بخت سیاه قره باغ

علی صمدی
گروه سیاسی: قره باغ سرزمینی است که اشغال شدگی آن توسط ارامنه جای هیچ گونه شک و تردید و ابهامی ندارد.
به گزارش آراز اذربایجان، قطعنامه های مکررسازمان ملل، بیانیه های اتحادیه اروپا و مواضع کشورهای مختلف همه دال بر حق حاکمیت جمهوری آذربایجان بر منطقه قره باغ است. .حتی خود کشور ارمنستان استقلال ادعایی ارمنی‌های افراطی را در قره باغ به رسمیت نمی شناسد.
مردم حلیم ، صبور و مظلوم جمهوری آذربایجان با وجود اینکه از هر نظر دست بالا را داشتند به مدت نزدیک به ۳۰ سال دندان بر جگر نهاده و دل به مذاکرات بین المللی که در قالب نشست و برخاست های بی حاصل گروه مینسک صورت می گرفت خوش کردند. جالب این است که افراطیان زیاده خواه ارمنی تحت حمایت ارتش سرخ و بعدا ارتش روسیه مستقر در منطقه علاوه بر منطقه قره باغ ۷ شهرستان دیگر جمهوری آذربایجان به ضمیمه دهها روستای این کشور را به اشغال خود در آورده و اهالی بی گناه آنها را با قتل و کشتارهای وحشیانه از خانه و کاشانه خود آواره کردند.با این حال در سایه سکوت های تایید آمیز بین الملی و مظلوم نمایی_هایی که براساس افسانه ها و ادعاهای تاریخی برای خود فراهم آورده اند در هر فرصتی که پیدا می کنند با نقض های مکرر آتش بس و حملات ایذایی برای گسترش قلمرو تجاوزات خود اقدام می کنند.
در مناقشه نابرابر میان ارمنستان و آذربایجان افراطیون ارمنی از سال ۱۳۹۲با حمایت یگان های ارتش سرخ نبردی نابرابر را علیه ساکنان مسلمان قره باغ آغاز کردند. این تلاش وحشیانه برای تغییر بافت جمعیتی منطقه قره باغ که بسیار شبیه اقدامات صهیونیست ها در سرزمین فلسطین است بیش از یک میلیون نفرآواره و نزدیک به ۳۵ هزار نفر کشته در پی داشت. در این مناقشه از هر نظر که بنگریم حق با مردم مظلوم آذربایجان است.
حتی اگر بپذیریم که اکثر مردم قره باغ ارمنی هستندهیچ مستمسک حقوقی برای جدایی آن از آذربایجان ایجاد نمی شود چنانچه به عنوان مثال اکثریت مردم خوزستان عرب، اکثریت مردم کردستان کرد و اکثریت مردم آذربایجان ترک هستند و کشورهای همسایه به این سبب هیچ داعیه ای برای تملک آنها ندارند و نمی توانند داشته باشند. علاوه براین به سبب ترکیب جمعیتی ویژه منطقه قره باغ، در نظام حکومتی آذربایجان عالی ترین سطح خود مختاری، شامل داشتن مجلس مستقل محلی و مقام عالی اجرایی تحت عنوان نخست وزیر برای آن در نظر گرفته شده است. متاسفانه همین موضوع نیز به جای اینکه موجب قدردانی شود از طرف گروه های افراطی ارمنی به عامل ستیز و ناسپاسی بدل شده است.
از نشانه های بخت سیاه مردم مظلوم قره باغ و ۷ شهرستان اشغال شده دیگر جمهوری آذربایجان این است که برخی رسانه ها و محافل رسمی جمهوری اسلامی ایران با آن همه داعیه اسلام خواهی و حمایت از مظلومان و ستمدیدگان جهان هنوز هم اراضی اشغال شده قره باغ و ۷ شهرستان اطراف آن را منطقه »مورد مناقشه «می خوانند ونه بر تمامیت ارضی »جمهوری آذربایجان«، که برتمامیت ارضی »کشورها« تاکید می کنند. این هم ازنشانه های بخت سیاه مردم قره باغ است که نویسندگانی مانند جناب سید مسعود رضوی در ستون اول روزنامه اطلاعات ام القرای ممالک اسلامی بدون هیچ سند و مدرکی دولت آذربایجان را به جنگ افروزی و نژاد پرستی متهم می کند:
»این پیشینه با رویداد های اخیر از کوبانی تا لیبی و از آنجا تا منطقه نخجوان، قره باغ و ناگورنو(؟!) که با اتحاد نژادی و دولتی آذربایجان به رهبری الهام علی اف و افراد و احزاب برگماشته او مورد توجه و تحریک قرار گرفته منطقه را در آستانه یک فاجعه بزرگ قرار داده است.«( اطلاعات، ۱۴ مهر)
جناب رضوی فرضیه نسل کشی ارامنه توسط دولت عثمانی در سال های جنگ جهانی اول را فرض عین دانسته اما حقایق عینی مربوط به قتل عام مسلمانان باکو و شماخی به سال ۱۹۱۸میلادی ومسلمانان سلماس و ارومیه به سال۱۲۹۶ هجری شمسی به دست ارامنه افراطی و جنایات خونباری مانند قتل عام وحشیانه مردم بی دفاع روستای خوجالی(۲۵و۲۶فوریه ۱۹۹۲) را مورد تغافل قرار می دهد و به مانند برخی کشورهای اروپایی که ظلم تاریخی علیه یهودی ها را مستمسک تشکیل رژیم غاصب صهیونیستی می دانند تلاش می کند با اثبات چنین ظلمی در حق ارامنه ، اقدام آنها را در اشغال قره باغ موجه جلوه دهد.
