بازارپوشاک استان نگاه خود آنسوی مرزها دوخته است

بازارپوشاک استان نگاه خود آنسوی مرزها دوخته است

گروه گزارش: بازار مصرف پوشاک خوی بعنوان دومین شهر استان آذربایجان غربی، نگاه خود را به آنسوی مرزها و کشور ترکیه دوخته است.
اگر چه بخشی از پوشاک مورد نیاز توسط کارگاههای کوچک و تعدادی از کارخانه صنعتی داخلی تهیه می‎شود، اما تولید در مقیاس زیاد هنوز نتوانسته جوابگوی مصرف بازار باشد و اینطور میتوان گفت که امروزه واردکنندگان البسه ترک، بازار پوشاک خوی را تحت سیطره خود درآورده اند. با نگاهی به ویترین مغازه‎ها، بوتیک‎ها و بازارچه‎های سطح شهر مبرهن است که واردات البسه ترک رشد چشمگیری در سالهای اخیر داشته است. کارشناسان ناکافی بودن حمایت از تولیدکنندگان داخلی، عدم نظارت کافی بر واردات بی رویه البسه و گرانی مواد اولیه داخلی را از مشکلات صنعت پوشاک بر می شمارند. اگر تولید کننده ایرانی با توجه به تعرفه‎های بالای واردات پارچه بتواند محصولی را در حد استاندارد تولید کنند جای تقدیر دارد، اما برای فروش همین محصول نیاز به حمایت دستگاههای دولتی دارد، چراکه مسئولین باید با حمایت از تولیدکنندگان داخلی، آنها را به سمت تولید بیشتر و با کیفیت سوق دهند. از آنجائیکه صنعت پوشاک قابلیت اشتغالزایی زیادی دارد، لازم است دولت و بخش حمایت از سرمایه گذاری، سیاستهای حمایتی لازم در این بخش را اتخاذ کند. اگر مقایسه ای بین صنعت پوشاک ایران و ترکیه داشته باشیم متوجه می شویم چقدر این صنعت در ترکیه رشد و درآمدزایی داشته است. امروزه نه تنها بازار خوی بلکه بازار ایران مملو از پوشاک ترکیه است.
هم اکنون تولید کنندگان پوشاک خوی در وضعیت مناسبی قرار ندارند، اجناس چینی و ترکیه بصورت قاچاق یا قانونی وارد کشور می‎شوند، بدون اینکه از تولیدکننده داخلی حمایتی به عمل آید و این موضوع باعث شده تا برخی از تولیدی ها تغییر شغل داده و به فروشگاه پوشاک همان اجناس خارجی ترک تبدیل شوند. یکی از تولیدکنندگان پوشاک می‎گوید: بالا رفتن قیمت مواد اولیه از جمله نخ و پنبه و گران شدن پارچه از علت‌های دیگری است که رشد قیمت پوشاک را به دنبال داشته است و این درحالی است که از اضافه شدن هزینه‌های تولید به دلیل گران شدن برق و گاز و آب و انرژی صرف نظر می کنیم.وی که از مسئولین به دلیل عدم حمایت از تولید کنندگان پوشاک گله دارد می‎گوید: کالاهای رنگ و رودار اما بی‌کیفیت چینی و پوشاک غربی، جای تولیدات ما را در بازار اشغال کرده است و هیچ کس هم به فکر ما نیست و از آنجائیکه اکثر تولیدی ها بصورت مقطعی و فصلی کار می‎کنند و در بقیه مدت سال عمدتاً تک دوزی داشته و یا بیکار هستند، با ادامه این روند به نظر می‎رسد تولید لباس مدارس، انحصاری بوده و در دست برخی افراد سفارش شده باشد. این تولید کننده پوشاک ادامه می‌دهد: تولیدکنندگان به علت فعالیت‌های زیاد، به مرور زمان دچار دیسک کمر، واریس و آرتروز گردن می شوند که مسئولان با حمایت‌های بیمه‌ای، ارائه تسهیلات بانکی و مهمتر از همه حمایت از تولیدات آنها می‌توانند پاسخگوی این قشر زحمت کش جامعه باشند. یکی دیگر از تولیدکنندگان نیز با اشاره به عدم حمایت مسئولان از قشر بانوان کارآفرین، می‎گوید: در حال حاضر ما از اعضای اتحادیه پوشاک هستیم و دارای پروانه کسب می باشیم که متأسفانه مشاهده میشود در کاریابی و تحویل سفارش به تولیدکنندگان پوشاک، جانب اعتدال رعایت نمی شود و اغلب به کارگاههای معین مردانه دوز یا افرادی که صرفاً مجهز به چرخهای هوشمند و ارائه کننده طرح لباس هستند، سفارش کار میدهند که این امر موجب دلسردی کارگاههای تولیدکنندگان پوشاک زنانه دوز در خوی شده است. متأسفانه سال گذشته اغلب اصناف با رکود شدید اقتصادی مواجه بودند و بسیاری از فروشندگان دچار ضرر شدند که این امر باعث تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی نیز شد و برخی هم در شرف ورشکستگی قرار دارند.

نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۴:۲۸ ق.ظ

دیدگاه


× نُه = 72