گیرد و راه جریانی خود را به میان زندگی ما باز می کند. پارازیت های ماهواره ای در فضا پراکنده شد و مثل تمامی پراکندگی های دیگر، در میان جمله کلیشه ای تمام آنانی که مهر رد یا تایید را بر مبحث می زنند، گم شد. »برعهده ما نیست« تنها جمله ای است که می تواند پرونده موضوعی را ببندد و در جای دیگر مثل دمل چرکینی سر باز کند.
بازخوردهایی که از ارائه گزارش وزرای مختلف و مرتبط با موضوع پارازیت گرفته می@شود، حقایق تلخ تری را واگویه می کند. بیمارانی که در صف طولانی مراکز بهداشتی، به انتظار رسیدگی به پرونده پزشکی شان نشسته اند گویای همه چیز است و خود ناچیز اما! گفته هایی از سال ۸۸ :ما نیز مثل شما شنیده ایم و عنوان نکرده ایم.
آنچه که مسلم است، بر شدت و حدت پارازیت ها افزوده می شود. پارازیت هایی که یکایک سلول های ما را نشانه می روند. آنها که غیر قابل رویت هستند و خطرناک. نگرانی هایی که بی واسطه به رگ و ریشه و خون ایرانیان حمله می کند. درست سال ۸۸ بود که به خاطر ازدیاد پارازیت ها، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی احضار می شود.
اما پاسخ جز یک کلام، چیز دیگری نبود. من خبر ندارم! جمله ای که می تواند بار مسئولیت را به خوبی از شانه های یک وزیر بردارد. در این میان، تنها نهاد متولی مدیریت، نظارت و هماهنگ کننده فضای فرکانسی کشور، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی پا به میانه میدان می@گذارد؛ سازمانی که ارسال هر نوع فرکانس با هر میزان شدت، ارتفاع و مدت زمان را باید زیر نظر داشته باشد، اما این سازمان هم اظهار بی اطلاعی می کند.شاید این مورد به سال ۸۸ برمی@گردد اما… سوغاتی از نوع پارازیت :بالا پایین شدن های پارازیت ها، تنها آورنده یک سوغات است؛ آن هم به خطر افتادن سلامت شهروندانی که هر روز دچار سرگیجه های شدید می شوند و این روند – طبق اعلام نهادهای رسمی- رو به افزایش است. در همین میان، مسعود پزشکیان، نماینده تبریز و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، خواهان بررسی جدی تاثیرات مخرب پارازیت های ماهواره ای در سلامت و روان انسان می شود و می گوید: از نهادی که مسئول پخش پارازیت برای مختل کردن ماهواره‌ها در شهر تهران است خواهش می‌کنیم به عواقب جدی این امواج مخرب بر سلامت شهروندان تهرانی توجه داشته باشد.
متاسفانه پخش پارازیت به صورت کاملا بی ضابطه‌ای صورت می‌گیرد و در این خصوص به تنها چیزی که توجه نمی‌شود سلامت شهروندان است.
اینها همه در حالی است که با یـــک جستجـــوی ساده می توان به سال ۱۹۹۴ و صحبت های »ریچارد آلبنز« محقق امواج بر بدن رسید که طی گزارشی اعلام کرده بود: اکنون ثابت شده است که تشعشعات موبایل بر روی پروتئین‌هایی که در سلول‌های رشد یافته در آزمایشگاه که از خون شناور انسان گرفته شده است اثر می‌گذارد و پیش‌بینی می‌شود میزان امواج ساتع شده ازبعضی آنتن‌های BTS موبایل و ارسال کننده‌‌ای پارازیت ماهواره‌ای در مناطق پرجمعیت شهر تهران بیشتر از حد استاندارد بین‌المللی اســـت و می‌تواند باعث ایجاد عوارض و آثار سوء شود. راه دوری می توان نرفت و نتایج آسیب ها را به زبانی ساده تر عنوان کرد. برخی کارشناسان مخابرات اعتقاد دارند، قرارگرفتن در تشعشع پارازیت آنتن‌هایی با زاویه ۹۰ درجه و مستقیم در مدت زیاد منجر به عقیمی می‌شود‏ البته در شرایط عادی این تشعشعات آن قدر زیاد نیست اما در اثر زمان زیاد و شرایط قرار گرفتن، منجر به عقیمی شده و کوچکترین آثار آن خستگی مفرط و حالت گیجی است. آنها می@گویند، پارازیت یا نویز ماهواره‌ای که برای جلوگیری از پخش برنامه‌های برخی شبکه‌های ماهواره‌ای فرستاده می‌شود از چندین نقطه در سطح شهر ارسال می شود.