دیدگاه قومیت گرایانه نویسنده در جای جای نوشته خود را نشان می دهد از جمله دراین عبارت: » اربیل ومناطق شمالی آن جاهایی بود که اهل حق و اعراب عشیره ها کردان ایلات بزرگ و ایزدی ها حتی برخی اتراک مهاجر با هم به خوبی وشادی می زیستند.«
قید های »حتی« و »برخی« در کنار تعبیر »مهاجر« بیانگر دیدگاه منفی نویسنده نسبت به قوم ترک است به این معنا که اولا همه اقوام یاد شده خودی و تنها قوم ترک در منطقه یاد شده مهاجر است و ثانیا برخلاف اقوام یاد شده تنها برخی اتراک آن هم در موارد استثنایی اهل صلح و مسالمت هستند!
از بخت بد مردم قره باغ یکی هم این است که وقتی پس از سالیان دراز ائمه جمعه و نمایندگان منطقه شمال غرب ایران اسلامی در بیانیه هایی حق حاکمیت آذربایجان بر اراضی اشغال شده قره باغ را مورد اشاره قرار می دهند محافل سیاسی و بعضا روشنفکری ایران آن را در تقابل با اصل بی طرفی در سیاست بین الملل عنوان می کنند و بیان حقیقت را حتی اززبان افراد حقیقی فاقد مسئولیت سیاسی بر نمی تابند ! به راستی در این فضای غبار آلود جایگاه آموزه های گرانقدری مانند » قولو الحق ولو علی انفسکم«،» من اصبح و لم یهتم بامور المسلین فلیس به مسلم«،» کونوا علی المظلوم عونا و علی الظالم خصما« کجاست؟
آنهایی که وجود جنگ ومناقشه در جوار مرز های کشور را به حق به زیان امنیت ملی می دانند چه را ه کاری برای خشکاندن ریشه های چنین مناقشاتی پیشنهاد می کنند ؟ مدارا و مماشات و مذاکرات سی ساله که نتیجه ای غیر از جری تر شدن متجاوز نداشته است.
مذاکره برای رفع ابهام و دست یافتن به توافق_های مرضی الطرفین در امور مبهم ومناقشه انگیز است و بدون تردید مذاکره در موارد قطعی و یقینی، امری لغو و از نوع تحصیل حاصل بوده و نتیجه ای غیر از پایمال کردن حقوق مظلوم در حلقه ترفندهای مبتنی بر دفع الوقت نخواهد داشت .
مشکل به نظر می رسد یک کشور متجاوز اراضی تحت اشغال خود را بدون مقاومت مقتدرانه کشور مقابل و مواضع قاطع و خالی از ابهام کشورهای همسایه و نهاد های بین المللی تنها در پشت میز های مذاکره و باشنیدن توضیحات قانع کننده رها کند.
نخست وزیر ارمنستان، تازه برای شروع مذاکرات ۶ شرط گذاشت که یحتمل شرط اول آن صرف نظر کردن جمهوری آذربایجان از کلیه حقوق خود در قره باغ و مناطق اطراف آن است. رئیس جمهور آذربایجان اما اعلام کرد: برای شروع مذاکرات تنها یک شرط داریم ؛از سرزمین ما خارج شوید.
با این حال برای چندمین بار با پادر میانی روسیه که همه آتش ها نیز از گور او بلند می شود آتش بس معهود بین دو کشور اعلام شد و البته طبق معمول برقرار نشد والحال طرفین یکدیگر را به نقض آن متهم می کنند تا داستان های تکراری سی سال گذشته باز از سر گرفته شود.
امیدواریم مردم جمهوری آذربایجان با دفاع سرسختانه از سرزمین خود در مقابل زیاد خواهی_های افراطیان ارمنی که در چهار چوب اندیشه های داشناکسیون به رویای ارمنستان بزرگ می اندیشند بایستند و بدانند که ازدیدگاه مجامع بین المللی از جمله سازمان ملل عجالتا حق با کسی است که قدرت دارد.
همچنین شایسته است مردم و دولت ایران نیز در این میان با اعلام مواضع روشن و صریح برحق حاکمیت جمهوری آذربایجان بر سرزمین های آبا و اجدادی خود تاکید و به حل ریشه این بحران منطقه ای کمک کنند چراکه مصلحت و منافع ملی مردم ایران خشکاندن اندیشه تجاوز و ایجاد صلح پایدار منطقه ای برمبنای عدالت است و این همه ورای چشم یاری است که مردم مظلوم ،مسلمان و شیعه آذربایجان ازیارانی مثل ایران با داعیه های طولانی در ظلم ستیزی، اسلام خواهی و شیعه دوستی؛ دارند.
Arazazarbaijan.siyasi@gmail.com