آنچه به خوبی مشهود است، این دستگاه‌ها در چند نقطه تهران از جمله لویزان، شهرک اکباتان، شهرک غرب، جام جم، ‌تهران‌پارس و مرکز شهر پارازیت‌های ویران‌کننده‌ای با قدرت‌های بسیار بالا ارسال می‌کنند و هر روز افراد بیشتری را در معرض اختلال‌های هورمونی قرار می‌دهد. درحالی که تاکنون هیچ مرجعی از جمله وزیر ارتباطات پاسخگو نبوده است.
مشکل نداریم :تمام این زمینه چینی ها، برای رسیدن به یک صحبت است. موردی که در میان سخنان محمود واعظی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت، نمود پیدا می کند. »پارازیت در ایران هیچ مشکلی ندارد!«
در اینجا یک سوال مطرح می شود که »آیا ارسال پارازیت در ایران با مشکلی روبرو نیست؟!« یا »پارازیت تاثیری در سلامت انسان ها ندارد؟!«وی اعتقاد دارد که بر اساس رصدهایی که تاکنون صورت گرفته است، پارازیت در ایران کمتر از شاخص های بین المللی بوده و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد.
وی خط بطلانی بر حرف و حدیث ها در خصوص پارازیت ها و تاثیر آن بر سلامتی افراد می کشد و ادامه می دهد: برخی فکر می کنند بی.تی.اس ها یا فرستنده هایی که در سطح شهر وجود دارند، برای سلامتی افراد مضر هستند.
در این خصوص باید دانست هر فرستنده رادیویی در ارسال امواج اگر از شاخص بین المللی و سطح “آی.تی.یو”ی بین المللی فراتر رود، برای سلامتی افراد جامعه زیان بخش خواهد بود، اما اگر این امواج کمتر از آن شاخص باشند، مشکل ساز نیستند. سازمان تنظیم مقررات :البتـــه گرچه صحبت ها، به سازمان تنظیم مقررات کشیده می شود. وی تاکید می کند که وظیفه این سازمان، رصد همه امواجی است که در سطح شهرها وجود دارد. این رصد هم به صورت رَندوم و هم به آنلاین صورت می گیرد تا اطمینان یابد که سطح امواج موجود از حد شاخص بین المللی فراتر نرود. نتیجه بررسی های میدانی بررسی می شود یا نمی شود، داستانی است که امید آن می رود در میان راهروهای سازمانی راه خود را گم نکند. شورایی که متشکل از نماینده وزارت بهداشت، نماینده محیط زیست، نماینده سازمان انرژی اتمی است و جلسات آن هم در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برگزار می@شود. این شورا به عنوان مقام بالاتر، مراقب است تا امواج موجود در سطح شهرها از شاخص بین المللی فراتر نرود.
بر اساس رصدهایی که تاکنون ما انجام داده ایم، هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد. تاکید می شود: مراقب! سوالی بی پاسخ :اسفندماه سال گذشته بود که عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی بر کم شدن پارازیت ها در کشور تاکید کرد. وی با قاطعیت بر وجود پارازیت در کشور اشاره و اظهار کرده بود که تاثیرات پارازیت برای سلامتی مردم باید مورد بررسی قرار گیرد.
چون اگر امواج پارازیت و حجم آن نیاز باشد قطعا بر روی سیستم بدن تاثیر می‌گذارد. وی با بیان این که اثرات پارازیت‌ها در سلامتی مردم بی@تاثیر نیست عنوان کرده بود که باید پارازیت‌ها به جای زیاد شدن، به تدریج از بین رود. سوال – که قطعا پاسخش پیداست-
در اینجا مطرح می شود: پارازیت وجود دارد؟ چه میزان؟ چه تاثیری دارد؟ چه آیا تمامی بیماری ها از اختلالات هورمونی و سرطان و غیره و ذالک گرفته تا ناباروری و باقی قضایا از پارازیت است؟ از پارازیت نیست؟ هر دو مورد؟ یا هیچ کدام؟